Een doosje van 9 x 9 cm.....

Een paar dagen geleden liet Jeanny haar stoplapje zien. Ze ging aan de slag naar aanleiding van een artikel in een oude HZG. Zelf ook een liefhebber van stopwerkjes, herinnerde ik me dat ik diezelfde techniek uit dat oude tijdschrift ook 'eens' had uitgeprobeerd.....maar wanneer en waarin? Ik moest echt even nadenken want zoeken is geen optie meer met zoveel werkstukken die in dozen en laden liggen. Vanmorgen 'floepte' de oplossing van het probleempje mijn hoofd binnen:...er was nog een souvenir-achtig doosje met allerlei piepkleine werkstukjes. Ik heb het hier geloof ik nog nooit laten zien, dus bij dezen de show and tell:....

Hier zie je het doosje met inhoud, de buitenmaten van het doosje zijn 9 x 9 cm. Het doosje had ik al en alle werkstukjes zijn op die maat aangepast. Een held met karton en lijm ben in nog steeds helaas niet, al zijn ook daar wel kleine vorderingen merkbaar ;)

In het doosje zit een klein 'liftje' van een op maat gemaakt kartonnetje met een lintje: zo kan ik makkelijk de andere kartonnetjes uit het doosje halen. De opdracht van het Souvenir-doosje zit in het deksel, onder het strikje.

We waren destijds met zijn drietjes en er waren drie lapjes te verdelen. Ik koos deze. Ik vermoed dat het zakdoekjes of kleedjes zijn uit een oud kindernaaidoosje. Ieder mocht 'iets' doen met haar lapje en mijn idee was om het patroon of een deel daarvan op verschillende manieren uit te werken op heel kleine lapjes in een heel klein Souvenir-doosje. Behalve de pronkrol of Souvenir de ma Jeunesse waren er nog allerlei andere manieren om de schoolwerkstukjes als één geheel bij elkaar te bewaren. De proefjes en werkstukjes op een kartonnetje naaien is daar een van. Een dergelijk werkstuk was er nog niet van mijn hand, dus dit was een prachtige gelegenheid daarvoor.

Hier zie je vier verschillende technieken die elk iets van het oorspronkelijke patroon laten zien. De naam van de techniek schreef ik onder het werkstuk.

Behalve dan van dit werkstukje in Casalguidi, een cursus in die techniek volgde ik ooit bij Margreet Beemsterboer.

Nog een viertal werkstukjes uit de Pronkdoos; het lapje rechtsboven is ook gemaakt in een techniek uit een oud nummer van HZG. Erg leuk om dat op kleine schaal eens te proberen.

Het is telkens weer een uitdaging om te bepalen welk deel van het patroon je kunt gebruiken voor de techniek die je gaat uitvoeren. Als laatste werkstukje zie je het mini- stoplapje, niet groter dan 6 x 6 cm waarin ik het patroon heb doorgestopt op de oude manier, beschreven in HZG.

Een erg leuke techniek, die ik zeker nog eens ergens ga toepassen.

Nantes; de kleine Dingen

Na het vele werk voor Marken moesten wij er nodig even op uit. Het werd een reisje via Chartres naar Nantes, dan door naar Saint Malo en tenslotte een paar dagen in Valogne...een mooi tripje door Bretagne en Normandië. Laat ik beginnen met de kleine Dingen. Zondags voor wij vertrokken kwam Sophie met haar paps en mams. Ze had een klein koffertje mee waarvan ze de inhoud met veel aandacht op de tafel uitspreidde. Er kwam een stoffen popje uit, een boekje met handleiding voor het bijgeleverde patroon, een paar lapjes, garen, lintjes en een naald. Daarna ging Sophie tv kijken en oma mocht naaien. Dat doen oma's :) Voor zij vertrok was er een pruikje af, één schoentje van vilt en een jurkje. Voor wij vertrokken legde ik een tweede schoentje klaar en nog een jurkje voor als papa de post zou 'doen'. Met de belofte dat het zakje met lapjes en patroontjes mee op vakantie zou gaan begonnen wij aan de reis. Hierboven zie je de garderobe die vanmiddag opgehaald wordt; het popje mag mee om te passen. Bijzonder is het rode jurkje wat ik gisteren thuis nog even maakte. In Chartres zag ik in een van mijn favoriete kinderkledingwinkels een jurkje wat beslist mee moest....helaas, Sophie's maat zat er niet bij. Nantes dan, maar ook daar visten wij achter het net omdat precies díe maat er al tussenuit was. In Ste Malo reden wij met zo'n stadstreintje en zagen daar een derde filiaal van De Winkel. Deze keer hadden we geluk en het jurkje mocht mee. Vanwege de mooie frutseltjes en het borduurwerk besloot ik al snel dat daar ook een poppenexemplaartje van moest komen. Ik ben benieuwd hoe Sophie de beide jurkjes vindt :)

"Eigen' werk was er ook; bij de handwerkjes voor onderweg zat een klein merklappatroontje wat ik kreeg van een vriendin. Zij maakte het naar aanleiding van een oud merklapje, vermoedelijk een Shaker-merklapje, dat in de VS gespot was in een B&B. Een leuk werkje om in een hotelkamer te maken.

Met alle werkdruk van de Marker Pronkrol ben ik natuurlijk niet toegekomen aan de leuke extraatjes die Margreet voor de e-cursus maakte. Om met het kleine te beginnen....dit superleuke mini-speldenkussentje wat rond 5 december als 'schoen-presentje' werd verstuurd aan alle e-cursisten. Ik kocht er in Nantes een paar schoenen bij; voor iemand met wat kleinere voeten is het in Frankrijk nog prima kiezen ;). Mijn oude schaarhangertje heeft zijn beste tijd gehad en ik maakte hem op nieuw van een restje linnen wat ik over had van de pinkeep. Met de drie nieuwe schaartjes erbij is het een mooi aandenken aan Pour l'Amour du Fil. Het oude versleten exemplaartje mag in het zakje van 2015, mét de kaartjes van Pour l'Amour....

De schaartjes zijn replica's van oude schaartjes, deze heeft een zwaantje.

Het zijn ook de kleine dingen die je aan het lachen maken....dit hing op de kamerdeur in het hotel in St Malo; ik moet eerlijk bekennen dat hij er wel leuk uit zag, de man achter de receptie.

. Voor de bescheiden trouwpartijtjes was er dit kleine huisje in la Pernelle:

Deze Mairie was maar een paar uurtjes per week geopend. Voor de grotere dingen zul je nog even geduld moeten hebben. In Nantes bij Pour l'Amour du fil was weer veel moois te zien en ook op andere plekken al was dat laatste niet op handwerkgebied.