zondag 7 december 2014

alweer bijna kerst

Wat gaat de tijd snel. Het jaar is al bijna om en zo net na het Sinterklaasfeest werd het tijd om de inklapboom van zolder te halen. En bij een nep-boom horen natuurlijk nep-ballen ;) Een uurtje of vier verder kon ik nog net de boom fotograferen voor het te donker werd. Hier is het totaal'plaatje': en hieronder komen de balletjes die het jaar 2014 opleverde. De goede Sint bracht een koekoeksklok mee, kennelijk in de veronderstelling dat één koekoeksklok niet mocht ontbreken in mijn boom. Niet goed gekeken in de voorgaande jaren, want uit de ballendoos kwam vanmiddag nog een klok tevoorschijn, waarover later meer. Heel blij was ik in september toen ik op vakantie in de Elzas dit Elzassische meisje ontdekte, zij mocht dus mee uit de winkel van Käthe Wohlfahrt. Uit diezelfde winkel koos mijn lief deze Sint en Piet...Die gaat later héél veel geld opleveren voor de liefhebbers want hier moet wel een ondergrondse markt voor komen na alle Piet-commotie :) Hier een foto van de oude koekoeksklok, ook een leukerd. De pinda is vast geen blijvertje, ik zie nu al kapers op de kust. Dan bracht de Sint ook nog een kitten mee voor mijn lief en poezenbeestjes hadden we inderdaad nog niet in de boom. Niet nieuw, maar wel in mijn boom zijn de laatste balletjes die ik laat zien. Ooit beschilderd door mijn moeder en nu opgedoken toen wij haar in het afgelopen jaar verhuisden. Ze volgde ooit een cursus of wat in Volkschilderkunst en na een heleboel kleine stoeltjes voor de kleinkinderen ( die nog steeds in gebruik zijn) en wat mooie dozen heeft ze zich kennelijk daarna aan de kerstballen gewijd. Ik vind ze superleuk en ben er heel erg blij mee!

zondag 26 oktober 2014

Zo'n mooie dag

"Officieel geplaatst" las ik vanmorgen op de Fb pagina van Needles@work met daarbij de volgende tekst: "Gisteren waren Marcella van Oost en ik aanwezig bij de officiële plaatsing van het Marker borduurwerk op de Nationale Inventaris Immaterieel Erfgoed in Nederland. Tijdens de officiële bijeenkomst tekenden Sary Maas (initiatiefneemster), Ineke Strouken (VIE), Piet Korstman (Marker Museum) en de burgemeester van Waterland, Luzette Wagenaar-Kroon het certificaat waarmee zij zich conformeerden al het mogelijke te doen om het borduurwerk van Marken te bewaren en door te geven. Dat maakt dat de E-cursussen 'Handwerken van het eiland Marken' ook een beetje belangrijk zijn geworden . E-cursisten: dank voor jullie handtekening!!" Op de foto zie je links de burgemeester van waterland, mevrouw Luzette Wagenaar-Kroon en rechts, zittend, mevrouw Ineke Strouken van VIE (Nederlandse vereniging voor volkscultuur en Immaterieel Erfgoed). Het was een bijzondere bijeenkomst in zo ongeveer het kleinste kamertje van het Marker museum. Eigenlijk is het kamertje in gewone omstandigheden alleen vanachter een touw te bekijken maar voor deze bijzondere gelegenheid mochter we binnen komen en rondkijken. Het officiële gedeelte speelde zich af aan het kleine tafeltje waar de betrokkenen een voor een in aanwezigheid van Ineke Strouken het zo belangrijke document ondertekenden. Natuurlijk gingen wij na deze gezellige bijeenkomst niet direct weer naar huis. Zo was er eindelijk eens tijd om op ons gemak de tentoonstelling in het museum te bekijken. We zagen weer mooie details die ons bevestigden dat ons eigen Marker handwerk 'op de goede weg' is en we zagen nieuwe inspiratie voor een volgend werkstukje. We maakten kennis met gnappe mannen ( foto Margreet Beemsterboer) en aten een lekker visje in het ons bekende restaurant aan de haven... We maakten nieuwe afspraken en hadden zelfs nog wat tijd om te winkelen. Met een hoofd vol ideeën, een tas vol inspiratie en genoeg stof tot praten gingen we eind van de middag héél tevreden op huis aan. Het was weer een mooi dagje! Wie graag wil meedoen met de e-cursussen kan zich nog altijd aanmelden. De gegevens vind je hierboven bij de link van Needles@work.

vrijdag 12 september 2014

Morgen

Zijn jullie al helemaal 'bij' met alles in en rond de eerste e-Cursus Marken? Eerlijk gezegd, ben ik dat zelf nog niet helemaal, maar dat kan ook niet anders als je het hele voorjaar en de zomer werkt aan het vervolg. We horen regelmatig berichtjes dat er met spanning wordt uitgekeken naar de tweede e-cursus Marken waarin niet het leren van de technieken centraal staat, maar het maken van een Pronkrol. Dat alles natuurlijk helemaal in Marker stijl. Gisteren werd de laatste hand gelegd aan de eerste les en kreeg ik als eerste mijn versie in de mailbox. Eerlijk gezegd was ik er superblij mee, het is zo leuk om al die blaadjes uit de printer te zien rollen; het ziet er zo anders uit 'in druk' dan op het scherm. Straks ga ik alles in mapjes doen en dan kan ik voor het eerst bladeren in de nieuwe cursus. Morgenochtend gaat voor jullie het Marker lesdoosje open en vindt ieder die zich heeft aangemeld èn heeft betaald de cursus op de virtuele mat. Wie zich ondertussen heeft bedacht en toch wil meedoen, kan zich nog altijd opgeven. Dat kan hier: klik,klik Wij zijn natuurlijk héél benieuwd hoe deze eerste Pronkrol les bij jullie ontvangen wordt.

zondag 24 augustus 2014

Doorborduren met handwerken van Marken, e-cursus 2

Wat moet je met een handwerkblog als je niets van je handwerkjes wilt laten zien ? Doorborduren natuurlijk en dat is dan ook precies wat ik deed de afgelopen maanden.
Na het ontzettend gezellige dagje op Marken waarover je in april kon lezen op Nuttig en Fraai waren Margreet en ik het al heel snel eens...We wilden een vervolg op de e-cursus Marken en ik zou daarbij een deel van het handwerken op me nemen. Een idee wat ik al jaren had was het maken van een Souvenir met de handwerken van het eiland Marken. Die kans was er nu en in alle stilte gingen we aan de slag. Er kwam een overzicht met wat er in zo'n Pronkrol een plek zou kunnen krijgen. Er was overleg, zowel thuis als via e-mail en we gingen een aantal malen samen op locatie. Om de sfeer op te snuiven, maar vooral om collecties te kunnen zien en te vragen en te vragen. Vol indrukken en foto's ( èn natuurlijk aankoopjes ;) kwam ik thuis en schaafde hier en daar de plannetjes wat bij. Veel van de plannetjes zijn inmiddels concrete werkstukjes geworden die straks hun plekje zullen vinden in de Marker Pronkrol. Daar waar in de eerste e-cursus de oefenlap in witwerk centraal stond, zal in de vervolgcursus de Pronkrol centraal staan. Diverse onderdelen uit de klederdracht zullen als kleine werkstukjes of miniatuur in of op de Pronkrol worden aangebracht. Er zullen, net als in de eerste e-cursus Vernaaide Linten zijn die niet eerder op patroon werden gezet en ook patronen van Sneewerk en Utterwerk zullen deel uit maken van de nieuwe cursus evenals de randen in stopwerk.
Iedere cursist kan met deze e-cursus zijn of haar unieke Pronkrol met handwerken van Marken maken. Ook als los werkstukjes zijn veel van de cursusonderdelen geschikt, dus wie niet voor de hele rol gaat kan toch aan de slag. Natuurlijk zijn er bij elke les weer heel veel ideetjes en leuke projectjes. Al met al gaat het weer een inspirerend half jaar worden voor de cursisten van Marken. De e-cursus start half september en je opgeven voor de cursus kan hier en de prijs is ook deze keer héél bescheiden gebleven: €15 voor de complete e-cursus van zes lessen. "Doorborduren" jullie mee?

donderdag 21 augustus 2014

Basje

Basje, Al jaren zijn we vriendinnen: op de bee, in onze borduurgroep maar vooral ook privé - van huis tot huis zei je dan. Maandagmiddag hebben wij afscheid genomen, dat kon gelukkig en we hebben gezegd wat we nog wilden zeggen. Ik zal je missen, Basje . requiem Mozart

zaterdag 2 augustus 2014

aankoopjes

Geen vakantie zonder aankopen en geen vakantie in Frankrijk zonder brocantes. Ik werd op mijn wenkjes bediend: twee dagen na aankomst was er in ons eigen dorp (stadje?)een brocante aangekondigd. Toegegeven, hij was nogal verstopt, maar na flink zoeken en de weg vragen, wisten we het uiteindelijk te vinden. Het viel beslist niet tegen, het was een echte brocante met mooie spulletjes die oud waren en...van je gading of niet, erg leuk om naar te kijken. Kraam vier verkocht onder andere een aantal kommetjes uit Sarregemines. Nu verzamel ik allerlei moderne kommetjes in de kleur rood en tot mijn verrassing was er ook een rood kommetje bij. Laat de prijs nu ook nog heel erg meezitten :) Een paar jaar geleden kwam het boek uit met kruissteekpatroontjes van het aardewerk uit Sarregemines. Er zit een hele geschiedenis achter, die leuk is om te lezen en van de vele mooie bloemmotieven zijn mooie patroontjes gemaakt. Tot nu toe had ik nog niets uit het boek gemaakt, maar daar moet nu maar eens verandering in komen, nu ik een echte Bol de Digoin bezit. Verdere aankoopjes leverde deze kleine, maar aardige brocante niet op. Een dag later reden we bij toeval langs een andere brocante, een paar dorpen verder. Nieuwsgierig als we waren zijn we uitgestapt en ook daar lag wel het een en ander aan mooie spulletjes. Ik kocht wat knopen en wat garen; doosjes met zwarte en witte koordzijde en ook een kleine hoeveelheid DMC tapisseriekatoen. Later die week volgde nog een brocante en daags na het festival nog een. Op die laatste kocht ik een klein merklapje en een piepklein naaldenkokertje. De dame die dit verkocht had zo bij elkaar aardig wat handwerkspulletjes. Even verderop vroeg een mevrouw wat ik precies zocht. "Handwerkgereedschap" zei ik, zonder enige hoop dat ze daar iets van zou hebben. Ze bleek een vitrine vol te hebben met mooie schaartjes, vingerhoedjes en van alles en nog wat. Mijn oog viel op het kleine doosje met zilveren sluiting. Het is precies groot genoeg voor wat spelden of naalden. Brocante twee leverde voor een prikje een mooie gave wolwinder op. Die had ik nog niet in de verzameling. De plaatselijke boekhandel verraste me nog met een tijdschrift: en een schitterend boek met tekeningen van de dracht uit de Savoie... Om lang van te genieten, dit kleurrijke boek.

woensdag 30 juli 2014

even eruit

Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste blogje schreef. Ik had het dan ook druk met van alles. De dagelijkse zorgen en zorgjes, het naderende vertrek van zoonlief uit Nederland, de voorbereidingen voor het 2e Marken project wat in september van start gaat en dan ook nog hier en daar wat vakantie er tussen door. Het lijkt erop dat na het uitzwaaien van zoonlief afgelopen zondag de rust weer een beetje is teruggekeerd. Omdat de aangename dingen van het leven veel leuker zijn om te lezen, volgt hieronder een kleine impressie van onze vakantie in de Haute Savoie in juli met als hoogtepunt het Festival Musique Mecanique waar we voor de inmiddels zesde keer aan deelnamen. Omdat het toch een heel eind rijden is plakken we aan dit festival altijd een extra weekje 'voor onszelf' vast. Dit keer werden het zelfs twee weken in verband met een herdenking van een vorig jaar overleden mechanische muziek vriend. We hadden een heerlijk hotel, met niet alleen een kamer met bed, maar ook een enorm privé terras aan de kamer...heerlijk om daar zo nu en dan even lekker te borduren of gewoon te kijken of te lezen. Ons terras was niet helemaal privé, we deelden het met een jonge zwaluwmoeder en haar kroost. Na ruim een week op eigen beweging lekker rondtoeren, brocantes bezoeken ( echte! Vier brocantes, pure verwennerij ;) en heerlijke dinertjes in de avond werden we voor het festival van start ging, verwacht aan een meer op zo'n 20 minuten rijden van ons dorp. Toegegeven: het vervoer er naar toe was 'niet helemaal' prima geregeld, maar eenmaal daar was het meer een pláátje! Natuurlijk waren we daar met een groot gezelschap, het festival had dit jaar ruim 450 festivaliers die allemaal van een drankje en een maaltijd voorzien werden. Het werd een gezellige avond waarin oude vriendschappen werden aangehaald. De volgende ochtend waren we vroeg op om na een festivalontbijtje te verzamelen aan het begin van de dorpstraat voor de grote parade. Een dansgroep uit Zwitserland, fraai in kostuum danst onder begeleiding van een draaiorgeltje en drie alpenhoorns, móói! Het wordt al wat voller, de festivaliers zijn druk in de weer om elkaars creaties te bewonderen. Het thema dit jaar was Gourmand, dus er liepen heel veel koks rond dit keer. Een oude bekende, deel van een groepje van drie muzikale 'fietsers'. en hier zijn collega. Wij kregen een onverwachte gast naast het orgel. Onverstoorbaar zat dit jongetje aan zijn ijsje te eten. Van de muziek om hem heen kreeg hij niets mee, zo leek het. Erg leuk was ook dit tweetal op fiets met piano en begeleiding van van alles wat belde, ratelde, floot en geluid maakte.. Ter afsluiting van de eerste festivaldag was er een prachtig vuurwerk waarvoor 's middags de voorbereidingen werden getroffen. Maar eerst was er nog een klein concert van deze Italiaanse operazangers, ook hier weer begeleid door een klein draaiorgel: Pas toen het helemaal donker was barstte het vuurwerk los. Wij hoefden niet in de rij te staan beneden, wij hadden ons eigen privé terrasje. Het was heerlijk zitten daar op de bank met een glaasje wijn en een hapje ;) De volgende dag was aanzienlijk minder warm en eigenlijk nogal regenachtig maar ook die dag was gezellig en ondanks de paraplu's en regenjassen erg druk. Mijn lief nam zijn kans waar toen er iemand een tuba bleek te hebben: hij is het tuba-spelen na al die jaren nog niet verleerd ;) . Het was weer een fijn festival. Zoonlief is inmiddels goed aangekomen in Taiwan, waar hij de komende jaren gaat werken en ik...ik werk rustig en in alle stilte door aan Marken deel 2. Gaan jullie je daar maar vast op verheugen, want het wordt inspirerend! bewegend beeld en geluid: klik

vrijdag 23 mei 2014

De laatste pakdoeken.

Beloofd is beloofd, jullie hadden nog twee pakdoeken te goed. Was de laatste uit het vorige blok nog keurig gestopt,Pakdoek vier gaat weer een stukje verder. Tussen de technieken stopwerk en sneewerk zit nog een tussenvariant, die Utterwerk genoemd wordt. Wie er echt meer van wil weten kan natuurlijk de e-cursus Handwerken van het eiland Marken bestellen of als je hem al hebt, nog eens lezen en kijken hoe het Utterwerk gemaakt wordt. Het is een mooie techniek die tamelijk arbeidsintensief is. Pakdoek vier kreeg dus een mooi open randje in Utterwerk en hoe leuk zo'n rand kan worden zie je hier nog eens in detail. Een pláátje, vind ik zelf. Maar ik ben dan ook bevooroordeeld, ik houd van het prachtige handwerk van Marken en geniet vooral ook van het zelf maken daarvan. Ook hier kreeg de aanzet van de strikbandjes weer een eigen manier van afwerken. De naam van deze doek wil je weten? Ach, kijk zelf maar.... Na het Utterwerk blijft er van de witwerktechnieken van Marken nog maar eentje over en dat vind ik dan meteen ook de meest sensationele...het Sneewerk. Inmiddels was ik er achter dat de AH-theedoeken zich prima lenen om draden uit te trekken dus ging ik met veel plezier aan de slag met pakdoek nummer vijf. Het is vast een genoegen om daar straks mijn werkstukjes in op te bergen. Kijk nog maar eens wat dichterbij hoe mooi het Marker Sneewerk is. Zo leuk, om dit werk onder je handen te zien groeien! Helemaal in de ban van de puntjes die ik op Marken zou demonstreren op het Gezellig Dagje Uit op 4 april besloot ik te kijken of het mogelijk zou zijn om met gebruik van de puntjes ook tegelijk het band aan te zetten. Een eigen vinding, want voor zover mij bekend werd dit op Marken niet gedaan. Hoe mooi het Sneewerk ook werd, met de naam van deze doek bleef ik een beetje worstelen. Ik besloot om raad te vragen aan Margreet Beemsterboer die me onderstaande suggestie aan de hand deed, met daarbij de opmerking dat daar dan die werkstukjes in worden opgeborgen die niet helemaal boven op mijn prioriteiten lijstje staan. En zo geschiede... Zo eindigt mijn pakdoekenverhaal al ben ik nog lang niet 'klaar' met Marken. Uit de e-cursus zijn er nog wat werkstukjes die ik graag wil maken en ook mijn wit- en sneewerklap mag wel weer met wat nieuwe steekjes aangevuld. Op dit moment zal het er niet van gaan komen. De E-cursus Marken krijgt namelijk een vervolg, de 'ingewijden' weten dat al wat langer. Op dit moment wordt er heel hard gewerkt aan het vervolg: Doorborduren op Marken. Achter de schermen werken Margreet en ik heel hard om voor het komend najaar weer een mooi en leerzaam geheel samen te stellen. Ik zit me dus bepaald niet te vervelen, integendeel, wat is dit genieten!

woensdag 14 mei 2014

en dan nu de pakdoeken!

Er was natuurlijk een blog beloofd over de pakdoeken die ik op 4 april op Marken liet zien aan de grote groep e-cursisten die op het gezellig dagje waren afgekomen. Wat er tussen kwam, was ondermeer een vakantie in Bretagne en Normandië waar mijn lief en ik samen "Pour l'amour du fil" bezochten in Nantes en een heleboel WOII beton en musea in de overige dagen. Het eerste was natuurlijk wat meer ( en dat is een understatement ;)) mijn liefde en het andere reisdoel meer het zijne. Al met al hebben we heerlijke weken gehad. Eenmaal thuis waren er 'de dagelijkse Dingen' en nog wat extraatjes die ook 'gedaan' moesten. Tussendoor was ik hard aan het werk want het werk 'op Marken' moet natuurlijk ook gedaan. Ik was op vijf april gebleven bij de bovenste foto van dit logje en we gaan snel verder met het uitpakken van de doeken. Er was een verloren zoon en ook daar was op Marken een vernaaid lint over te vinden. Heel toepasselijk voor ons, want alhoewel onze zoon niet verloren was zat hij toch voor enkele maanden heel ver weg, in Taiwan. Voor mij dus een mooie herinnering aan die tijd en 'zijn' letter prijkt dan ook naast het keurig ingerolde bandje van de pakdoek. Welke naam geef je zo'n doek dan? Natuurlijk: 'De verloren zoon' in keurige oude lettertjes uit een van de alfabetten die op Marken gebruikt worden. Snel door naar pakdoek nummer 2. Een oefening in witwerk. Zelfs op een gewoon theedoekje van AH wordt het een fraai geheel. Ik koos een andere bevestiging voor het bandje en gaf ook deze doek een eigen naam: In het verleden werd borduren naaien of ook wel vernaaien genoemd. Het vervoegen van het werkwoord en de wijze van schrijven kende vele varianten. Pakdoek 3, en dat is de laatste van dit blogje laat weer een andere techniek zien: het stoppen. Ook op katoen bleek het mogelijk om weefseldraden te verwijderen. Eerlijk gezegd borduurt het heerlijk, deze theedoekstof. Weer een nieuwe variatie op de bevestiging van het strikbandje. Dan nu de vraag hoe je een gestopte theedoek noemt? ;) "Gestopt, maar niet versleten', want het is natuurlijk een groot verschil of je stopt of doorstopt omdat het goed versleten is of dat je bezig bent met een versierende techniek. Theedoek 4 en 5 gaan nog even 'in de wacht' die komen een volgende keer aan de beurt. Ik ga eerst zelf nog een paar steekjes maken.