zaterdag 24 maart 2012

Broddelwerk

Sinds kort brei ik weer aan een breirol. De teleurstelling is groot als je op de link klikt want alle foto's ontbreken dankzij weblog die dat nog steeds niet voor elkaar schijnt te krijgen. Ik zal de foto's er zelf ter zijner tijd maar met de hand bij plaatsen. Dat duurt even dus graag een beetje geduld ;)
Dit breirolletje komt van patroontjes die zij voor ons ter beschikking stelt via haar weblog. Even links op "broddellap' klikken voor de patroontjes.
Ook bij haar vind je patroontjes voor een breirol. Ik denk dat ik een combinatie van beide maak.
Ik brei mijn nieuwe rolletje met linnen garen. Ooit kocht ik daar een doos vol van, ik geloof dat het wel 21 bolletjes waren die ik in een koop moest kopen...of laten liggen. Ik wilde er eigenlijk maar eentje hebben, voor de heb, maar omdat de prijs niet hoog was kocht ik dan toch de hele doos maar. Achterafgezien een verstandig besluit want niet alleen is het een leuk cadeautje voor een handwerkende vriendin ( ik gaf er al heel wat cadeau), maar ook kun je er prima mee breien, haken of andere handwerktechniekjes mee uit proberen.
Het garen komt uit Zwitserland en is ooit gemaakt door the Swiss Linen Manufacturing Co in Niederlenz. Deze link geeft aan dat de fabriek in vanaf 1918 tot 1972 onder deze naam bekend was. Onderaan de pagina kun je een aantal aardige foto's aanklikken uit die periode.
Zo zien de bolletjes linnen er uit. Het is erg leuk om met zo'n oud materiaal te kunnen werken. Het linnen is in de afgelopen jaren erg goed bewaard gebleven en is nog bijzonder sterk en mooi. Hier en daar zijn er kleine (roest- en weer-)plekjes maar in het breiwerk vallen die nauwelijks op.
Dank aan Joke en Annelein voor de leuke patroontjes

vrijdag 23 maart 2012

doekjes en datjes

Zoals jullie eerder al konden lezen lagen er twee prachtige Grubentücher op mij te wachten. Een cadeautje van Willy, ook bekend onder 'de tante van Tjorven'.
Woensdagavond kreeg ik een mailtje dat de doeken op de post waren en donderdag al vond ik ze thuis op de mat.
Wat een cadeau, deze super mooie doeken. Ik denk dat ik ze als 'inpakdoek' ga gebruiken voor handwerkjes die ik de komende tijd ga opstarten. De Grubentücher waren vergezeld van een prachtige kaart van het Veluws museum Hagedoorns Plaatse, een pláátje, deze merklap en zo prachtig van kleur...ik zou hem zo zelf willen borduren

Niet alleen ik kreeg post, ook voor Pietje de Groot rolde er iets op mijn deurmat

Hennie Stevan, bij velen bekend van het museum voor naaldkunst stuurde me een kaart met een prachtige stoplap en wat nadere informatie over de inpakdoek. Hennie schrijft: "De doek was het eerste werkstuk op de industriescholen bij de vakken knippen en naaien. Eerst werd er op een stuk pakpapier het meten van de doek en het knippen geleerd. Ook werd met het papier de zoom en de schuine hoeken geoefend. Daarna werd het op de naaimachine gestikt. Daarna dezelfde oefening, het meten en knippen van het graslinnen, de zoomafwerking met schuine hoeken. Vanuit het middelpunt vier stroken keperband genaaid met daarop de naam in het rood. De doek werd inderdaad als inpakdoek gebruikt voor de werkstukken waar je mee bezig was. Zo bleef het bij elkaar en het bleef schoon."
Dank je wel Hennie voor de mooie kaart en alle informatie die ik hierbij heb kunnen delen met de nuttig en fraai lezers.

Nog meer cadeaus waren er bij een heel gezellige ontmoeting bij een handwerkster thuis die een Japanse vriendin, eveneens een handwerkster op bezoek kreeg. Of ik zin had om me bij dit kleine gezelschap te voegen.
De Japanse M ontmoette ik al op het station zodat wij al helemaal in handwerksferen aankwamen bij onze gastvrouw. Van M kregen we een prachtig geborduurd mapje waarin we visitekaartjes kunnen bewaren. Ik heb het kaartje van M er al vast in gedaan.
Verder kregen we een pen waarmee je op stof kunt tekenen, na een strijkbeurtje verdwijnt de inkt...super handig. Drie pakjes Japanse naaldjes kregen we ook en twee zakjes met werkelijk heerlijke Japanse zoutjes. Deze lijken in niets op de zoutjes die in Nederland verkrijgbaar zijn als Japanse zoutjes...

Natuurlijk hadden onze gastvrouw en ik ook wat kleine attenties bedacht. Het was een heerlijke dag die veel te gauw om was en bepaald naar meer smaakt...
een dag kortom met een
gouden randje. Heel veel dank "lieve gastvrouw" voor de hartelijke en warme ontvangst.

zondag 18 maart 2012

nogmaals de ballen

Waren mijn balletjes gisteren nog in een pril stadium toen ik ze fotografeerde, vandaag kwamen ze af en werden ze aan het naai-etuitje vastgemaakt. Terwijl ik trots was op Zelf ( en daar was ik bepaald niet de enige in) kwam er plots een berichtje op mijn weblog om hier eens te kijken. Werden er op deze mooie zondag ook nog eens twee prachtige theedoeken aan mij beloofd. Wat je noemt een mooie dag. Met de beide doeken ben ik heel erg blij en ik weet ook al waarvoor ik ze ga gebruiken, als 'inpakdoek' voor mijn handwerkjes. Hartelijk dank Willy voor dit prachtige cadeau!
Ondertussen zijn jullie natuurlijk razen benieuwd geworden naar de balletjes waar ik zo trots op ben, daar komen ze:
Was ik aanvankelijk nog van plan om het tasje te sluiten met een klein knoopje...dat bleek niet nodig, door de zwaarte van de 'kwastjes' sluit het tasje vanzelf. Eenmaal geopend zie je eerst dit:
en dan dit:
In detail ziet het vakje onderaan aan het tasje er zo uit:
en het vakje daarboven zo:
Margreet, het was een leuke les en ik heb er veel van geleerd. Niet alleen voor het Casalguidi-werk maar ook voor allerlei andere projecten waarin ik het geleerde kan toepassen.

Dan was er nog een opmerking van Jessie die weinig verschil zag tussen de akertjes in katoen en dat van linnen dat ik gisteren liet zien. Zeer begrijpelijk want op de foto was dat ook niet zo heel duidelijk. Hieronder laat ik beide akertjes bij elkaar op een foto zien. Het kleinste akertje is van katoen, zowel in grootte als in structuur zie je nu duidelijk de verschillen tussen de beide materialen

Op de inpakdoek kom ik een andere keer ook nog eens terug, ik kreeg over de post nog een leuk berichtje daarover...

zaterdag 17 maart 2012

ballen en een kwastje

In de afgelopen week heb ik heel wat knoopjes gelegd rondom mijn balletjes en in mijn kwastje. Eerst maakte ik mijn tasje af in Casalguidi, een Italiaanse techniek die ik tijdens een aantal lessen bij Margreet Beemsterboer leerde. Hier zie en lees je daar meer over. Had ik de buitenkant tijdens de lessen aardig voor elkaar, het binnenwerk liet nog een flinke tijd op zich wachten. Eerlijk gezegd had ik me een beetje verkeken op de maat van een van de zakjes waardoor het lastigste deel van het werk, een rolzoompje rondom het lapje, over moest. Ook de beide zakjes binnen in het handwerktasje heb ik in de afgelopen week gemaakt. Daarna mocht ik aan de versiering beginnen.
Op Italiaanse wijze worden er straks aan het tasje vier balletjes bevestigd, een soort kwastjes, maar dan anders. Het binnenwerk bestaat uit een houten kraal die steek voor steek met een dubbele festonsteek wordt omgewerkt. Daarna komen er nog andere frutseltjes aan en onder.
Een balletje is inmiddels af al moet het nog bevestigd worden, twee andere hebben rondom al de 'moesjes' van bouillionsteken gekregen en het vierde balletje heeft alleen het omhulsel van festonsteken. Ik hoef jullie vast niet te vertellen hoe tijdrovend mijn balletjes zijn.
Ik maak ze ook in het rood, de basis is hetzelfde al heb ik deze niet om een houten kraal gewerkt maar over een vilten bolletje. De verdere uitwerking is echter geheel anders, dat laat ik jullie een andere keer wel zien. Zowel het tasje waar deze aan komen te hangen als de balletjes zelf zijn nog zeer geheim: de dames van mijn handwerkgroepje hebben ze nog niet gezien en ook die lezen soms mee hier :)
Jullie moeten voor dit moment dus nog even tevreden zijn met het mapje in Casalguidi.
Ondertussen was ik ook bezig met linnen garen. Een tijdje geleden kocht ik ergens een doosje met zeer oude bolletjes linnen garen. Ik brei daar een klein breirolletje mee, ik heb er een klein tasje mee gehaakt en gebreid (ook dat komt later wel eens in beeld) en ik knoopte er een akertje van.
Ook dit kwastje vindt wel ergens een mooi handwerkje om aan te pronken

vrijdag 9 maart 2012

Blanche de Valck, rand II

Het is alweer even geleden dat ik begon aan de randen van Blanche de valck. Hier liet ik zien hoe de eerste rand, de bovenste rand van de lap, wordt geborduurd. De tweede rand is de rechter rand van de Sampler. Voor deze rand trek je zeven draden uit. Eerst de toer in open zoomsteeek zoals ik in het vorige randen log liet zien. Je kunt daarmee gelijk de zoom vastzetten. Ik heb dat inmiddels rondom de gehele lap gedaan. Nu ga je twee aan twee de draden van de bosjes van vier kruisen.
Je werkt van links naar rechts aan de achterzijde van het werk. Je steekt de naald onder de twee eerste draden van het rechter bosje en vervolgens over de laatste twee draden van het bosje links daarvan. De naaldpunt wijst daarbij naar links.
Nu kun je de naald voorzichtig omdraaien, met de weefseldraden nog op de naald. Je steekt de naaldpunt daar weer uit waar je hem eerder, aan het begin van de steek hebt ingestoken, dus in het midden van het rechter garenbosje, tussen de tweede en derde weefseldraad. De naaldpunt wijst nu naar rechts. Daarna kun je de draad waarmee je borduurt, doorhalen.
Mocht je dit wat moeilijk vinden, vooral met de wat fijnere weefsels gaat het wat lastig heb ik gemerkt met mijn 22 draads linnen, dan kun je ook na de eerste stap (foto 1) de draad doortrekken en
daarna van achter naar voren de naald in het midden van het rechter bosje steken en de draad opnieuw doorhalen.
Tenslotte wordt nog een tweede toer in open zoomsteek gemaakt die gelijk loopt met de bovenste toer (de toer waarmee de zoom vast is gezet). Ook deze toer werk je aan de achterkant van het werk.
Aan de voorkant ziet de tweede rand (hier de bovenste rand op de foto) er dan zo uit:

Gisteren ontmoetten de oude en de jonge Blanche elkaar:

Blanche de oudere ligt rechts op de foto. Zij is iets korter dan de jonge Blanche...Zo gaat dat met een dame op leeftijd. Beide Blanche's zijn even breed. Het lengteverschil komt omdat de oude lap linnen in de lengte meer weefseldraadjes heeft dan in de breedte. De oude lap heeft 22/26 weefseldraadjes per centimeter en de nieuwe lap 22 zowel in de lengte als in de breedte.

Ik hoop dat ook deze rand jullie nu duidelijk is. Ook als je geen Blanche de Valck-merklap borduurt is het een mooie rand om iets af te werken of te gebruiken in een open randen sampler. Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik die graag.

zondag 4 maart 2012

Pietje de Groot

Gisteren was de jaarvergadering van de NVKKMS in Maarn. Bij die dag hoort er ook een antiek textielmarkt en daar zag ik Pietje.
Een van de handelaren liet mij een witte doek zien, vierkant en ongeveer 75 centimeter groot. Precies op de middellijn van de doek is een stuk keperband genaaid waarop de naam Pietje de Groot in fijne en regelmatige kettingsteekjes is geborduurd. Rondom de naam is het keperband met kleine festonsteekjes op de doek bevestigd. Aan weerszijden van de naam is er nog een flink stuk keperband dat los hangt.
Zelf wist de handelaar niet wat het was en dus hield ze de doek dubbelgevouwen als een schort voor zich en vroeg zich hardop af of iemand wist wat het was.
Na enig nadenken kwam ik er achter waar de doek voor diende en ik legde hem naast me neer om hem te kopen toen mijn oog viel op twee prachtige miniatuur kledingstukjes, haakwerk en duidelijk schoolwerk uit vroeger dagen.
Zulke fijne gehaakte schoolwerkjes had ik nog niet dus ik besloot ze te kopen. Bijna vergat ik Pietje maar de behulpzame verkoopster wees me nog even op de doek die nog steeds naast me lag. Tevreden met mijn aankoopjes en met de mededeling dat ik nog even bij Trijnie van Spanning zou navragen of de doek inderdaad bedoeld was voor wat ik in gedachten had, ging ik weg. Trijnie hield die dag een lezing over het merken van kleding. Zoals velen zullen weten was het merken van kleding juist een van de belangrijkstee dingen die in het handwerkonderwijs geleerd werd. Ook mijn doek is ook gemerkt en wel met de volledige naam van Pietje. Pietje gebruikte haar doek namelijk op school om haar breiwerkje of merklap netjes en schoon in op te bergen. Kijk,zo:
Trijnie was het volledig met mij eens dat dit een doek was voor het opbergen van het handwerk op school. Zoals ik mijn handwerkjes in een theedoek opberg zo gebeurde dat vroeger ook op de scholen. Het 'touwtje' er om zorgt ervoor dat de doek niet openvalt.

vrijdag 2 maart 2012

Oma Lies

Tsja, dat was me wat. Schreef ik in het vorige logje nog heel feestelijk over de aanwezigheid van oma Lies, de over-oma van Sophie op Sophie's verjaardag. Korte tijd later lag diezelfde oma in het ziekenhuis en waren we allemaal minder vrolijk. Van handwerken en bloggen kwam natuurlijk niet veel en daarom was het ineens heel erg stilletjes hier op nuttig en fraai. Het verhaal heeft gelukkig een happy end want gisteren mocht mijn moeder naar huis. Sophie vindt dat erg lief van de dokter.
Op handwerkgebied gebeurde er hier ook niet heel veel, tussen de bezoekuren in moest er ook nog het een en ander gedaan en geregeld worden. Wel heb ik gisteren en vandaag mijn Vierlande sampler afgerond met een mooi open zoompje rondom.
Niet helemaal op de goede update-dag maar een kniesoor die daar op let. Straks nog even mijn eigen initialen in een klein hoekje erop en dan is ook dit project klaar.
Ander nieuws is een klein zondagswerkje wat ik in een dag of vier tussen de bedrijven door nog kon maken. Een klein beursje naar patroon van Soed Idee
Het patroon had ik al een tijdje in huis en nu was het een mooie gelegenheid om het te maken.
Verder volgde ik nog voor mijn moeder in het ziekenhuis belandde een klein workshopje op de handwerkbeurs in Zwolle:
maar daarover later meer.