zondag 19 juni 2011

Vernaaide Linten van Marken

Een logje over linten deze keer en geen inten zoals ik het in een eerder logje noemde. Dat was begin mei en kort daarop maakte ik de sampler Vernaaide Linten van Marken af. Een heerlijk patroon vond ook Willy die mij voorging en door wie ik in februari besloot om direct aan het patroon te beginnen dat al zo lang in een map lag te wachten.
Op het laatst heb ik nog even zitten dubben of ik het zou (laten) inlijsten of dat ik het als 'pronklap' zou afwerken. Ik koos voor het laatste en
werkte mijn lap af met keurige hoekjes en een open zoompje
hiermee was mijn verhaal eigenlijk alweer ten einde, ware het niet dat ik er een fotoshoot van maakte op locatie (mijn slaapkamer)
hier het Lint met een rode halsdoek uit Marken, een oude met door mij zelf gemaakte (dus nieuwe) akertjes. De halsdoek is gemerkt L P.
de akertjes en de gemerkte meisjeshalsdoek in detail.
De Linten met een tweetal kindermutsjes uit Marken, rechts een jongensmutsje met 6 'partjes' en een rozetje en links een meisjesmutsje bestaande uit drie delen. Dat het middendeeltje van het meisjesmutsje uit twee stukjes sits bestaat is Markense ( of misschien wel Hollandse zuinigheid, geen stukje stof bleef ongebruikt.
De mutsjes worden binnenstebuiten gevouwen en in een klein kistje gedaan als ze niet in gebruik zijn.
Ieder kistje heeft zijn eigen soort kledingonderdeel.
Tot slot poseert mijn Lintenlap met de twee werkstukjes 'uit de streek' die ik op dit moment onderhanden heb:
een Marker bruidsrijglijf op rode changeant zijde en een werkstukje in Zaans Stikwerk op katoenen batist
Er is nog een hoop werk te doen.

vrijdag 17 juni 2011

Pinksterbloemen

Ik kan me nog in mijn jeugd herinneren dat er op Pinksteren Drie in Rotterdam altijd bloemenmarkt was. Ik geloof niet dat dat nu nog zo is. Ik was het pinksterweekend thuis en hield me behalve met mijn Zaans Stikwerk bezig met Een Nieuw Project. Ik zag namelijk kort daarvoor een erg leuke gehaakte anjer op een web-log, zocht hier en daar eens verder om vervolgens te constateren dat dit leuke patroon gewoon in een boek in mijn eigen boekenkast stond.
Zo leer je nog eens wat
De anjer in kwestie is al een heel oud patroon en werd gebruikt als….
opbergertje van een vingerhoed

Nu was het plan om deze bloem op derde pinksterdag hier te tonen, maar je kent me inmiddels: er moest een tweede bloem komen en daarna…
zou ik beiden dan kunnen showen..
Deze is overigens een stuk kleiner. Er past nog wel een mini-vingerhoedje in, maatje Sophie
..
daarna was ik een dag op stap en ondertussen groeide het idee om
voor Bloem Twee een bijpassend jasje te maken. Ik dook in de lapjeskast(en) en vond een mooi stukje zijde en ging aan de slag voor het binnenwerk.
Het opengeslagen mapje meet 10×15 cm. Natuurlijk moest er ook een mooi lapje voor de buitenkant komen en ook dat had ik in een mooie kleur passend bij de zijde en de gehaakte anjer.
In de doos met zijdelint had ik een prima kleur om ook nog een tweetal anjers van zijdelint op de voorzijde te borduren
( close-upje voor de liefhebbers) en het enige wat ik nu nog nodig heb uit de winkel is een lintje om het mapje te sluiten.
Op deze foto zie je het verschil in grootte tussen de beide bloemen:
het patroon staat in dit boekje (ISBN 978 2 84270 6135)
Het was een erg leuk haak-experiment dat twee mooie en authentieke werkstukjes opleverde. Ik was er toch een paar dagen heel zoet mee...

maandag 13 juni 2011

Pronken met andermans veren

Er zijn veel veren van anderman in dit logje en pronkstukken zijn er ook in overvloed. Lees maar mee:
Afgelopen week was onze borduurgroep bijeen en bij binnenkomst viel mijn oog onmiddellijk op een bijzonder kleurige en erg mooie merklap. Hij was net terug van de lijstenmaakster want ook die hebben we in de familie van onze borduurgroep. D' s dochter verzorgt sinds jaren het inlijstwerk van veel van onze borduurwerken en dat doet zij op een vaak bijzonder creatieve wijze.
Deze lap is zonder glas ingelijst. De lap is op karton gespannen en lijkt te zweven op de donkerblauwe achtergrond.
Het verhaal achter de lap is Opmerkelijk. Op een vlooienmarkt werd voor weinig geld een merklap gekocht die hoewel aardig, niet helemaal naar de smaak was van de nieuwe eigenaar. Ze besloot drastisch te werk te gaan en haalde die kleuren uit het borduurwerk die zij niet mooi vond, dat was o.a. een grote hoeveelheid zwart. De uitgehaalde steken werden vervolgens met andere kleuren opnieuw geborduurd. Daarna werd de lap van heel veel 'eigen' motiefjes voorzien en vervolgens gepersonaliseerd. Het resultaat is een kleurrijke en typisch nederlandse lap die ook nog eens heel eigentijds oogt. Deze nieuwe lap stond model voor een serie tassen van het merk Oilily, die onder naam Dutch Glory deze merklap op hun tassen centraal stelt.
Voordat de tassen op de markt kwamen werd bekend dat de oorspronkelijke merklap ooit getekend en beschreven is door niemand minder dan Mies Bloch. In onderstaand boek, wat ongetwijfeld bij velen van jullie in de boekenkast staat, wordt de gehele merklap beschreven en vind je bovendien het gehele patroon van de lap.
hier zie je een deel van het lap:
De nazaten van Mies Bloch hadden gelukkig geen bezwaar dat de merklapmotieven gebruikt werden en de tassenlijn kon in produktie.
Omdat we die dag bij Trijnie waren en Trijnie een bijna onuitputtelijke voorraad oude merklappen heeft, duurde het niet lang of zij had een kopie van de bewuste merklap gevonden in haar collectie.
en daarmee was het verhaal van de lap weer netjes rondgebreid.
ik besluit met een aantal details van de nieuwe merklap en
wens jullie een heel fijne tweede pinksterdag.

donderdag 9 juni 2011

Een loodzwaar onderwerp II

Dit keer heb ik een mooie primeur op nuttig en fraai. De aanleiding van dit al is de weeshuis-merklap uit Bristol die velen van jullie in Handwerken zonder Grenzen nummer 164 hebben gezien. In dat nummer zie je de gehele lap die in 1881 door F. Edwards in een weeshuis in Bristol gemaakt is, tesamen met het eerste deel van het telpatroon, het gedeelte met de letters.
De lap maakt deel uit van de collectie van Aafke Buurs-Brand. Aafke is als lid van Merkwaardig �n als verzamelaar van prachtig en vaak zeer bijzonder borduur- en handwerk bij veel handwerksters bekend. Niet alleen beheert Aafke een prachtige collectie, ze weet van elk stuk ook nog een mooi stuk geschiedenis te vertellen zoals ook over deze lap.
De bedoeling van de vorige hoofdredacteur van HZG was om het totale patroon in een aantal delen in het tijdschrift te brengen, dit omdat het totale patroon te groot was voor een enkele aflevering. Inmiddels heeft de uitgever besloten om de serie niet voort te zetten. Het totale patroon kun je nu hier opvragen.
Bij de artikelen over de weeshuis-lap is ook een serie bedacht waarbij telkens met onderdelen uit het patroon een nieuwe toepassing bedacht werd. In HZG 164 ging Margreet Beemsterboer aan de slag met de letters uit het bovendeel van de lap en maakte een beschrijving voor een drietal mapjes en etuitjes met daarop spreuken, zogenaamde conversation pieces, spreukjes die uitnodigen tot een gesprek. Je vind deze 'Gekke Letters" vanaf bladzijde 59 van HZG 164.
Nu HZG de artikelserie over de weeshuislap niet verder brengt en de weeshuis-ideetjes evenmin kreeg ik in overleg met Aafke Buurs en Margreet Beemsterboer de gelegenheid om het inmiddels uitgewerkte idee voor HZG 165 hier te laten zien.
Bij het artikel was een Plombe bedacht, voor mij een bekend onderwerp. Het idee ontstond na het bekijken van de 'handwerkbijbel' Encyclopédie des Ouvrages de Dames geschreven door Thérèse de Dillmont uit de bibliotheek van DMC. Omdat dit een blog is en geen artikel van een blad volsta ik met een korte beschrijving en een heleboel grote foto's (klik) waarmee je aan de slag kunt om zelf ook zo'n prachtige plombe te maken.
Naar aanleiding van een vraag van kunsthistorica Sanny de Zoete (zie onder):
In Een loodzwaar onderwerp I heb ik de benaming Plombe gebruikt, de Nederlandse benaming met een 'e' aan het eind. Margreet heeft zich laten inspireren door Thérèse de Dillmont en gebruikt het Franse woord; Plomb, dus zonder die 'e'. Op haar werkstuk heeft ze die benaming ook geborduurd en om die reden heb ik me bij dit blog aan haar benaming aangepast. Het staat natuurlijk ieder vrij om te kiezen welk van de twee benamingen het best past in de zelf te maken plombes.
Werkwijze plomb
* neem een baksteen ( langwerpig of vierkant) en wikkel daar fiberfill omheen. Zet de fiberfill rondom met grote steken vast.
*Naai om de omwikkelde steen een lapje van katoen
De in dit voorbeeld gebruikte benodigdheden voor het borduurwerk zijn:
Borduurstof 100 % linnen, 14 dr/cm, 50×40 cm. DMC mouliné, kleur 814, 6 strengen.
Maak een tekening van de te borduren vlakken en neem de beklede baksteen daarbij als uitgangspunt

*in het voorbeeld werd een extra verhoging gemaakt om het gebruiksgemak te verhogen. Deze verhoging mag maar is niet noodzakelijk.
* Als je je de extra verhoging maakt ga dan als volgt te werk: Borduur eerst het losse lapje voor de verhoging en zet het vervolgens met een open zoomsteek langs de lange kanten en één korte kant op de grote lap vast. Niet vlak erop, maar met een kleine ruimte die daarna gevuld kan worden met fiberfill voordat het laatste korte kantje wordt gesloten.
*Borduur vervolgens de bovenkant en de vier zijkanten. Het patroon van de weeshuis-merklap uit Bristol geeft natuurlijk veel meer mogelijkheden dan in het onderstaande voorbeeld zijn gebruikt. Je kunt er dus helemaal je eigen invulling aan geven.
Benodigdheden voor de plomb zoals gebruikt in het voorbeeld: Karton van 2 mm dikte, lood van 2 mm dikte, lakenstof of vilt in dezelfde kleur als het borduurgaren, zeemleer, boekbinderslijm of houtlijm, een ronde naald.
*Snijdt verschillende laagjes karton op maat van de baksteen. Laat een laagje heel en maak in de andere laagjes ruimte voor het lood. Lijm de verschillende laagjes karton op elkaar om op een totaalgewicht (steen, lood en karton) van ongeveer 3 kg te komen.
*bekleed de laagjes karton met de rode stof (of het vilt)
*Sluit de zijnaden van het borduurwerk en trek het borduurwerk om de beklede baksteen. Zet de beklede baksteen en het beklede karton ( met daarin het lood) aan elkaar. In het voorbeeld is dat gedaan met twee festonsteken per kruisje. Een ronde naald is hierbij een handig hulpmiddel.
*Voor een mooie afwerking: snijd nog een stukje karton (iets kleiner dan die met het lood) en beplak dat met zeemleer. ( zeemleer maakt dat de plomb minder snel zal schuiven). Plak tot slot het karton met zeemleer tegen de onderkant van de plomb.
De plomb is klaar:
Hoe de plomb gebruikt wordt laat deze illustratie uit Thérèse de Dillmont zien:

dinsdag 7 juni 2011

Een onverwacht dagje uit

Het is alweer ruim twee weken geleden dat ik een workshop Falstersyning volgde via Needles4all. Het was weer een mooie lesdag, fraaie handwerken gezien en nuttige dingen geleerd om thuis zelf aan de slag te kunnen. De les werd gegeven door Tineke Tinbergen, voor velen niet onbekend.
Tijdens het oefenen van de steekjes zat Tineke naast me en vertelde over de workshops die voor het komend najaar staan gepland bij Needles4all. Een daarvan is Wit- en sneewerk waarbij met name de Friese letters in wit- en sneewerk ter sprake zullen komen. Ik vertelde Tineke over mijn eigen Friese letters op mijn zuidwestlijn lapje, hier voor het laatst in beeld en uiteraard was zij zeer benieuwd naar mijn open letters daarop.
Een paar dagen later kreeg ik een bijzonder leuke uitnodiging van Tineke: zij had de komende week een bezoek gepland aan Gieneke Arnolli, conservator textiel van het Fries Museum en vroeg zich af of ik zin had om mee te gaan?
Ook al had ik het die week heel erg druk ( vlak voor een korte vakantie) en is Leeuwarden een heel eind weg ( totale reistijd ruim zeven uur) , ik zei heel enthousiast JA. Wie laat zo'n mooie kans zomaar aan zich voorbij gaan.
Enkele dagen later meldde ik me op een station in Amsterdam vanwaar Tineke en ik verder met de auto zouden reizen naar Leeuwarden. Een prachtige tocht, mooi weer en wat was ik lang niet meer over de afsluitdijk geweest. Aan gesprekstof hadden we onderweg geen gebrek want op het gebied van handwerken delen wij vele interessen.
Het doel van ons bezoek was die stukken uit depot te bekijken waar het Fries witwerk op te zien is. Na een hartelijke begroeting en voor mij de eerste kennismaking met Gieneke gingen wij aan het werk. Gieneke aan het hare en wij daarnaast met stapels prachtige lappen voor ons waar wij al snel zeer intens de steekjes en de kennis vanaf probeerden te kijken. Zo nu en dan vulde Gieneke ons aan als wij samen overlegden over het een of ander.
er mochten foto's gemaakt worden en die foto's zijn inmiddels een prachtig bezit natuurlijk. Het is heerlijk om zoveel materiaal steeds opnieuw te kunnen bekijken.
Zo'n prachtig levensboompje bijvoorbeeld heeft een schat aan motieven in zich en is opgebouwd uit verschillende steken. Achteraf gezien was een dergelijk boompje een betere keuze geweest voor mijn eigen Friese lapje leerde ik van Gieneke en ik weet nu waarom
Mijn eigen lapje had ik meegenomen om te kijken of het zou voldoen aan de echte Friese kenmerken. Tenslotte ben ik een Hollandse zelf-prutser dus de mening van een echte Friezin met kennis van zaken is mij daarbij zeer waardevol. Mijn boompje in kruissteken, vertelde Gieneke, het zou beter hebben gepast in de Friese traditie als ik dat in platsteken had gemaakt zoals in bovenstaande levensboom. Achterafgezien was dat ook gemakkelijker geweest om te borduren want met deze zeer fijne en zeer vele kruissteekjes (het linnen is 26 draads) had ik me behoorlijk 'in de vingers gesneden'.
Hier zie je mijn lapje naast een van de vele pronkstukjes uit het museum. Het rode 'vlekje' is geen vlekje maar een prachtig en zeer fijn borduurmotiefje in rood en ecru.
Een van de door mij gemaakte letters in sneewerk en de andere
met daartussen mijn kruissteek-levensboom. Ik heb ontzettend genoten van dit bezoek aan het Fries Museum en wil Zowel Gieneke als Tineke nogmaals hartelijk danken voor hun invitatie.
Ik kan weer vooruit met mijn lapje want naast het boek Letter voor letter heb ik nu ook de vele foto's om inspiratie uit op te doen. Misschien komt er ooit nog eens een tweede Fries lapje in witwerk van mijn hand al zal ik dan vast en zeker voor een iets minder fijn linnen kiezen. Heel misschien geef ik me ook op voor de workshop bij Tineke komend najaar, want stof om te leren is er altijd op zo'n dag, ook voor wie al heeft kennisgemaakt met de techniek.
wie meer wil lezen over Friese merklappen en hun geschiedenis kan hier menig plezierig uurtje doorbrengen.

zondag 5 juni 2011

Supernova in Cannenburch

Donderdag was ik met manlief in Vaasen, in kasteel Cannenburch om precies te zijn. Daar was namelijk een quilt-tentoonstelling gaande: Quilts van Goeden Huizen, van noodzaak tot tijdverdrijf.
Eerder dit jaar was mij gevraagd om mijn quilt Supernova uit te lenen voor de tentoonstelling, een verzoek waarmee ik al te graag instemde, want mogen hangen in een kasteel is toch wel het summum van prachtige entourage en stijl. Mijn tripje was dus niet alleen bedoeld als gezellig dagje uit met mooie quilts van anderen maar was tegelijk ook een puzzeltocht met de vraag: "waar hang ik?"
Zij- of moet ik hij zeggen (hij is namelijk gemaakt voor mijn lief en wel op zijn aanwijzingen en met door hem met zorg uitgekozen lapjes) lag er prachtig bij. Fotograferen was dit keer niet toegestaan daar, maar voor mijn eigen maaksel werd voor mij natuurlijk een uitzondering gemaakt.
De quilt op de achtergrond, liggend over de bank, is een recente -antieke aanwinst van Cannenburch. Mooi en bijzonder gezelschap dus voor mijn sterretje.
Het was een mooie en warme dag daar in en rond het kasteeltje. De winkels stonden deze keer aan de zijkant van het kasteel en daarachter was een heerlijke picknickplek gecreëerd.
In de winkeltjes kocht ik mooie garens bij Liesbeth
spannende materialen zoals Tencel en zeealg, door Liesbeth zelf geverfd en mooi dun chenillegaren. Met mijn paar strengetjes ben ik al helemaal gelukkig en ik fantaseer wat ik daar allemaal mee kan doen.
Ik zag en kocht een mooi patroontje bij Soed idee, vond de mooiste bandjes en klosjes o.a. bij Jookies en zag tot slot ook nog een benen (?) klosje voor kantkloswerk, mooi in mijn verzameling.
Er was ook een winkel met oud linnengoed en stukjes van o.a. oude overhemden. Nu spaar ik dat zelf al jaren op al vind ik het een erg leuk initiatief om ook dat te verkopen en opnieuw te gebruiken. Ik liet de lapjes dus de lapjes en vond wel een oud linnen kussensloopje. Helemaal in de ban van mijn zo geslaagde Marie Betton experimentje uit het vorige blog besloot ik het sloopje te kopen. Ook daar kan ik nog vele mooie borduurwerkjes op gaan maken.
De tentoonstelling in kasteel Cannenburch is vandaag voor het laatst.

vrijdag 3 juni 2011

Marie Betton

Mijn nieuwste rode schoollapje is gemaakt door Marie Betton in Frankrijk in 1891.
Toen ik haar zag op ebay was ik direct verkocht, een beeldje vond ik. Ik deed een klein bod en Marie werd de mijne. Ze kwam samen met Louise Tenot, die elf jaar oud was toen zij haar lapje borduurde.
Dolgelukkig was ik met mijn schat en zeg nou zelf, zo'n beeldig lapje laat je toch niet aan je voorbijgaan?
Zoals je aan het schaartje op de foto kunt zien is het maar een erg klein lapje. Links is een zelfkant en de andere zijden zijn met een klein zoompje afgewerkt. Vroeger werd linnen vaak unevenweave geweven, dat is hier ook het geval. In de breedte telt het linnen 16 draadjes per cm, in de lengte 12. Daardoor zijn de kruissteekjes een beetje langgerekt van uiterlijk.
op bovenstaande foto kun je dat goed zien.
Afgelopen dagen was ik even op een korte vakantie in het buitenland. In mijn koffer zat een lap oud linnen, vermoedelijk een handdoek. Verder had ik borduurgaren bij me en naaigerei.
Tussen de bedrijven door borduurde ik aan Marie en omdat het maar zo'n klein lapje is kwam het tijdens die dagen bijna af. Marie is dus niet antiek al ziet ze er wel zo uit maar door mij gemaakt in Waldkirch in 2011. Rechtsboven heb ik mijn initialen toegevoegd en het jaartal. Voor de foto heb ik er een klosje au ver a soie zijde op gezet, om je even op het verkeerde been te zetten
Zoekend op Marie Betton kwam ik dit weblog tegen. Ook Carol borduurde Marie maar zij deed dat op nieuw linnen. Leuk om het verschil te zien tussen beide lapjes. Voor mij was het de eerste keer dat ik op een oud lapje een school-lapje borduurde. Mijn oude handdoek is nog lang niet op, ik denk dat ik er nog heel wat fraaie lapjes op kan borduren.
Op het stukje handdoek wat ik gebruikte was een letter M geborduurd. Ik heb die laten zitten en in het patroon verwerkt. Je ziet de letter in het rijtje cijfers. Hij heeft een iets andere kleur dan waarmee ik zelf het lapje heb geborduurd. Ik heb daardoor ook e.e.a. aan het patroon moeten veranderen maar heb niets toegevoegd of weggelaten.