donderdag 26 mei 2011

Op vakantie in Bretagne

Dinsdag las ik zo hier en daar wat blogs en kwam aan bij Franse vriend Gerard die net een mooi verhaal ( in twee delen!) had over een door hem bezochte Quiltmanifestatie "Quilt en Sud" in St Jean de Luz, Zuid Frankrijk.
Lees even mee wat Gerard daar over vertelt en wat hij laat zien. Ik verzeker je, dat je daarvan zult genieten!
Voor mij als jaarlijks bezoeker van Valpatch stonden er veel bekende namen bij van exposanten. Eentje viel me echter op en dat is Pascal Jaouen, mij bekend van o.a. dit boek dat ik vorig jaar in Frankrijk kocht en dat sindsdien door mij veel bekeken wordt
Helemaal in Franse vakantie sfeer verliet ik Gerard's blog en googelde nog even op Pascal Jaouen en vond een prachtige documentaire over hem en de Bretonse traditionele borduurkunst.
Via zijn blog kwam ik deze documentaire tegen en daarna heb ik lang genoten van zijn film. De film begint met een modeshow tijdens het festival de Cornouaille in Quimper en we zien een dolgelukkige Jaouen over de catwalk naar voren lopen na een geslaagde show. Daarna zien we hem aan het werk in zijn atelier, we zien het uitzoeken en kopen van de stoffen, zijn lessen op de Ecole Broderie d' Art. Een bezoek aan Alain le Berre , een antiquair gespecialiseerd in oude kostuums ( klik vooral even op kostuurms als je naar de site gaat, er is zo veel moois te zien).
Een kijkje tijdens de dansles waar jonge mensen zich voorbereiden op het defilé en de volksdans als ze straks in kostuum zijn.
We zien prachtige stukken borduurwerk van Pascal Jaouen, bedoeld voor zijn haute couture-lijn. Veel in het traditionele blauw en in hartvorm, een van de symbolen in Bretagne. Borduurwerk met pareltjes, honderden kleine glaskraaltjes en even zo vele pailletten. Zelfs op vilt wordt deze uitbundige manier van borduren toegepast. We zien een borduurster aan het werk met een ragfijn haaknaaldje op zeer dunne stof.
Op deze manier – tamboereren – zijn ook de mouwen gemaakt voor het traditionele bruidskostuum wat de grote meester voorzichtig laat zien.
Ook zie je een jonge vrouw van 28 die het voor haar door Paul Balbourg gemaakte kostuum in zwart fluweel, bezaaid met pailletten en goudborduursel aanpast. Een schitterend geheel met het kleine kanten mutsje en het witte schort met kant en borduurwerk.
Zelfs al kun je misschien de woorden in de film niet verstaan, de beelden zijn zo prachtig en er spreekt zo veel liefde voor het vak en de historie uit.
Bij mijn boek met het kleurrijke borduurwerk uit Bretagne hoorde ook een boek met kantwerk uit Bretagne. Ook dat heb ik toen gekocht
en ook dat is een prachtig kijk, lees en doe boek. In beide boeken staat behalve veel over de historie ook een deel met diverse kleine projecten waardoor je kennis kunt maken met de veelzijdige handwerktechnieken uit Bretagne.
Broderies en Bretagne – Hélene Cario& Viviane Hélias-Coop Breizh, ISBN 978-2-84346-321-1
Dentelles en Bretagne – Hélene Cario& Viviane Hélias-Coop Breizh, ISBN 978-2-84346-351-8

Met dank aan Gerard door wie ik me zowaar een middagje in Bretagne waande…

maandag 23 mei 2011

maandag wasdag

Gisteren was ik in het Openlucht museum in Arnhem en zondag of niet, het was daar wasdag!
een paar jaar geleden schreef ik daar een ander logje over en gisteren ben ik nog eens terug gegaan om de was te inspecteren. Het zag er prima uit,
de was netjes gesorteerd in grote manden,
er werd gestreken
en langzaam verschenen er keurige stapeltjes wasgoed die liefdevol in grote manden werden verpakt, klaar om naar hun eigenaar terug te gaan.
Buiten hing aan de waslijn nog het een en ander in het zonnetje te drogen en
ook op de bleek werd het wasgoed voorbereid zodat het straks schoon en keurig gestreken in de kast kan. Het naderende buitje bleek gelukkig erg mee te vallen, na een paar drupjes kwam de zon al weer door.
In de ruimte waar de expositie over de wasserij was, zag ik dit kastje. De term 'helletje' was mij niet bekend. In het kastje werden allerlei gevonden voorwerpjes bewaard die uit of van het wasgoed waren gevallen en ook kleine stukjes wasgoed waarvan op een andere manier de eigenaar niet bekend was. In het helletje kon men dan 'gevonden voorwerpen' zien en aanwijzen, vervolgens kreeg de eigenaar zijn eigendommen weer terug.
In de oude Rotterdamse tram genoot ik nog even na van mijn zondagse wasavontuur met deze mooie plaatjes

vrijdag 20 mei 2011

Oud Goed

alweer de vijfde aflevering van oud goed, een project waarin Betty, Monica, Joke en ik een maandelijks kijkje geven in onze oude lappen mand. De bedoeling is op den duur een quiltje te hebben gefabriceerd van allerlei fragmenten oud linnengoed en oud schoolwerk.
Vorige maand liet ik in een 'proef'opstelling zien hoe mijn quiltje er uit zou kunnen zien. Daarna bracht ik een bezoekje aan het quilt-atelier van N en nam mijn lapjes mee.
N heeft een groot bord met flanel bekleed waar je mooi strak de blokken en lapjes op kunt spelden. Onder de thee, koekjes, koffie en een heleboel geklets veranderden we al kijkend steeds de opgespelde lapjes tot ze steeds meer naar mijn en ook haar zin waren. Prachtig zo'n bord, want je ziet veel beter voor je hoe het uiteindelijke resultaat kan zijn.
Gisteren speldde ik opnieuw mijn lapjes op, dit keer hier thuis en op een 'witte' quilt.
Ik ben er inmiddels achter dat het rode merklapje in het midden moet komen. Hoekjes waar ik al tevreden over was laat ik intact, andere moeten eerst nog een beetje 'groeien' voor ik definitief met de naaimachine aan de slag ga.
Dit hoekje bijvoorbeeld viel vandaag ineens op z'n plek. Zelfs voor de sokjes heb ik een plekje en een Plan om ze erop te bevestigen.
Een blijvertje vind ik het losse mouwtje rechts. ik heb meer van dit soort grapjes in gedachten.
Net als bij Betty werd er ook naar nieuw Oud Goed gespeurd. Zo vond ik onderstaande prachtig geborduurde lap in Engeland:
gemaakt in 1930 door Bessie L. Morris. Haar werkstuk werd zo mooi gevonden dat het tentoongesteld werd in The Royal School of needlework. Het gehele werkstuk is ingenaaid in een soort bruin pakpapier met aan de voorkant het etiket met haar naam wat je hierboven op foto ziet.
Iedere hoek heeft een ander motief,
Op het bruine papier ligt nog een vel blauw papier waarop het werk prachtig uitkomt.

en er zijn twee verschillende open randen rondom het werk.
Het gehele werkstuk is ongeveer 60 x 60 cm groot, een flinke lap dus.
Wat verder nieuw is, is dit merklapje:
het werd in 1920 in Weesp gemaakt door Mia Wouters. Het is een gevarieerd en uitgebreid lapje met behalve de letters om te leren merken ook een tweetal stopjes en wat hoekjes en randjes.
Ook dit letterlapje in o.a. platsteek is nieuw in de verzameling:
een klein maar fijn en prachtig geborduurd lapje. Mooie monogrammetjes en een zeer gevarieerde afwerking langs de rand.
tot slot vond ik dit:
een strook sitskatoen met voorgestanste gaatjes, bedoeld om zelf Engels borduurwerk op te borduren. Ik wist niet dat dit ooit zo verkocht werd. Ik vond het in een doos met 'rommeltjes' bij Sanny de Zoete. Ik denk dat ik een deel van het strookje maar eens als oefenstukje ga gebruiken. Misschien zelfs voor het oud goed project?
komende tijd ga ik eens bedenken hoe ik al die leuke 'hoekjes' en ideetjes tot een groter geheel kan smeden. Veel plezier bij deze aflevering oud goed waar ook bij Betty, Monica en Joke de vorderingen van te zien zijn.

woensdag 11 mei 2011

We zijn er uit

De dagen vliegen voorbij op 't moment, het is nog steeds heerlijk weer en dus breng ik heel wat tijd in de tuin door, zittend in mijn tuinhuisje of voorzichtig wroetend in de aarde. Op dit moment heb ik al kleine abrikoosjes aan Sophietjes boom, frambozen in wording,een muur vol met nog piepkleine druiventrosjes, aardbeien, tomaten (nou ja, een paar bloemetjes die tomaten kunnen worden), stiekem binnengedrongen bramen en misschien ook nog wat peren aan de boom. Er valt straks heel wat te snoepen.
Gewerkt wordt er ook aan de rand van mijn lap met Vernaaide Linten van Marken die ik hier voor het laatst liet zien. Het is nog een heel werk: draadjes uittrekken, hoekjes maken, doorstoppen, open zoompjes en randen met schuintjes. Vele malen rondom de lap en ik ben er iedere dag wel een tijd of tijdje mee bezig.
Mooi wordt het wel:
Afgelopen weekend was zoonlief hier, het was tenslotte moederdag en ik ben zijn favoriete moeder. Met een enorme bos met o.a. rode rozen (zo lief om te krijgen) stond hij zaterdag op de stoep en na een gezellig maal in de tuin hebben wij ( mijn lief, mijn zoon en ik) tot diep in de nacht in de tuin bonenveldjes geplant. Uiteraard onder genot van het een en ander en nog wat meer
Zondag hebben zoon en ik even 'gebrainstormd' over de afwerking van de lap. Ik schreef daar in het vorige Linten-logje al wat over: ga ik deze inlijsten of werk ik hem af als losse lap. Hij vond het laatste en had daar goede argumenten voor die ik eigenlijk in mijn hart ook al had.
Het wordt dus een losse lap die ik mee kan nemen als er weer ergens wat show and tell te gebeuren staat.
Het buitenste open zoompje waar ik voor de foto een heel klein stukje van heb geborduurd haal ik er weer uit, dat komt straks samen met het vast zetten van de inslag van de zoom:
Voor de 'detaillisten' onder u even een groter plaatje
Ik borduur nog even voort…

donderdag 5 mei 2011

Gnappe Mannen

Gnappe mannen
We missen je wel hoor, schreef Anny vanmiddag en ze doelde op mijn borduur-vakantie waarin ik minder blog en meer steekjes maak. Ik maak het direct goed, want gemist worden is leuk, maar mooie reacties op een blogje nog leuker ;)
Met het voorjaar en de zonnige dagen leek iedereen plotseling naar Marken te moeten. Eerst bleek er een delegatie met de juf uit dit log per bus naar Marken te gaan, een uitstapje wat ik helaas moest missen. Daarna ging Josephine met de crew van Den Haan en Wagemakers. Omdat ook ik een dagje Marken voor dit seizoen in de pen had ging ik, toen het mooie weer maar aanhield, met mijn eigen Gnappe Man een dagje richting Marken.
Ik word daar al blij van als ik op het parkeerterreintje sta, op slechts enkele meters afstand van de opgang naar het dorp. Heerlijk om de huisjes weer te zien schitteren in de zon, langs de klompenboer (waar ik direct een paartje in sloeg voor Sophie) vervolgens naar het winkeltje van Ma Korver waar ik mijn ogen uitkeek en van alles vroeg wat er maar te vragen viel. Omdat het al snel duidelijk is dat je echt geïnteresseerd bent in het Marker handwerk komen er steeds meer dingen uit laden en kastjes en planken. Heerlijk om alles te mogen bekijken en een paar stukjes mee te nemen voor de eigen collectie.
Daarna een wandeling richting de haven waar we heerlijk rondkeken in het oude huisje waar ooit Sijtje Boes woonde. Er hing een oud bruidskostuum wat ik natuurlijk met oog op mijn zelf te maken bruidsrijglijf met bijzondere belangstelling bekeek. Omdat het nog te vroeg was voor de lunch liepen we eerst verder naar het Marker Museum waar Gnappe mannen te bewonderen waren.
Nog voor we ook maar één Gnappe man gezien hadden zag ik deze vitrine met poppen in klederdracht
zo met liefe en aandacht gemaakt en er was zoveel te ontdekken.
Ook waren er enkele vitrines met mooi en soms zeer oud handwerk:
Een prachtige witwerk-lap en nog meer moois hieronder:
rechts twee bijna geheel versleten doopbauwtjes en ook wat witte halsdoekjes.
Ook een prachtige geborduurde lap met Marker randjes, in het echt zo mooi nog van kleur.
Na dit prachtige oude handwerk stonden we al snel in een tamelijk donkere ruimte alwaar de Gnappe mannen zich ophielden in grote vitrines:
Hier zie je er eentje en hier nog wat meer:
Het was wat moeilijk fotograferen in het donker met al die weerkaatsing van het glas. Toch staan ze er best Gnapjes op vind ik.
Alle heren waren in verschillend tenue gestoken en in de vitrines werd daar ook uitleg bij gegeven. Leuk om ook de mannendracht eens zo uitgebreid te kunnen bekijken.
Een pronkbed was er ook met prachtig geborduurde kussens, een marker poppenkamertje, een merklapje en vanalles waar men op Marken zo graag het huis mee siert
Een Gnappe man met akertjes,
en natuurlijk waren er ook lieve dames in verschillende Marker kostuums te zien.
Er waren jongensmutsjes zoals deze op de kleine kap en ook zag ik een prachtig en fijn merklapje
we namen afscheid van de Gnappe mannen
en liepen in het warme voorjaarszonnetje terug naar de haven. Daar aten we op het terras een dikke spekpannenkoek met stroop. Heerlijk!
Bij het afrekenen binnen in de zaak viel mijn oog op dit bordje:

zondag 1 mei 2011

Inten van Marken

inten van Marken
Het was even een weekje stil hier. Zij van nuttig en fraai borduurde.
Wat grappig is, is dat het patroon van de vernaaide linten net zo groot is als mijn geborduurde lap, kijk maar:
en zo lijkt mijn hele lap al af.
Het rode x-je geeft het midden aan, maar daar ben ik natuurlijk al lang voorbij.
Eerlijk gezegd ben ik er bijna want een weekje niet bloggen levert toch de nodige extra tijd op. Alle linten zijn af en wat zijn ze mooi. Ik vond het een plezier om ze te borduren. Wat nog rest is een stukje tekst in geel: vernaaide linten van Marken.
Ik ben achteraan begonnen en heb inmiddels 'inten van Marken' aan mijn lapje toevertrouwd.
De 'Vernaaide L' volgt later, nu ben ik eerst met de open rand bezig. Dat is nog een heel werk want ik moet vijf keer rond geloof ik. Ondertussen heb ik nog even tijd om te bedenken of ik de lap een zoompje rondom geef of dat ik de lap laat inlijsten. Voor beide opties is wat te zeggen.
Ik heb nu een flinke tijd aaneen één lap gewerkt en eigenlijk bevalt dat prima. Als deze straks af is duik ik in de mand met 'oude' projecten en ga eerst eens een en ander afmaken. Lap voor lap, dat 'ruimt lekker op'.