dinsdag 28 september 2010

Ontmoeting Blanche, IV

Vandaag was ik al vroeg op pad. Onze souvenirgroep kwam bij elkaar en we hadden elkaar na de lange zomer veel te vertellen en er was veel om te zien. Op mijn verzoek nam Trijnie de oude Blanche mee en die legden we samen met de jonge Blanche-in-wording op tafel.
Spannend om te zien hoe zeer de lappen op elkaar lijken. Toen ik mijn linnen kocht vond ik het wat 'gelig' naar mijn smaak. Meestal gebruik ik roomwit SRS linnen van Kunst en Vliegwerk en dat is meer crème dan geel. Vervolgens heb ik lang geaarzeld over de kleur rood waarmee ik zou borduren.
We legden vanmorgen de beide lappen op elkaar en ziehier het verrassende resultaat:
 
In de breedte 'past' mijn Blanche precies op het origineel. Alhoewel het linnen van de oude lap fijner lijkt is dat dus niet echt het geval. Wij denken dat dat komt omdat de lap misschien ooit gewassen is voor  of na het borduren waardoor het oude linnen wat vaster en daardoor fijner oogt dan het nieuwe. In kleur is het precies goed. Het rood van de oude Blanche is een tintje helderder dan de kleur waar ik voor gekozen heb maar het verschil is - zoals je kunt zien- erg klein.
 
Als je goed kijkt zie je wel dat mijn Blanche straks langer zal worden dan de originele lap. Dat komt omdat die geborduurd is op linnen van 26 draden in de hoogte  bij 22 draden in de breedte terwijl mijn nieuwe linnen in beide richtingen 22 draden per cm heeft. Méér Blanche dus voor dezelfde moeite.
Wat betreft de open randjes neem ik mijn woorden van gisteren terug. Omdat er niet in alle randen evenveel draadjes uitgetrokken worden, zullen de randen nooit netjes op elkaar kunnen aansluiten. Dat zal dan ook de reden geweest zijn dat Blanche in haar lap de open randen liet doorlopen tot  in de zoom.
Ik heb alle open randjes nu uitgetekend en nageteld. Ze staan namelijk niet op het patroon. Voorlopig kan ik nog heel wat uurtjes doorbrengen met mijn Blanche, met veel plezier overigens ;)

maandag 27 september 2010

Terug op mijn plekje, Blanche de Valck III


Zo, daar ben ik weer na twee heerlijke weken in de Elzas. Vooral de tweede week had prachtig weer al was het in week één ook prima. We waren op de Carrefour in Ste Marie aux Mines waar we samen drie dagen lang genoten van de quilts en ik in mijn eentje van de 150 (!) winkeltjes ;)
We maakten - in het kader van het quilt-festival-  een tochtje met een bus. We gingen naar Strassbourg en Colmar, we wipten eventjes de grens over naar het Zwarte woud en bezochten een draaiorgelwerkplaats in Waldkirch, gingen naar de markt in Freiburg en genoten;  van het weer, het heerlijke eten, de natuur en de vrijheid.
Kortom, twee weken 'het goede leven'. De koffers zijn inmiddels  uitgepakt en bijna alle was ligt alweer gestreken en wel in de kast.
Voor de avonduren nam ik Blanche mee en die vorderde heerlijk onder mijn handen. Ik vergat mijn borduurlamp maar met enige aanpassing van het interieur van onze gîte kon ik toch prima werken.
Het resultaat zie je hieronder:
 
De randen zijn voor zover mogelijk 'bij' en ook alfabet 8 is al een eind op streek.
 Vlak boven de bovenste rand maakte ik een open rand zoals Blanche dat ook deed op haar doek
 
Bij een vorig bezoek aan Trijnie heb ik precies opgeschreven hoe Blanche de rand maakte. Er is straks wel een klein verschil tussen de open randen van Blanche en die van mij. Blanche gebruikte de hele breedte van de lap linnen voor de open rand zodat die  ook doorloopt in de zoom. Ik vind dat niet zo mooi en kies voor een andere afwerking in de hoekjes. 
Deze week zal er weinig van borduren komen. Ik heb bijna iedere dag mijn agenda gevuld en ik moet ook nog lezen in jullie blogs wat er allemaal gebeurd en gemaakt is.
Daar ga ik dan straks maar eens een beginnetje aan maken

vrijdag 10 september 2010

Een boekje open


Wie mevrouw Rafels wel en wee volgt op Rafels en rozen was het wellicht niet ontgaan dat er in huize Rafel een pakje lag, bestemd voor...... mij ;)
Dinsdagmorgen kwam mevrouw F  het brengen en onder een kopje thee met een verhaaltje pakte ik haar prachtige pakje uit.  Nu ken ik mevrouw rafel al een dagje langer dus ik weet dat haar pakjes alleen al aan de buitenkant een cadeau op zich zijn. Om het Anny-groene papier - wij van de quiltgroep noemen dat Anny-groen-  was als extraatje een mooie gehaakte bloem verpakt met zo'n prachtig labeltje eraan en kleurige kraaltjes.
Ik ben nog aan het bedenken wat ik met de bloem ga doen want die is, zoals je op onderstaande foto kunt zien zeer de moeite waard om te koesteren en lang  te bewaren.
Toen het papier er af was lag er een geweldig mooi dagboek op mijn schoot (en ook nog toevallig in 'mijn' kleuren!)  De bladen nog maagdelijk wit en de kaft met de nodige humor door Anny zelf gemaakt.
De stof is beschilderd en daarna geborduurd, op de foto zie je de moeder van één van onze gezamenlijke vriendinnen en aangezien ik die moeder ook ken is het boekje me nu al dierbaar.  Ik heb bovenop de pot met bloemen mijn vulpen alvast klaar gelegd met een potje aqua-kleurige inkt. Ik denk dat ik maar eens een boekje vol ga kriebelen.
Mevrouw Rafel nogmaals hartelijk dank voor het prachtige cadeau!
Op het weblog van mevrouw Rafel kun je lezen hoe zo'n boek tot stand komt. Ik beloof mevrouw Rafel hierbij dat ik binnenkort eens in de doos met foto's duik om een paar mooie plaatjes voor haar op te zoeken.
Werd er ondertussen nog gehandwerkt? Natuurlijk wel, ik borduurde heel wat lettertjes aan Blanche en nam ook een heel oud werkje ter hand. Hier liet ik eerder wat van mijn Baltimore blokken zien,en later kwam daar nog een krans met bessen bij. Dat was in 2006 en daarna bleef het lang stil tot vorige week de doos met lapjes  op tafel kwam en ik  een flink beginnetje aan blok vijf maakte.
 Een heleboel blaadjes en knopjes heb ik al uitgeknipt en omgeregen klaar liggen. 
 
 De gele streepjes in de rode knopjes heb ik geborduurd en ook het hart van de bloemen heeft wat borduurwerk gekregen.
Nog even en ik kan gaan nadenken over blok zes.
 Het leuke van Baltimore is dat er allerlei 3D grapjes in gebruikt worden zoals losse blaadjes of zoals hier: een franje van een uitgeplozen stukje stof in het blok met de bloempot. Als straks alles af is mag ik nog meer gaan versieren met een borduursteekje zo hier en daar.


maandag 6 september 2010

Over meekrap en kabinetten

Dat was een leuk logje gisteren over de mee.bael, dat merkte ik wel aan de reacties voor en achter de schermen. Zelf heb ik er ook veel van geleerd door op zoek te gaan naar de feitjes achter deze gevelsteen.
Ik schreef het al, het eigenlijke doel van het tochtje was een rondje langs de vlooienmarkt en..een bezoekje aan de winkel van Sanny  waar de quilt waar ik van haar al zoveel over gehoord had en waar ze me al eerder delen van liet zien op haar laptop nu eindelijk  in volle glorie zou hangen.
Ik werd niet teleurgesteld: het is een beauty!  Op  Sanny's weblog  hadden we al een voorproefje gekregen maar als je er eenmaal voor staat is zo'n quilt natuurlijk pas echt indrukwekkend. 

Op zaterdag in een drukke winkel is het wat moeilijk om voldoende afstand te kunnen nemen om de gehele quilt in één foto te  vangen maar een klik op het linkje hierboven brengt je naar Sanny's blog en daar staat hij wel in zijn geheel op.
Ik houd het dus maar bij de details. De quilt is samengesteld uit oude en nieuwe fragmenten textiel. Antieke en soms zelfs zeer antieke lapjes afgewisseld met nieuwere exemplaren die allemaal voor Sanny een eigen herinnering hebben.  Een lapje wat zoonlief op prille leeftijd borduurde, maar ook fragmenten van door Sanny zelf ontwikkeld textiel wat nu nog steeds bij haar in de winkel te koop is. 
Jammer genoeg waren er op zaterdag ook klanten in de winkel en die willen natuurlijk  allemaal graag geholpen worden;  een volledige 'rondleiding'  langs alle lapjes van de quilt moeten we dus maar eens op een andere dag plannen.
  Een willekeurig fraai plekje op één van de 'kastplanken'  wat een prachtige ideetjes doe je hier op als je zelf ook graag zo'n quilt wilt maken van oude fragmentjes textiel.
 
Zelfs de dookrollen hebben een plekje gekregen in Sanny's indrukwekkende kabinet. In de etalage van de winkel staat het prachtige miniatuur-kabinet wat model gestaan heeft voor deze stoffen versie. Ook die is gevuld met kleine, o zo fraaie lapjes.
Wie deze maand tijd heeft om naar Delft te gaan raad ik een bezoekje aan Sanny's winkel van harte aan, het is zeer de moeite waard.

zondag 5 september 2010

Over meekrap en kabinetten


Ik had dit logje ook 'Het gelijk van Elisabeth' kunnen noemen want zij was het, die als eerste het hele verhaal bij elkaar googelde.
Ik was inderdaad in Delft waar ik onder het pand Oude Delft 137-139 de opnieuw ingemetselde gevelsteen ontdekte. Hier kun je het hele verhaal lezen. Een eerdere bewoner, Paulus van Beresteyn (1548-1625) was naamgever van het pand. Hij noemde het 'In de gulden Mee.bael', hij was namelijk een zeer succesvol handelaar in meekrap, de rode verfstof die in de lakenindustrie gebruikt werd.
Ook Delft had indertijd een bloeiende lakenindustrie. Veel straatnamen en dergelijke herinneren nog aan die tijd zoals de Voldersgracht, de Verwersdijk, Het Raam en de Drapeniersbrug.
Ik stel me zo voor dat aan de Voldergracht de volders van Delft hun werkplaatsen hadden waar de wollen weefsels gereinigd en gevilt werden. Dat vilten werd gedaan om het laken dichter te maken zodat het steviger en warmer was.  Op de Verwersdijk woonden en werkten de ververs. Misschien kochten zij hun verfstoffen bij Paulus van Beresteyn?  Op grote, schuin geplaatste rekken liet men het laken drogen na het verf-proces en dat rook kennelijk niet al te fris. Om die reden kun je het raam altijd buiten de stad vinden. Bij uitbreiding van de stad werd het raam dan verplaatst en werd een nieuwe naam gekozen om de plek van het raam aan te duiden.  In Amsterdam vind je na de diverse uitbreidingen de Raamgracht, de Raampoort, de Raamstraat en het Raamplein. 
De naam Drapeniersbrug herinnert aan het beroep van drapenier, (de lakenreder, de inkoper van de wol)  Ik vond een erg leuke link met beschrijvingen van oude beroepen. Daar vond ik onder andere het beroep van drapenier. Een erg leuke site om eens heerlijk te snuffelen naar al die soms lang vergeten beroepen. Op de pagina waar ik de drapenier vond zag ik een verklaring van de uitdrukking  'rijke stinkers'.  Ben je nieuwsgierig waar dat vandaan komt dan is een kijkje op de site aanbevolen ;)

Naast de gevelsteen vonden we bovenstaand bordje. Voor de volledigheid een linkje van een site over meekrap.
Mijn tochtje door Delft betrof een rondje langs de grachten waar op zaterdag een brocante-markt is. We kwamen bij toeval Sophietje tegen die zeer blij was om haar opa en oma te zien. Ze wilde 'op kansie'  want zulk mooi terasjes-weer  èn je opa en oma zien is voor een tweejarige bijna vakantie.
Natuurlijk was ik bij Sanny de Zoete om haar schitterende quilt te bewonderen. Ik maakte een schat aan foto's maar die laat ik in het volgende logje zien

zaterdag 4 september 2010

Puzzeltje voor de zondag

Ik was er al vele malen langsgelopen voor ik aan het eind van het paadje langs de parkeergarage in X deze gevelsteen ontdekte in de poort die naar de straat leidt.
De vorige keren dat ik er was, had ik geen fototoestel bij me en daarom besloot ik bij aanschaf van mijn volgende mobieltje om er een met die functie te nemen. Inmiddels ben ik de blije bezitter van een telefoon met fototoestel en heb zelfs de mogelijkheid om daarmee een filmpje te maken.
Gisteren liep ik weer langs de plek en deze keer had ik zelfs twee mogelijkheden om een mooi plaatje te schieten. Ik had namelijk met een heel ander doel mijn gewone fototoestel ook op zak.
 
Dit is wat ik zo graag met jullie wilde delen met daarbij de vraag wat de bedoeling is van de tekst in mooi vergulde letters op deze gevelsteen ?
Wie het weet mag het zeggen; later vertel ik wat meer over deze prachtige steen, waar die steen te vinden is (tenzij er een slimmerd is die zelfs dát weet te vertellen) en ook wat ik in stadje X ging doen.

donderdag 2 september 2010

Zo'n handig mapje


Iedere, nou ja, bijna iedere handwerkster maakt zo nu en dan een of ander leuk speldenkussen, naaldenboekje of ander o zo handig handwerk Ding.
Deze zomer ging ik met een boek, een lapje grauw linnen, wit garen en wat handwerkspulletjes op vakantie. Omdat ik  niet zo heel goed liep na een mislukte landing onderaan de trap had ik erg veel tijd voor mijn handwerkje op mijn Franse balkonnetje.
Het boek dat ik meenam is La broderie Blanche en het staat vol met leuke projectjes in verschillende witwerk-technieken.
Mijn keus viel op een handwerk-mapje in Dentelle Ruskin en een piepklein stukje daarvan liet ik eerder al zien.
Inmiddels ben ik een stuk verder en op wat kleine afwerk-puntjes na is het mapje af.
 Het is uit een Japans boekje en dus opent het mapje aan de linkerkant, van achter naar voren en ik heb het zo gelaten. Dit is de voorzijde en op een sluiting na is deze kant van het mapje klaar.
 
Een stukje van het borduurwerk heb ik vergroot om een beter idee te krijgen van de techniek. Het mapje is geborduurd op 12 draads linnen met wit borduurgaren nr 16.  Als ik nog eens iets in deze techniek ga maken kies ik zowel het linnen als het garen wat fijner alhoewel ik het effect van deze combinatie ook wel mooi vindt nu het af is.
De binnenzijde van het mapje ziet er - voorlopig - zó uit:
 
Twee handige vakken waar van alles in kan, de bovenrand is voorzien van een  geborduurde schulpjesrand en het vak is in het midden met een staafknoopjes-steek in tweeën gedeeld.
 
Ik vind het wel een aparte manier om de beide helften te scheiden.
Ook rondom is het gehele mapje met schulpjes afgewerkt op 1 cm na. Mijn draadje was op en de tijd van het borduur-moment ook. Daar moet ik dus ook nog wat aan doen.
Ik denk dat ik het linkervakje nog wat onderverdeel zodat mijn schaartje niet aan de wandel gaat.
 
Aan de achterkant borduurde ik een letter M.
Bij het mapje hoort een klein speldenkussentje, een scissorfob in dezelfde stijl. Ik denk dat dat een mooi werkje wordt voor een volgende vakantie ;)
La Broderie Blanche, Jours et dentelles, Ayako Otsuka
Editions de Saxe, ISBN 978-2-7565-0221-2