zaterdag 29 november 2008

Financiële crisis

Ik ben inmiddels weer een weekje verder met de witte lap en terwijl ik heerlijk door borduurde, draadjes uittrok of er juist weer instopte, omzoomde, naaldkantjes uitprobeerde en af en toe een blik sloeg in mijn nieuwste tijdschriften (hebben jullie HzG ook al ontvangen?) kreeg ik van jullie weer allerlei leuke, gezellige, positieve, nuttige en fraaie reacties.

Eentje daarvan – hij kwam van Yvonnep – deed mij onmiddellijk naar beneden snellen richting mijn portemonnee.

dit is namelijk wat zij schreef:

"Nou ja, het is natuurlijk weer beeldschoon. Mens, wat kun je dat. En dan wil ik toch wel eens die euro grote gaten zien, graag met een euro ernaast. Eerst zien en dan geloven. :-) "

en inderdaad, ik schreef over euro grote gaten en ZIJ wou bewijzen. Een blik op lapje en euro deed mij beseffen dat ik mezelf ietwat groter had ingeschat dan de werkelijkheid zich nu keihard openbaarde. Mijn Euro-Grote-Gaten bleken slechts een waarde van twintig centen per stuk te vertegenwoordigen.
Daar zit je dan, in plaats van voor € 6 aan gaten had ik slechts € 1,20 bij elkaar gehandwerkt. Een verschil van maar liefst 80% , en dat is niet niks met de huidige financiële crisis.

ZIJ gelooft me natuurlijk nooit meer en ik beken hieronder deemoedig schuld

Mijn 80 procents-opschepperij staat hieronder, met de muntjes erbij.
Gaan jullie maar lachen :)

Letten jullie wel even op het leuke randje aan de rechterkant? Niet gehaakt maar met naald en draad geborduurd, naaldkant heet dat en het is een leuke techniek om randjes te verfraaien.

Dit zijn de andere drie Twintig Cent Grote Gaten en ook aan die kant van de lap is er een naaldkant versiering, ditmaal kleine puntjes.

en ook de bovenkant heeft decoratieve kleine frummeltjes. Wat er nu nog rest is de naaldkant aan de onderkant van de lap en een paar invullingen in de lap zelf die ik nog niet heb afgemaakt.
In mijn hoofd borrelen alweer nieuwe ideeën op voor een volgend project

Fijn weekend allemaal!

29 Reacties

donderdag 20 november 2008

Een stukje verder

Sinds ik op 4 november mijn lap in wording liet zien ben ik een aardig eind opgeschoten. Onderstaand zie je foto’s die ik vorige week zondag heb gemaakt. Zo is er het een en ander bijgekomen aan het middenstuk

zoals het hart rechts met patroontje in linnenstopsteek. Dat stond niet zo op het patroon, maar ik was eigenwijs ;) Verder kwam links en rechts van het Bloemen motief een vogeltje, ook dat heb ik een klein beetje veranderd. Onder de vogeltjes komen straks aan weerskanten drie ronde vormen met elk een verschillend naaldkant motief. Daar heb ik de afgelopen week op een apart stukje linnen wat proefjes voor gemaakt. Ik ga natuurlijk niet over een nacht ijs als er gaten ter grootte van een euro in een lap geknipt moeten worden.

Ik zal daar ook eens een fotootje van maken, kun je lachen :)

Onder die zes euro-grote gaten komen dan nog twee grote motieven in platsteek en een soort Hardanger opvulling. Met de linker ben ik nu bezig.

Onder de initialen had ik ook nog een motief voorbereid voor opvulling met naaldkantpatroontjes.

Daar ben ik ik niet verder mee gekomen dan hier op de foto zichtbaar is. Wel zie je alvast een gedeelte van de brede rand eronder. Eerst moest de buitenrand daarvan geborduurd worden, daarna voorzichtig de draden eruit getrokken en de draadbundeltjes die daardoor ontstonden moesten omwikkeld worden. Toen kwam pas het leuke werk: het borduren van het patroontje. Deze rand heb ik inmiddels wel helemaal af.

Zo zag de hele lap er dan afgelopen zondag uit:

Als straks alle patroontjes op de lap zijn geborduurd komt er nog een open zoompje omheen waar aan de rand nog een viertal verschillende naaldkant afwerkingen komen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat.

34 Reacties

zondag 16 november 2008

Verslavend

Ik weet het, ik ben niet zo sociaal op het moment en niet zo "gezellig". Waar ik de restanten van mijn tijd mee doorbreng hebben jullie in het vorige log kunnen lezen. Alhoewel ik in september wel wat bedenkingen had over de grootte van het ding en de nodige twijfels had of het allemaal wel mooi zou worden zijn deze met het mooie weer geheel verdwenen. Met de noorderzon vertrokken. Naarmate er meer dingen in- en aangevuld zijn op mijn lap stijgt mijn zelfvertrouwen in witwerk met sprongen. Om met zoonlief te spreken: "ik kan Dingen" ;)
Maar het belangrijkste is toch dat ik er zo van geniet, wat vínd ik dit LEUK

Volgende keer zal ik een aantal nieuwe foto’s laten zien, ik heb ze al gemaakt maar eerst even wat "oude" dingen ter show and tell (of ter lering ende vermaeck)

Nog voor de vakantie in september maakte ik dit:

Mijn eerste "proeve van bekwaamheid" op het gebied van de Renaissance kant. Hier vind je wat informatie over deze kant techniek die ook wel Lintjeskant of Lacetkant genoemd wordt. Het is een vrij eenvoudige techniek. Op een kartonnetje rijg je het lint volgens patroon op, daarna ga je alle raakvlakken waar het ene stuk lint het andere stuk raakt met kleine steekjes vastzetten. Vervolgens frummel je de open ruimtes vol met leuke steekjes in naaldkant. Daarna mag het werkstukje van het kartonnetje af en klaar is Kees. (of Bep of Marcella, dat hangt af van de naaister natuurlijk) Nadat ik even met het strijkijzer in de weer was geweest werd het weer keurig stevig. Ik ga dit in een lapje naaien en dan kan het aan de rol. Het was niet eens zoveel werk :)

Van een heel andere orde is dit:

Hiermee ben ik een paar dagen voor de septembervakantie begonnen en het viel me nog niet mee: een patroon borduren in vierkantjes is heel wat anders dan het borduren in zeshoekjes. Ik vond het vrij lastig om het "ritme" van het patroon in mijn hoofd te krijgen. Dat is nodig om met enige snelheid te kunnen borduren. Bij het borduren van een kruissteek patroon lukt het de meesten wel om telkens een stukje van het patroon te onthouden, zodat je niet na elk kruisje op je patroon hoeft te kijken. Je onthoudt dan bijvoorbeeld: twee kruisjes naar boven, dan drie naar links en zo verder. Bij zeshoekjes moet je zes richtingen in je hoofd prenten en dat werkt niet echt prettig in het begin. Gewapend met een stapel rand-patroontjes in tule doorstop -want zo heet deze techniek- en het nodige tule en garen ging ik op weg. Ik ben er in Frankrijk niet meer aan toe gekomen want inmiddels was ik met de witwerk lap begonnen.

Wat ik nog wel daar maakte is dit hartje:

Annie uit mijn souvenirgroep maakte het voor Berthi’s harten project en leende mij het patroontje. Ook deze komt in mijn souvenir rol, want een haakwerkje mag daarin natuurlijk niet ontbreken. Eerst ga ik het even wassen en daarna naai ik het op een lapje. Het is maar een erg klein hartje niet groter dan 8×9 cm dus ik zal er nog iets bij moeten verzinnen.

Zo, ik kan nog net een paar draadjes borduren voor ik ga koken ;) Fijne zondag allemaal!

26 Reacties

dinsdag 4 november 2008

Tussen servet en tafellaken

Dat zei men in mijn jeugd om aan te geven dat je te groot was voor de kleuterschool maar te klein voor... een vriendje, een brommer, alleen op vakantie...ach vul zelf maar aan, jullie hebben het allemaal zelf meegemaakt.
Bij mijn nieuwste handwerkje of beter gezegd HANDWERK moest ik steeds aan die uitdrukking denken.

Vlak voor we in september op vakantie gingen pakte ik mijn handwerk-koffer in(en alweer bleek dat er meer handwerkspul dan kleding meeging ;).
Omdat ik van te voren niet weet hoe

a) het licht is,

b) de stoelen zijn en

c) hoe het met mijn handwerk-zin gesteld is

neem ik van alles wat mee. Omdat mijn quilt (die voor Hem) net af was mocht ik ook iets nieuws. Ik nam dus een lap van een halve meter breedte mee en een patroon. Dat zou vast wel genoeg zijn dacht ik en de rest zou ik er dan daar wel afknippen.
Alsof de rolcentimeter nog niet uitgevonden was ging ik aan ‘t werk om na een paar randjes te ontdekken dat het wel een erg grote lap ging worden.
Help!
Genoeg stof had ik zeker maar wilde ik wel zo’n enorme lap? Uiteindelijk besloot ik om toch maar door te gaan, het was zulk leuk werk tenslotte. Verder was mijn kleine haakwerkje af en het licht was inderdaad niet geschikt om ‘s avonds tule te gaan zitten doorstoppen. Ik moest dus wel.

De afgelopen weken heb ik vrijwel dagelijks doorgebracht met het uittrekken van draden uit mijn lap, er op lettend dat er geen *"biemeltjes" uit zouden steken want dat zou onherroepelijk leiden tot beknorring van 'let-vooral-niet-op-mij' Dijn.
Eigenlijk wel gek, je koopt een dure lap waar je vervolgens een groot gedeelte weer van uittrekt en weggooit en na uren draadjes knippen ga je opnieuw uren- en dagenlang die gaten weer opvullen met nog duurdere draadjes.
Rare mensen, die handwerksters.

Fotograferen bleek niet makkelijk, de lap is nogal kreukelig en strijken is geen optie omdat ik hier en daar iets op moest tekenen. Om toch een idee te geven hierbij wat fotootjes.

Zover was ik twee dagen geleden – ik had natuurlijk geen tijd om eerder een logje te plaatsen, ik moest draden uittrekken. Onder het open-gefrummelde ding aan de onderkant komt nog een brede rand – dat wordt opnieuw uittrekken en dichtmaken en daarna nog een kleiner randje en dan kan ik eindelijk het overtollige linnen eraf knippen.

Een gedeelte van de bovenkant: het vierkant rechtsonder moet ik natuurlijk nog verder opvullen en op de rest van de lap ontbreekt nog het een en ander. Ja, daar kom ik de winter wel mee door ;)

Een gedeelte van het middenstuk. Ik werk een beetje van de hak op de tak. Dat vind ik bij deze lap wel prettig. Bij daglicht doe ik de moeilijkere stukjes en ‘s avonds werk ik de uitgetrokken draadjes om of ik borduur een eenvoudig randje. Dit is werk waar ik nog weinig ervaring mee heb en dat maakt het reuze spannend. Ik geniet!

*Dijn noemt de kleine draadeindjes die uitsteken als je de draadjes niet diep genoeg wegknipt biemeltjes. Bij Hardanger borduurwerk en ander opennaaiwerk zie je dat vaak, het staat niet zo mooi en het is jammer van je werk.
mijn tip voor deze week is: luister naar Dijn ;)

40 Reacties