Eindelijk, eindelijk heb ik weer eens "iets" te laten zien. Niet dat ik niks beleef of zo, of dat ik hier een beetje met mijn handen over elkaar zit, maar ik had gewoon even niks handwerkerigs noch van mezelf noch van anderen te showen.
Ik ben natuurlijk wel met een aantal Dingen bezig, maar niet alles kan al in de openbaarheid. Zo ben ik vast (en oplettende lezers zullen denken "nog" ) bezig met een speldentoestandje maar dat is bij lange na niet af, al wordt het wel leuk.
Ook vergrijp ik me met naald en draad aan een herenzakdoekje maar ook daar kan ik nog niets van laten zien. Voor de rest vul ik mijn dagen met quilten, quilten en quilten. Vorige week was ik in Delft op de antiekmarkt en daar kocht ik...niks. Hoe is ‘t mogelijk!
Wel even en passant een prachtige theedoek meegenomen bij Sanny, super! Eigenlijk mag die nog wel even op de foto voor jullie.
Een beetje saaie boel dus hier wat betreft mijn weblog maar gisteren besloot ik om vast aan het laatste randje van 'de quilt voor hem' te beginnen. Niet dat dat al "mocht", maar ik had er gewoon zin in. Ik was nieuwsgierig ook hoe het er met het randje uit zou zien, dus heb ik zonder schaamtegevoel het allerlaatste te quilten vierkant terzijde geschoven en heb aan een van de vier zijden het eerste randje opgetekend.
KIJK:
Als dit allemaal af is ( ik schat dat er nog zo’n 20 à 30 uur quiltwerk te doen is) komt er nog een biesje omheen in een van de kleuren van de ster. Ik denk aan de rozerode, dan nog éven vier meter met de hand omzomen, een tunneltje stikken en een legendblok erop. hèhè...
Na het showen van de quilt wil ik ook nog iets heel anders vertellen. Ik las het vanmorgen in Elsevier. In vier jaar tijd blijkt namelijk het aantal mensen dat nog dagelijks klederdracht draagt met een derde te zijn afgenomen. Op dit moment wordt de dracht nog door zo’n 1100 mensen – voornamelijk vrouwen - gedragen. Koploper is Staphorst waar nog zo’n 600 mensen in dracht lopen, op Marken zijn het er inmiddels minder dan 20.
Op zich is het niet verwonderlijk dat het aantal mensen in klederdracht jaarlijks fors afneemt, echt praktisch en comfortabel draagt het niet, maar ik hoop toch dat met het verdwijnen van de dagelijkse dracht de folkloristische waarde van de klederdracht niet verdwijnt. Ook dit is een belangrijk onderdeel van onze cultuur en er zouden best eens subsidies voor gegeven mogen worden om de overblijfselen van die cultuur in stand te houden en vooral ook levend te houden.
Op bovenstaande foto een oud halsdoekje uit Marken met Akertjes van mij
19 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten