Een paar weken voor de vakantie ontdekte ik haar, Francine Zeil uit Gerstheim, een plaatsje aan de Rijn tussen Colmar en Straatsburg.
Dit is haar weblog en als je even flink naar beneden "muist" zie je wat mijn aandacht trok. Francine heeft namelijk met enige regelmaat open huis, of beter gezegd open schuur, en dan laat ze haar verzameling antieke merklappen en ander oud textiel zien. In de zomer was dat vrij uitgebreid, toen was ook de buitenruimte op het erf bij de expositie betrokken maar nu, vanwege de quiltexposities tijdens de Carrefour had ze een "kleinere" expositie in haar enorme schuur.
Ik heb genoten! We werden zeer hartelijk ontvangen (wij waren de enigen op dat moment en ze was zeer verheugd niet alleen een man in haar "groepje" aan te treffen maar ook nog eens eentje die zinnige vragen stelde, belangstelling toonde en er ook nog e.e.a. van af bleek te weten ;)
Als liefhebbende echtelieden pik je natuurlijk in de loop der tijden toch heel wat informatie op over elkaars interesses.
Om een klein idee te geven wat wij zo al aantroffen in Gerstheim geeft onderstaande foto een aardig beeld:
en dit is dan nog maar een klein deel van de expositie die bestond uit merklappen, schoollapjes, Redwork uit de Alsace, Kelsch en ander linnengoed, oud handwerkgerei, te veel om op te noemen maar zoals Francine zei, dit was slechts een gedeelte van haar verzameling.
Al vertellend, ze bleek behalve Frans ook Elszassisch te spreken (een soort Duits met raakvlakken aan de Nederlandse taal), legde ze ons uit waaraan je kon zien of een schoollapje van Duitse of Franse gezindheid was, gaf ze informatie over diverse bijzondere technieken waarin de handwerkjes gemaakt waren, technieken die ik me tegenwoordig probeer eigen te maken voor mijn souvenir en had ze allerlei verhalen over herkomst van haar schatten.
Zo zie je op bovenstaande foto een oud stuk beddengoed dat omstreeks 1855 in een kraambed gebruikt werd, zowel om de moeder prachtig uit te doen komen maar ook om de nieuw geborene in te wikkelen.
Deze stijl van borduren met levensbomen in rood en de afwerking met geknoopte franjes zie je ook – bijvoorbeeld als overhanddoek voor de zondag bij de Amish. Dat is niet zo gek omdat er ook uit die streek indertijd velen de oversteek naar de VS hebben gemaakt.
Aardig was ook de opmerking van mijn lief dat het borduurwerk wellicht was verschoten door het vele wassen. Nee, zei Francine: er werd vroeger langs de Rijn veel meekrap verbouwd om rode kleurstof uit de wortels daar van te verkrijgen. Het water dat gebruikt werd om de garens te spoelen na het verven kleurde het water van de Rijn rood. Niet voor niets werd die kleur ook Rouge du Rhin genoemd en is er nu nog een merk borduurpatronen wat daar naar genoemd is. Tot zover was ons ook bekend, maar wat voor ons nieuw was dat er behalve de industriële ververijen ook thuis vaak geverfd werd voor eigen gebruik. Door de slechtere kwaliteit van de wortels en het verfwerk was dit thuis geverfde garen vaak veel lichter van kleur, eerder donker-rose dan rood, maar op zich is het ook een mooie kleur. Van dit werk had ze de draadjes aan de achterkant nauwkeurig bekeken en gezien dat ook de oorspronkelijke kleur veel lichter was geweest dan het diepe rood van de ververijen.
Heel opmerkelijk was onderstaand borduurwerk van religieuze aard:
het was vrij fijn geborduurd maar het meest vreemd waren de hoofdjes en de handen en voeten: die waren namelijk niet geborduurd maar geschilderd. Op heel fijne stof zijn eerst die onderdelen geschilderd en daarna onzichtbaar op het linnen geborduurd daar waar er geen borduursteken waren. Een merkwaardige combinatie.
Bijna aan het eind van de toer kwam ik deze Souvenir de ma Jeunesse tegen:
en ook dat bleek niet de enige te zijn die ze had. Deze bestond voornamelijk uit nuttige technieken, maar op de achtergrond zie je er ook nog twee geheel met tapisserie steken.
Tot slot nam Francine ons mee naar haar chambre d’hôte, een soort B&B; daar zou ik graag eens een nachtje logeren. Francine blijkt namelijk haar antieke beddengoed ook te gebruiken en ze heeft een mangel om alles piekfijn en glad te strijken. Voor foto’s van de slaapkamer kijk even op Francine’s weblog van 27 mei, is het geen plaatje?
voor meer foto’s van de expositie: zie het weblog van Gigi, zij was er in juni
37 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten