zondag 28 oktober 2007

Pronken met andermans veren

Afgelopen vrijdag ging de Haagsche bus naar Waalre en ik mocht mee. Het was vroeg opstaan, eindeloos gezellig in de bus, heerlijk om tussen al die mooie quilts te lopen, fijn om langs de winkeltjes te gaan, de bevriende winkeliers te begroeten en als kers op de appelmoes fantastisch om weer met zijn allen te eten in Dickens & Jones in Breda. De Dickens salade was een verrassing, de Lambsrumps met chocoladesaus waanzinnig lekker, het roomijs met warme stoofpeertjes een mooie afsluiting van de maaltijd, de open haard brandde en ieder had het zo te zien en te horen naar haar zin, na een kopje espresso terug in de bus en daar werd opnieuw of nog steeds volop gekwebbeld en werden de gekochte schatten bekeken.

Ik maak bijna nooit foto’s in Waalre, gelukkig was er vrijdag ook iemand van het Eindhovens Dagblad ter plaatse en die maakte dit filmpje. Zet het geluid er even bij aan, veel plezier!
12 Reacties

donderdag 25 oktober 2007

Lapjes, Poes en Quilt

Het is al weer even geleden dat ik een logje schreef, bijna twee weken geloof ik. Ik had en heb al een paar maanden last van mijn rechterschouder en omdat ik daardoor mijn linkerhand veel meer gebruik dan gewoonlijk begon die ook last te geven. Ik besloot om even wat minder te "muizen" om mijn hand wat rust te geven, vandaar dat er even geen postjes waren. Het handenkwaaltje is inmiddels zo goed als over en zelfs mijn schouder is e i n d e l i j k aan de beterende hand. Ik heb dus erg weinig "gedaan" de afgelopen tijd maar gelukkig niet helemaal niks.

De 'quilt voor hem' waar ik eerder een logje over schreef is inmiddels van een achterkant en een vulling voorzien en heeft hier en daar zelfs al wat quiltwerk.

Wat veel beter gaat op dit moment is een quiltje voor de babykamer van dochterlief. Ik kan dat natuurlijk hier niet laten zien maar de lapjes die ik heb uitgezocht wel:

Dit zijn zo ongeveer de hoofdkleuren:

en het blauw geruite lapje en het blauwe lapje met sterretjes wordt straks de ondergrond. In deze mand

heb ik nog meer lapjes verzameld om voor dit quiltje te gebruiken. Het wordt een wandquiltje met applicatiewerk en borduursteekjes en het heeft ook iets met merklappen te maken. Volgend jaar moet het klaar zijn en dan laat ik het resultaat hier ook zien, nog even geduld graag.

Minder geduld heeft onze logeerpoes die met haar zus deze week bij ons is. Iedere avond zoeken ze een plekje onder een van de schemerlampen en lekker warm liggen ze daar dan te genieten met een vol buikje. Vanavond was ik wat laat met het aandoen van de lampen dus zocht deze dame een plekje op de verwarming, toegegeven haar buikje werd lekker warm maar zou dat nou echt lekker liggen?

20 Reacties

zaterdag 13 oktober 2007

Hoera

Het was velen niet ontgaan, ik had wat te vieren gisteren. Het was gezellig en feestelijk, ik ben vreselijk verwend en na een lekker ontbijtje zijn de logerende kinderen nu net de deur uit.
Tijd om a) op te ruimen en b) een logje te schrijven over de handwerkerige kant van mijn verjaardag want die was er ook.

Van quiltvriendinnen kreeg ik een bedeltje met een ananas, de pineapple is een bekend quiltpatroon en staat ook een beetje symbool voor het quilten, een super cadeau! er waren kaarten met een quilt of van een quiltende vriendin, van mijn dochter kreeg ik als "bij-cadeautje" een dagje uit naar de tentoonstelling Haagse hofmode, zij schreef er laatst ook al een logje over en het lijkt me erg leuk om daar heen te gaan. Elise en ik hebben alvast een datum in de agenda’s gezet. Ik voelde me erg verwend, dank jullie wel!

en dan kreeg ik ook nog dit:

het kwam in een envelop geadresseerd aan Nuttig en Fraai (zo wordt mijn weblog ook bij tante pos op de kaart gezet :) en daarin trof ik een kaart aan met prachtige rijk geklede corsetjes. De lieve tekst in de kaart verwees naar het pakje in roze papier waarin "zachte mooie warme feestelijke sokken voor op de bank" werden beloofd.

Dat bleek een understatement: er kwamen Superzachte, Schitterend mooie, letterlijk, want de wol heeft een klein zilveren glimdraadje, Feestelijke Verwensokken voor op bank. Yvonnep, want zij stuurde ze: ik ben er heel heel erg blij mee, niet alleen omdat ze zo mooi zijn en ook nog eens precies passen maar vooral ook omdat ze met liefde door jou zijn gebreid en ik weet hoeveel werk je speciaal voor mij hieraan hebt gehad. Heel hartelijk bedankt, ik zal ze met veel plezier dragen en ervan genieten – op de bank met een glaasje wijn erbij en een hapje

nog even een detail van de SuperSokken:

een erg mooi ajourpatroontje. Ik heb ook met bewondering gekeken naar het prachtige breiwerk en de keurige teen en hiel. Ik brei zelf geen sokken dus ik vind dit reuze knap.
25 Reacties

dinsdag 9 oktober 2007

Het is niet wat het lijkt

Al een aantal malen las ik hier de vraag wat de maakster van een bepaalde quilt bedoeld heeft met haar handwerk. Nu is dat niet altijd na te gaan omdat de gegevens vaak ontbreken maar ik vind dat ook zeer persoonlijk. Had ik het vilten object uit mijn vorige logje anders bekeken als er de naam "vooruitgang" of "emancipatie" bij had gestaan al dan niet vergezeld van een prachtig verhaal ? Ik denk het niet, hoe ik het ook bekijk, het blijft voor mij een darm van vilt en dat is dat.

Nu zag ik deze vraag al aankomen en had daarom met opzet een quilt van de expositie uit Oost Europa bewaard voor een apart logje.
Wij waren dus in het gebied Elzas/Vogezen en dat is een van de streken waar met name de eerste wereld oorlog, La grande Guerre, nog overal voelbaar en zichtbaar aanwezig is vanwege het enorme aantal militaire slachtoffers wat daar gevallen is.
Overal waar je de natuur in gaat in dit gebied zie je borden verwijzen naar een van de vele militaire begraafplaatsen, naar de plaatsen waar nog loopgraven in de natuur aanwezig zijn en de monumenten in de dorpjes kun je moeilijk over het hoofd zien. Alleen al op de Tête de Ligne die wij bezochten zijn in 1915 van juli tot oktober 68.000 soldaten gesneuveld zonder ook maar de kleinste militaire vooruitgang te boeken.
Ook in Vlaanderen drukt WO I nog steeds haar stempel en toen wij ooit in Ieper waren bezochten wij de Lakenhallen waarin het museum In Flanders Fields gevestigd is. Daar las ik voor het eerst het gedicht "In Flanders Field" van de Canadese militaire arts John Mc Crae.

Aan dit gedicht moest ik denken toen ik deze quilt zag:

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below
We are the dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch: be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields

Een prachtig gedicht en een prachtige quilt. Kijk eens hoe mooi de klaprozen, de poppies, gemaakt zijn:

ze zijn of gemaakt van naaldkant of heel fijn gehaakt en liggen vrijwel los op de quilt. De quilt is gemaakt door een quiltster uit Turkije waar men van oudsher Oya naaldkant maakt. Ik vermoed dan ook dat deze techniek gebruikt is voor de bloemetjes. In HzG 120 en 121 kun je meer over deze techniek lezen.

Toen ik na een week toeren en wandelen in de Elzas deze quilt zag was dat mijn interpretatie en mijn verhaal achter deze quilt. Het had niets met de werkelijkheid te maken. Blijf kijken, genieten en laat je vooral niet afleiden door wat je in een bepaald kunstwerk "moet" zien.

wie meer wil weten over de betekenis van de klaprozen kan dat hier lezen.
18 Reacties

zondag 7 oktober 2007

Dierenweek

Als er in Frankrijk dierendag gevierd wordt is dat vast op 7 oktober en niet op de 4e. Ik weet het, ik ben een beetje laat met mijn dierenliefde maar ik had het zo druk dat mijn geplande logje niet op tijd klaar was.
Er waren genoeg dieren te bewonderen. Niet alleen de levende have zoals dit tweetal dat wij in Munster samen met nog minstens dertig andere nestbewoners spotten:

Bij haar familie kwam er net eentje langs toen wij deze foto maakten en begin volgend jaar hopen wij op een bezoekje. Indrukwekkend vind ik ze wel, die ooievaars.

Vogels van een andere orde kwamen wij hier tegen:

Het is een quilt en gemaakt door het Deense paar Inge Mardal en Steen Hougs. Hun quilts zijn eerst geschilderd en daarna intensief machinaal gequilt. Wat het bijzonder maakt is dat er door het quilten een textuur ontstaat die bij schilderen alleen niet mogelijk is. Het is gewone katoen die op de ene plaats koud of glanzend lijkt en op een andere juist fluwelig en zacht aandoet. Hij was er en vertelde dat ze beiden schilderen, het quilten laat hij echter aan zijn vrouw over: hij is in staat om in slechts enkele ogenblikken de quilt totaal te verknoeien. Ik geloof hem nog ook!
Dit roodborstje van hen vond ik ook prachtig:

Het lijkt wel op een vogel, maar vliegen ho maar; dit clustertje pinguins zag ik bij een expositie van een drietal dames uit Duitsland:

Ademloos mooi in de natuur vind ik deze:

en deze:

prachtig om te zien hoe de patronen in de vacht net zoals in de natuur in elkaar over lopen. Na dit rondje stoffen dieren keer ik weer terug naar het stukje natuur rond ons vakantiehuisje.
Daar was het iedere avond feest in het donker als moederpoes haar kittens de straat op stuurde om zelf een paar uurtjes uitgeput bij ons op de bank neer te ploffen om bij te komen van haar grut:

Op het grasveldje voor de garage was het iedere avond bal, het spul hing rond onder onze auto, sprong in het rond of jaagde op elkaar als volleerde poezebeesten op muizen en wij konden er letterlijk uren naar kijken.
Daarna meldde het vijftal zich steevast voor een souper-tje:

om zich daarna massaal op moederpoes te storten voor het nagerecht. Het kostte ons heel wat moeite om toute la famille daarna op straat te zetten als wij naar bed wilden.

mijn nagerechtje in dit log is deze vis uit Rusland:

Vanavond om 11 uur zal ik de winnaar van onze eigen Worst Quilt Contest bekend maken, wacht af en huiver ;)
20 Reacties

En de winnaar is...

tromgeroffel………

het dunne – en dikke darmpaar rechts in beeld.

aardig detail: let op de quilt aan de linkerkant met de drie bevallige doch hoofdloze blote dames.
Terwijl wij probeerden de darm in beeld te krijgen zonder onbedoelde passanten voor de lens liepen de fotograferende heren af en aan. Zo zie je maar dat mannen ook best een 'quilt' kunnen waarderen op z’n tijd.
17 Reacties