maandag 25 juni 2007

De Buit van een dagje uit

Ik had al een drukke week en daar kwamen nog allerlei onverwachte zaken bij. Toch vond ik ook nog tijd om naar een quiltwinkel te gaan.Woensdag was het zonnig, een ideale dag om naar het Quiltgebeuren in Brielle te gaan; ik was er te lang niet geweest en een bezoekje stond al een tijdje bovenaan mijn lijstje.

De winkel lag, zo als altijd, weer vol met mooie lapjes, prachtig op kleur neergezet. Wat mij altijd verbaast bij het Quiltgebeuren is dat het kiezen lang niet zo moeilijk is als bij andere quiltwinkels. Als ik in Brielle ben valt mijn oog meestal op "iets" - dat kan een mooi stapeltje lapjes zijn of een quilt – wat mij aanspreekt en daarmee ga ik zelf aan de slag.

Deze keer viel mijn oog op een lief klein quiltje in blauw en bruin. Simpel patroontje en eigenlijk had ik hem zo wel met het lapjespakket willen maken. Ik besloot om dat niet te doen, tenslotte is het zelf uitzoeken van de lapjes de helft van de pret. De blauwtinten in het quiltje had ik niet in voorraad dus in die kleur heb ik e.e.a. bij elkaar gezocht. Thuis zal ik de bruintinten en de overige stofjes toevoegen. Een patroon teken ik zelf wel, dat is niet zo moeilijk.

Toch is het Quiltgebeuren een van de weinige lapjeswinkels waar ik zo plezierig mijn stofjes bij elkaar sprokkel; het heeft te maken met de manier waarop eigenaresse Willy haar stoffen inkoopt en vooral met de wijze waarop ze in de winkel op kleur staan. Hoe ze dat doet? ik heb geen idee, maar knap is ‘t!

Behalve de blauwe lapjes mochten er nog wat andere lapjes mee naar huis, o.a. het lapje met "poezieplaatjes" rechtsonder op de foto, dat zocht ik voor een ander project.

Met een heerlijk broodje paling uit de viskraam tegenover de winkel liep ik nog even het centrum in. Brielle is een leuk stadje en met zulk mooi weer is het plezierig om daar even door de leuke straatjes te wandelen. In de handwerkwinkel vond ik nog twee strengetjes Color variations van DMC.

vrijdag 22 juni 2007

Mevrouw Hans

Deze week viel hij in de bus, de programmagids van de 13e Europese patchwork tentoonstelling in Stainte Marie aux Mines.
Eerst viel de mijne met een zacht plofje op de mat, twee dagen later kwam er een voor mijn lief, die men voor de gelegenheid maar had geadresseerd aan mevrouw Hans………

Het is ook dit jaar weer een mooi programma:

Het Spaanse quiltersgilde is vertegenwoordigd. Er is een tentoonstelling met Amish- en Mennonite quilts. Deze tentoonstelling heeft wollen quilts uit Pennsylvania, katoenen quilts uit Indiana en verrassende(?) quilts uit Ohio. Quilts uit Turkmenistan die gepatcht en daarna geborduurd zijn, een tentoonstelling over de tentenmakers uit Egypte, een tentoonstelling met quilts uit Oost Europa, de wedstrijdquilts van Quiltmania met als onderwerp "Huizen van hier en overal", de Franse borduurvereniging: France Point de Croix met geborduurde tuinen uit Parijs, de Franse Patchworkvereniging, Antieke quilts uit de Vs, Canada en Groot Brittannië, Borduurwerk uit Lunéville, er zijn lezingen en workshops, er zijn diverse internationale gasten in de designers corner zoals Anneke Copier (viltwerk), Elena Bessiëres ( matrochka’s) en de Deen Iben Fredsoe. Ook zijn er diverse nationale en internationale quiltsters met een eigen tentoonstelling zoals Inge mardal en Steen Hougs (DK), Lutgard Gerber Billiau (B), Georgeta Statescu (F) en Michiko Nomura (JN)

Het gidsje is rijkelijk voorzien van kleine fotootjes en natuurlijk ontbreekt ook dit jaar de 'commercial area' niet met ruim honderd (!) internationale quilt- en borduurwinkeltjes.

voor wie nog meer wil weten is er de website patchwork-europe , vergeet niet om even in de fotogalerij te kijken. Je vindt daar foto’s van alle tentoonstellingen sinds 1995, van de wedstrijden vanaf 2000 en ook een fotoserie van Amish quilts.

donderdag 21 juni 2007

Blauwdrukken in gebruik

Vorig jaar schreef ik een logje over blauwdrukken. Van Basje had ik een boekje over blauwdrukken gekregen en ik liet daarbij mijn verzameling blauwdruk-lapjes zien. Vorige week konden we bij Berthi ook het een en ander over blauwdrukken lezen naar aanleiding van een textieldag in Borg Verhildersum.

Dat er van die blauwdruk-lapjes erg mooi quilts te maken zijn, ondervond ik op de European Patchwork Meeting 2003 in Ste Marie aux Mines. De tentoonstelling was genaamd "Variations on Hungarian Blueprint" en was indertijd georganiseerd door het Hongaarse quiltersgilde. Ik heb even voor jullie gezocht naar de pagina met quilts zodat er de prachtigste quilts over het beelscherm rollen als je op de link klikt.
Ter geruststelling: ik ken de Hongaarse taal niet, ik heb zo maar her en der op wat knopjes gedrukt ;)

De tentoonstelling van Blauwdrukken was eerder dat jaar op diverse plaatsen in Hongarije geweest en kwam in september ook naar Ste Marie. Quiltsters uit 33 landen waren met hun quilts vertegenwoordigd met in totaal 60 quilts. Ze waren prachtig, stuk voor stuk prachtig! Er was zelfs een complete baby Jane geheel van lichte en donkere blauwdrukken te zien. Daarvan heb ik geen foto helaas; omdat de quilt zo groot is hadden ze die erg hoog opgehangen en daardoor was fotograferen niet goed mogelijk.

ik zal hieronder een vijftal quilts laten zien die ik op de tentoonstelling heb gemaakt:

heel veel verschillende technieken in een quilt

prachtige combinatie met verschillende effen blauwtinten

blauwdruk met kleur, een oud patroon met een nieuw tintje

modern, speels, prachtig gequilt en dan rechtsonder net even dat gekleurde vlaggetje, super!

en tot slot een ontmoeting van Hongarije met Japan, een prachtige combinatie van Sashiko-quilting en Hongaarse blauwdrukken.

dinsdag 19 juni 2007

Nog maar een witwerkje

Tussen de bedrijven door pruts ik aan dit kleine lapje voor mijn Souvenir de ma Jeunesse.
Ik heb al verscheidene witwerkjes in verschillende technieken gemaakt en ook wat borduurwerk in rood.

In een eerder liet ik al wat van mijn lapjes zien die straks in mijn Souvenir de ma Jeunesse komen.
Dat was ruim een jaar geleden. In dat logje staat ook een uitleg wat een Souvenir de ma Jeunesse is. Daarna heb ik een redworkje, twee mini schoollapjes, een lapje in candle wicking, een lapje in point de saxe, en tot slot een lapje in Schwälmer Stickerei gemaakt.

Mijn Souvenir begint dus langzaam een beetje lengte te krijgen. Het gaat zo langzaam omdat het vaak erg fijn gepruts is en dat kan ik niet te lang achter elkaar doen. Het onderstaande lapje wordt geborduurd op batist en ik borduur met zijden garen. De korte zijden van de driehoek zijn 6.5 cm en een gaatje is ruim een millimeter in doorsnede. Er komen twee driehoeken met een verschillend patroon op het lapje en daartussen links en rechts een alfabet in cordonsteek. Rondom komt er ook nog een sierrandje in schaduwborduurwerk.

daar ben ik dus voorlopig nog niet mee klaar

maandag 18 juni 2007

En nu eindelijk quilten

Het is alweer een tijdje geleden dat ik dit logje schreef met de titel "en" nu nog quilten". Nu, ruim twee maanden later kan ik melden dat ik gisteren al aan het quilten ben begonnen.
Het is eigenlijk niet eens zo heel veel werk maar er kwam zoveel tussen. Andere handwerkjes die ik om welke reden dan ook eerst af wilde hebben, soms omdat ik er in een groepje mee bezig was en mijn "huiswerk" wilde laten zien maar ook de shawl voor zoon’s vriendin stond bovenaan het lijstje.

Mijn derde HzG bruidsshawl vordert in redelijk tempo, ik heb inmiddels 10 van de 12 patronen af en alleen het opspannen straks is nog een probleempje, het is nogal een aanslag op je rug.
Reden om nu eerst even mijn quiltwerkje op te pakken. Straks een bijpassend lapje zoeken voor de binding en dan is - op het naamblok en de tunnel na - ook dit quiltje af.

op de foto is goed te zien dat de bovenste helft van het quiltje al is gequilt.
en voor de niet-quilters: de grote steken zijn rijgdraden om de drie lagen bij elkaar te houden, die gaan er straks na het quilten weer uit.

woensdag 13 juni 2007

Karperhoeve

Er zijn op de diverse logs al een aantal erg leuke textiel-uitstapjes de revue gepasseerd.Het aanbod is enorm en een keus maken is soms moeilijk.Vorige week hoorde ik Mieke van de Weij in de Tros-nieuwsshow tegen haar gast zeggen dat breien en handwerken tegenwoordig niet veel meer gebeurt. Ik heb haar een emailtje gestuurd dat het toevallig die dag WW.Knit-in-Public day was en verder heb ik haar attent gemaaktop de vele Stichnbitch groepen die in Nederland actief zijn. Ik ben benieuwd of ik daar ooit nog niets van terug hoor.

Ondertussen kreeg ik van Co Hollaar van boerderij de Karperhoeve uit Maassluis bericht over de Boeren Karperhoeve Markt die daar op 23 juni a.s. wordt gehouden.

De Karperhoeve is een bekende locatie waar cursussen wordengegegeven van het NCH. Afgelopen winter werd o.a. op een zestal zaterdagen de cursusgouddraadborduren gegeven door Margreet Beemsterboer. Ook werd op enkele dagen de cursus Knottendoeken en Akertjes gegeven. In mijn logjes schreef ik daar al over want ook ik was op een van de workshops Knottendoeken en Akertjes van Margreet beemsterboer.Hier op 19 januari kun je teruglezen hoe leuk het was en hier op 1 maart hoe mijn knottedoek geworden was.

Tijdens de Boeren Karperhoeve Markt op 23 juni a.s. zal door enkele cursisten van de cursus gouddraadborduren een demonstratie worden gegeven van hun werk en werkstukken. Tevens zullen er demonstraties wolspinnen en kantklossen zijn. In de oude Grupstal is een tentoonstelling ingericht "Naaldkunst bij boer en buur". Hier zullen diverse quilts te zien zijn en handwerken uit grootmoeders klas/tijd. Verder zijn er tijdens die dag van 10.00 tot 17.00 uur vele demonstraties en activiteiten op en rond het erf van de monumentale boerderij.

Ook dit is te zien op de boeren markt in Maassluis: een roofvogel-show.Op de website van de Karperhoeve kunt u uitgebreide informatie vinden over de Boeren Karperhoeve Markt op 23 juni.

vrijdag 8 juni 2007

Vlaggetjesdag

Ik heb hem nog niet aan de stok maar hij ligt vast klaar.

kijk even bij Tijm dan snap je waarom ik zo blij ben.

Deze vlag hang ik niet echt aan de stok, daar is hij veel te oud voor. Ik vond hem in een doos in de kelder toen wij het ouderlijk huis van mijn lief moesten leegruimen. De vlag was nog van zijn grootmoeder en zelfs zijn moeder gebruikte hem al niet meer. Het is een ouwetje en geweven van wol. Hier en daar heeft een mot hem ook lekker gevonden want her en der zitten kleine gaatjes en plekjes. Het rood is een beetje oranjeachtig, eigenlijk wel erg mooi.

Ik ken sommige huizen waar de vlag gehangen heeft en sommige mensen die hem in bezit hadden en dat maakt deze vlag meer dan "gewoon" en stukje textiel.

Na mijn schoonmoeder bewaar ik nu de vlag en soms haal ik hem even tevoorschijn, zoals vandaag.

dinsdag 5 juni 2007

En alles zit er in

het is maar een kleintje, dit lapje van Little house of Needleworks maar alles zit er in: een alfabet, een huis, bomen met quilts aan de waslijn en hartjes. Wat ik er vooral aardig aan vind is het alfabet waarin sommige letters gebruikt zijn om namen van bekende quiltblokken mee te beginnen.

Ik kocht het dit voorjaar in Rijswijk bij Crownstitches tijdens de Patchwork- en Quiltdagen. Niet omdat ik op zoek was naar een patroontje maar omdat ik stond te wachten op mijn kind. Sinds zij het quilten en daarna het borduren heeft "uitgevonden" zijn handwerkwinkels ook voor haar zeer interessant. Terwijl ik wachtte viel mijn oog op deze Quilttime Sampler en ik was verkocht, of liever gezegd Liezbeth verkocht het patroon aan mij. Sinds een weekje is het af en kan ook dit lapje naar de lijstenmaker.

maandag 4 juni 2007

Pierementen en Pollen

Gisteren hadden wij ons jaarlijkse uitstapje naar het openlucht museum in Arnhem .
Mijn lief ging voor de pierementen en ik voor de pollen.
Vandaag heb ik het slecht: de zakdoekjes zijn nauwelijks aan te slepen en een deel van mij zou willen dat ze gisteren was thuisgebleven.

Toch heb ik gisteren een bijzonder leuke dag gehad. Na de kaartcontrole liet ik mijn lief zo snel mogelijk alleen achter en ging in mijn eentje op stap, om selectief alle voor mij interessante textielplekjes te gaan bekijken.

Ik bleef lang op Marken, een nettenbreister in Marker dracht liet mij geduldig zien hoe het nettenbreien in z’n werk gaat. Ik hoop dat ik met haar aanwijzingen nu zelf in staat ben om een eenvoudig netje te knopen.

Tegen een uur of drie begon het o.a. door de polletjes een beetje afzien te worden maar plotseling was daar die boerin uit Staphorst. Ze zat buiten voor haar boerderij en maakte Staphorster-stipwerk tattoo’s op kleine kinderarmpjes. Daarnaast liet ze ook een verzameling mutsjes en kraplappen zien. Aardig daarbij was dat er kraplappen van verschillende materialen bij waren, heel oude van wol in prachtige kleuren maar ook de modernere van kunststof. De dracht in Staphorst is een levende dracht en met de komst van kunststoffen als Terlenka verdwenen hier en daar de rokken van wollen viefschaft om plaats te maken voor rokken van Terlenka die plooihoudend waren, ook de kraplappen zijn tegenwoordig van diverse materialen gemaakt.

Na een tijdje nam ik afscheid en vertelde dat ik, voor ik verder ging, nog even een kijkje in haar huis ging nemen. Als een goede gastvrouw liep ze met me mee naar binnen en daar kwamen de verhalen pas goed.

Buiten voor het raam trof ik een paartje aan. Mijn gastvrouw vertelde me dat het gebruikelijk was dat grootmoeder e.e.a. nauwlettend gadesloeg vanachter haar gordijntje en als zij het eens was met een huwelijk tussen de beide jongelingen pas dan kon er getrouwd worden.

Maar voor het zover was moest er natuurlijk eerst uitgekeken worden naar een geschikte kandidaat. Op plaatsen waar de jongelui bijeen kwamen keek het meisje uit naar een jongen die bij haar in de smaak viel. In het voorbijlopen stootte ze die jongeman per ongeluk aan en liet daarbij haar tas vallen. Die tas was een soort katoenen zak die om de pols werd geslagen waardoor de tas gesloten bleef aan de bovenkant.
Raapte de jongen de tas op en bracht hij hem aan het meisje terug dan gaf hij daarmee de boodschap af dat hij interesse had. Het meisje bedankte voor het oprapen van de tas en vroeg de jongen om die avond koffie te komen drinken. Liet de jongen de tas liggen dan wist het meisje dat ze niet verder hoefde aandringen.

Ook omgekeerd kwam het voor: een jongen die een meisje leuk vond pobeerde de tas in het voorbijgaan uit haar hand te stoten. Als het meisje dat aan voelde komen en ze had er geen zin in dan sloeg ze de tas nog een keertje extra om haar pols zodat ze hem stevig vast had..

Op de koffie.
Ik vertelde al dat grootmoeder een belangrijke rol speelde in de keuze van de huwelijkskandidaten van haar kleindochters. De Jongen heeft de tas opgeraapt en komt op de koffie. Hij krijgt zijn koffie in een roze kom. In het gesprekje wat steevast tijdens de koffie volgt zijn drie vragen belangrijk:
Naar welke kerk ga je ?
hoeveel bunder heb je ?
"zit er nog wat aan?"
Met dat laatste werd onomwonden naar de financiële positie van de jongeman en zijn ouders gevraagd.

Was grootmoeder niet tevreden met de antwoorden dan kreeg hij zijn tweede kop koffie in een blauwe kom. De jongeman liep in dat geval "een blauwtje".
Had hij geluk dan zag hij zijn roze kom nogmaals gevuld.

Dergelijk signalen waren ook in andere gemeenschappen wel in gebruik. In een andere plaats serveerde men worst als de jongeman mocht blijven, kon hij gaan dan haalde men demonstratief de klaarliggende worst van tafel.

Laten we aannemen dat de jongeman mocht blijven en er kwam een huwelijk. Dat betekende niet automatisch dat de bruid daar dan ook mee instemde. Soms bedacht het meisje zich naar mate ze de jongen beter leerde kennen en soms werd een huwelijk gearrangeerd.
De huwelijksdag breekt aan en traditioneel stopt de bruid ‘s morgens een nieuwe witte stenen pijp voor haar a.s. echtgenoot en hij rookt deze nog voor de huwelijksvoltrekking. Het bracht zonder meer ongeluk in het huwelijk als de zenuwachtige bruidegom de pijp niet heel wist te houden; een echt genoegen zal deze bruidspijp dus niet geweest zijn voor de jongen in kwestie.

Maar er was nog iets anders met die pijp: wilde het meisje de jongen eigenlijk niet dan zorgde ze ervoor dat de pijp veel te vast gestopt was. Deze trok dan niet goed en de tabak verbrandde. De jongen rookte dan "een zware pijp".
Aangezien de huwelijkspijp in een houten kastje met ruitje werd opgehangen in de kamer kon een ieder zien wat de gevoelens van het meisje geweest waren op haar huwelijksdag: de vast gestopte pijpen vertoonden allen zwarte schroeiplekken.

Bij elke geboorte in het gezin werd er een strik van rood lint om de steel van de pijp gewikkeld.
Was er sprake van een tweede huwelijk dan werd er een stuk papier voor de pijp geschoven en werd de nieuwe pijp ervoor geplaatst. Het viel ons op dat in drie rode strikken een paar droogboemetjes waren gestoken en dat dit in het vierde strikje ontbrak. Mogelijk is dat kindje overleden maar dat kon de mevrouw van het NOM niet bevestigen.

terug naar de kommen: in een rekje boven de deur stonden drie kommen op rij, twee roze aan weerskanten en de blauwe in het midden.
Daarboven stonden nog drie kommen: twee blauwe kommen – anders dan de onderstaande blauwe kom en in het midden een zwarte.
Was er iemand overleden in het gezin en kwam men op rouwbezoek dan liet de nabestaande door de keuze van de kom weten of het op prijs gesteld werd om erover te praten. Koos men voor de zwarte kom dan werd het gesprek over andere zaken dan de dood gevoerd. Degene die op bezoek kwam nam zijn of haar eigen kom mee.

Na meer dan een uur interessante rondleiding in het huisje namen we afscheid, ik vol met haar verhalen en zij naar ik hoop met een tevreden gevoel over een leuk gesprek.

Er zijn diverse winkeltjes in het Nom: ik kocht een heerlijk verse Zeeuwse bolus voor de lunch, net gebakken in de museum bakkerij, bij Zus en Jet kocht ik een ouderwets puntzakje met stijfsel, daar ga ik eens lekker mee experimenteren op mijn lapjes, voor 1 euro mocht er een paar Delftsblauwe klompjes mee, superkitsch maar toch leuk. Een doosje Arnhemse balletjes: ouderwets snoepgoed; ik heb al mijn tanden en kiezen nog dus ik zal het doosje dichtlaten ;)
Verder een aardig, klein boekje over klompen en een prachtige in het museum geweven doek, te mooi voor de afwas dus ik denk dat ik hem gebruik om handwerkjes in te doen of als tafelkleedje bij een gezellige lunch voor twee.

zaterdag 2 juni 2007

Aktie is reactie, dag II

De hele week gonsden de berichten al rond en gisteren las u het al hier en bij Tijm: we vragen u om een reactie te geven omdat het tijdschrift Handwerken zonder grenzen straks misschien niet meer bestaat.
Er zijn gegadigden om het blad over te nemen en misschien hebben ze net dat duwtje in de rug nodig om tot overname van het blad over te gaan.
Dat duwtje willen wij geven in de vorm van een enorme hoeveelheid reacties van lezers en abonnees die het blad vaak al vele jaren lezen en die de mooie en vaak aparte projecten uit het blad maken.

Een van die beroemde projecten is de bruidsshawl uit nr 135. Kom je in een wolspeciaalzaak en vraag je naar Rowan Kidsilk Haze dan knikt men begrijpend als je vertelt dat het voor "de HzG-shawl" is.
Gisteren was ik bij Ribbels in Leiden met de vriendin van mijn zoon. Zij is helemaal weg van mijn shawl en was dolblij toen ik aanbood om er voor haar ook een te breien. Voor de spiegel hield ze alle bolletjes tegen haar wang en uiteindelijk ging ze dolgelukkig weg met de drie bolletjes Kidsilk van haar keuze.

Ze koos dezelfde kleur die mijn shawl heeft, die vond ze uiteindelijk toch echt het mooist.
Ik heb de wol mee naar huis genomen en zij heeft een visitekaartje van Ribbels met een draadje van haar wol er op geplakt. Gisteravond heb ik de eerste 10 cm van haar shawl gebreid.

Voor mij wordt het de derde shawl: mijn zus kreeg er een in zwart met een glittertje, erg sjiek en dat zag ik weer op de SnB-dag bij een collega-logster.
Kijk dat is voor mij ook de waarde van een blad als Handwerken zonder grenzen: ik ben namelijk geen breister maar door het prachtige artikel in HzG ben ik toch aan het breien geslagen, gewoon uit nieuwsgierigheid.

Ik ben niet de enige die al meerdere shawls op haar naam heeft staan. Normaliter zou ik nu verwijzen naar alle andere web-logs waar De Shawl te bewonderen is, maar dat doe ik niet. Dan stuur ik u weg naar andere web-logs en dat is vandaag niet de bedoeling.
Blijft u gezellig nog even hier en voor u weggaat...

Dank u wel ;)