donderdag 17 mei 2007

Hoe druk het was en hoe ver

Vanmorgen al vroeg op weg naar Vaassen, van hier uit een flinke reis. Het was druk op de weg, erg druk! Hier en daar een flinke dozenrace – ik vraag me af waarom de ene caravan de andere in wil halen als ze eigenlijk allebei niet harder kunnen dan ze al rijden - maar goed, ieder zijn of haar pleziertje en uiteindelijk kwamen we er zo ook wel. Toen wij arriveerden konden we direct naar binnen lopen. Een half uurtje later stond er een stevige rij voor het kasteeltje.

De tentoonstelling was mooi als altijd. Er hangt veel mooi en traditioneel werk, heel kleurig soms en hier en daar echt verrassend aparte dingen. De entourage is prachtig, waar komt zo’n gepatchte deken beter tot z’n recht dan tussen de antieke meubels en oude schilderijen? Het was ook gezellig, ik kwam diverse bekenden tegen met wie ik heb bijgepraat en buiten op het voorterrein waren er grote witte tenten met quiltwinkels.

Mijn quilt hing mooi, dat is ook altijd erg prettig om te ervaren en mijn lief en ik hebben de kijkers een tijdje afgeluisterd en beluisterd; het is ontzettend leuk om te horen hoe men op jouw dekentje reageert. Dames die voor mijn quilt stonden en de blokjes stuk voor stuk bekeken, aanwezen en overleg pleegden ;), commentaar over de kleuren, het naaiwerk. Een jongetje wat kwam vragen of het niet erg veel werk was geweest, zo’n grote quilt maken, hoe lang was ik daar wel niet mee bezig geweest? Zijn moeder quilt ook en ik vond het erg leuk dat hij met zijn vragen kwam! Kortom, het was leuk om dat allemaal mee te maken!

Foto’s gemaakt natuurlijk, niet alleen van mijn eigen quilt met toeschouwers, maar ook van de andere prachtige dekens maar bijde andere quilts lieten we de vele toeschouwers het liefst weg. Laten zien kan ik mijn foto’s nu nog niet, de tentoonstelling is nog een paar dagen. Pas daarna mag het online.

Op het voorterrein zag ik The Stitch Cottage, Petra Prins, the Windmill om er een paar te noemen en ook de quilterij en Lohuis. Er waren er nog veel meer dus als je gaat kun je daar de mooiste lapjes kopen. Met een bescheiden tasje met een erg mooie randstof en een lapje Den Haan en Wagemakers ging ik uiteindelijk zeer tevreden huiswaarts.

de tentoonstelling in kasteel Cannenburg duurt nog tot en met zondag

Geen opmerkingen: