zondag 30 december 2007

Jaaroverzicht in naald en draad

Morgen komt Elise hier oliebollen bakken. Dan staan we samen de hele dag in de keuken, schillen de appeltjes, kloppen het beslag, drinken thee en kletsen eindeloos. Morgen heb ik dus geen tijd voor mijn traditionele jaarlijkse overzicht aan handwerkjes.

Vanmorgen heb ik eerst een lijstje gemaakt aan de hand van mijn weblog om een idee te krijgen wat ik her en der aan oude werken uit de kast moest halen. Omdat ik de laatste maanden geplaagd wordt door Een Kwaal dacht ik ( alweer, zou ik haast zeggen ;) dat ik dit jaar weinig had gemaakt. Was ik toch mooi vergeten dat ik best een flitsende start in het begin van het jaar heb gemaakt.

Hieronder volgt mijn handwerk-leven van 2007:

Mijn handwerk jaar begon met een vreselijke storm en een workshop van Margreet Beemsterboer. We maakten deze prachtige knottendoek; het was al lange tijd een wens van mij om eens zo’n doek te maken. Ik ben er blij mee! Het jaar eindigde min of meer met dit kransje uit de Elzas. De babyslofjes zijn een vooruitblik op het wondertje dat wij in het eerste kwartaal van 2008 mogen verwachten; het is het eerste kraamcadeautje wat ik voor Elise maakte.


Ook in 2007 werden er weer kleine stukjes aan mijn souvenir toegevoegd: Het wit- en sneewerklapje is nog in de maak, het lapje in Pointe de Saxe moet boven en onder nog afgewerkt worden. De twee ragfijne "zakdoekhoekjes" op batist met het kleine alfabet in platsteekjes eveneens. Het kleine replica merklapje van Elisabeth moet nog in een ander lapje genaaid worden. Het gebreide tussenzetseltje linksboven breide ik op naalden 0.8 en dat was eens maar nooit weer ;)


Vol goede moed begon ik het jaar met mijn vierde Baltimore blok, een bessenkransje. Er zijn er nog vijf te gaan. Ook maakte ik eindelijk deze quilt voor mijn lief. Het naaien ging redelijk snel, vlak voor onze vakantie naar de Elzas heb ik de top samen met een vriendin gesandwiched en in Frankrijk begon ik met quilten. Maar helaas, quilten is een van de dingen die op dit moment echt niet gaat dus het is na een aarzelend begin blijven liggen. Zodra het weer kan maak de quilt af. Omdat hij hem zo mooi vindt ;)

Borduren deed ik ook in 2007. We begonnen met een "eigen-ontwerp-lap" met onderwerpen die wij met z’n allen als groep gekozen hebben. Het gaat niet snel, officieel komt er eens per twee maanden een motiefje bij maar officieus zijn er al een flink aantal lappen af! Ik heb het mezelf ook niet gemakkelijk gemaakt met die rand. Ook maakte ik deze leuke letterlap in steelsteek en platsteek, de "besjes" boven de letters zijn Franse knoopjessteken.

Gebreid werd er ook. Nadat ik aan een eindeloze rol met patroontjes van Carla en Mezelf was begonnen besloot ik ook een eindig exemplaar te maken: de complete breirol Sampler M; afgewerkt met mijn eigen initialen in rode maassteekjes. Erbij een paar Marker mouwtjes en een half af Marker randje, een patroon van Margreet Beemsterboer (kijk eens bij Kunst en Vliegwerk voor meer Marker moois!)
Het randje wordt een tussenzetseltje voor...De Rol

Nog meer breien en Margreet zie je hierboven. Vanaf 2006 was "toute breiend Nederland" in de ban van de HzG shawl. Ik breide deze voor mezelf, daarna eentje in zwart met een klein spikkeltje voor mijn zus en daarna dit jaar nog eentje in bovenstaand blauw voor zoon’s meisje; zij vond na uren wikken en wegen voor de spiegel in de winkel deze kleur toch het mooist. Het slofje maakte ik in Maassluis tijdens de Stitch in.

Bijna af in 2006 en eindelijk in 2007 de laatste -extra- steekjes toegevoegd aan deze replica stoplap. Dat heb je ervan als je iets verandert aan het patroon ;) Niet alleen af, maar ook ingelijst en opgehangen. Dat laatste gebeurde door mijn lief en dat was heel wat. De meeste dingen die ik produceer vindt hij mooi, maar een stoplap laten inlijsten vond hij maar niks.

Dit jaar stond ook in het teken van harten; omdat het een motief is wat "overal" in voorkomt besloot ik om niet iets speciaal voor de gelegenheid te maken maar om te kijken wat er zo al op mijn pad kwam.
Dat was bijvoorbeeld dit kleine merklapje met quilts en namen van quiltblokken. Tussen de letters en onderaan in de rand zijn kleine hartjes. Ook maakte ik dit lapje in Schwälmer borduurwerk. Het lapje vindt straks een plaatsje in mijn Souvenir de ma Vie. Zelfs mijn achtergebleven speldjes en naaldjes stak ik in een hartvormig afsnijdseltje ;)

Harten werden ook gebreid. Rond Valentijn ontdekte ik een leuk breiboekje in de boekwinkel en daar stonden deze harten in. Ze kregen een plaatsje in De Eindeloze breirol. ( ik zal hem weer eens opmeten ;)

En tenslotte: het meeste "hart" zit in deze quilt die jullie nog niet te zien krijgen. Voor de Aagjes hierbij alvast een klein voorproefje.

Voor wie de verhalen achter bovenstaande werkjes nog eens wil nalezen: alles is terug te vinden op mijn weblog, evenals de jaaroverzichten van 2005 en 2006

Ik vond het leuk dat ik jullie ook dit jaar weer zo vaak op mijn weblog mocht begroeten, bedankt voor alle nuttige, fraaie, hartverwarmende en lieve reacties en natuurlijk ook mijn complimenten voor jullie eigen weblogs waar ik ook iedere dag weer met veel plezier lees en reageer.

Ik wens ieder een heel fijne jaarwisseling en een zorgeloos, goed, creatief, gezond en gelukkig jaar

27 Reacties


in de bonen
Geplaatst op december 28, 2007 by nuttigenfraai
11

Nee, ik bedoel niet dat ik in de war ben of zo maar ik heb het over de kerst.
Beide dagen hadden we ons kroost over de vloer en hebben we de tijd met hapjes en drankjes gevolgd door lange tafelsessies met veel spannende gangen en besprenkeld met wijn doorgebracht. Tussen de bedrijven door hebben we spelletjes gespeeld zoals dit bonenspel. Gistermiddag speelden we het laatste spelletje en daarna hadden mijn lief en ik het huis weer voor ons alleen. Na al die lekkere gangen van de kerstdiners en bovendien weinig zin in weer een gang naar de Kassa besloten we ‘s avonds iets eenvoudigs uit eigen kast te eten. Het werden…bonen ;)
ze smaakten overigens heerlijk.

Vandaag is alles weer echt gewoon en dus kwam er een handwerkje uit de kast. Ik ben weer aan de slag gegaan met het wandkleedje voor Elise want de tijd begint aardig te dringen. Om toch een fotootje te hebben bij dit log laat ik mijn kleine vorderingen aan mijn wit- en sneewerklapje zien. Het randje Markens sneewerk is inmiddels klaar en gaandeweg begon ik deze techniek een beetje in mijn vingers te krijgen.
Ik vind dit een erg fijne techniek om te doen en ga daar zeker nog eens iets anders in maken. Dit lapje wordt straks in mijn souvenir gebruikt. Om die reden zijn de zijkanten niet afgewerkt.

Geplaatst in souvenir de ma jeunesse | 11 Reacties
Deel dit:

inShare
4

kerstgevoel 2
Geplaatst op december 23, 2007 by nuttigenfraai
17

Er was een tijd dat mijn lief en ik ieder een eigen kerstkaartje maakten met daarop iets wat gerelateerd was aan onze passie. Voor hem is dat "iets" met mechanische muziek, voor mij een handwerkje.
Sinds ik blog doen we het samen: zijn ding en het mijne vereeuwigd op één foto.
Vorig jaar stuurden we dit rond aan familie, vrienden en relaties, dit jaar kozen we voor de Roomse doos

Een centimeters dikke stapel enveloppen is inmiddels de deur uitgegaan maar natuurlijk is het onmogelijk om iedereen persoonlijk een kaartje te sturen.

Voor degenen die ons kaartje niet in de brievenbus vonden:

Wij wensen jullie heel fijne kerstdagen toe en een gezond en gelukkig nieuwjaar



Geplaatst in Geen categorie | 17 Reacties
Deel dit:

inShare
4

aan een draadje
Geplaatst op december 21, 2007 by nuttigenfraai
12

Soms hangt het geluk van je handwerkje af van één draadje. Wie zich dit logje nog herinnert weet dat ik naarstig op zoek was naar een bolletje DMC nummer 12. Zij boodt ruimhartig haar bolletjes aan en dat vond ( en vind) ik reuze lief. Maar juist omdat er zo moeilijk aan te komen is wilde ik Marian’ne natuurlijk niet van haar bolletjes beroven. Ik had al gezocht op de handwerk- en wolbeurs en wist nog twee winkels waar het mogelijk te koop was. Elise heeft voor mij bij de eerste winkel gezocht maar die had het niet, de andere winkel zou ik met een vriendin op ons dagje uit bezoeken. Ook daar kon ik het wel bestellen maar moest dan de hele doos afnemen.

Uiteindelijk kwam ik via een tip van Jessie hier terecht en kon ik de bolletjes bestellen. Zo zie je maar hoe waardevol en nuttig een weblog kan zijn. Dank allemaal voor het meedenken en Marian’ne natuurlijk voor het lieve en zeer gewaardeerde gebaar.

Twee dagen na mijn bestelling lag de envelop al op de mat.

Naar deze twee bolletjes ben ik nu zo druk op zoek geweest, met rechts het allerlaatste eindje draad op de vorige bol.

Angstig als ik ben als het om voorraad gaat heb ik gelijk nog wat meer in verschillende diktes besteld van hetzelfde garen. Op dit moment heb ik het niet nodig maar voor ander witwerk in de toekomst kan het wel eens handig zijn.

dit rolde er verder nog uit de envelop:

Laat de winter maar komen ;)
Geplaatst in Geen categorie | 12 Reacties
Deel dit:

inShare
4

symbolische kruisjes
Geplaatst op december 19, 2007 by nuttigenfraai
21

Ik had beloofd om wat meer te vertellen over het boek Point de Croix, motifs Traditionels et Symboliques.
Het boek is prachtig geïllustreerd en staat vol met kleine en grotere kruissteekpatronen geënt op Frankrijk en in het bijzonder de streek Elzas.
Aan de hand van kunstvoorwerpen uit de art populaire zijn er zowel oude als nieuw gemaakte patronen te zien. Zo zijn er bijvoorbeeld prachtig beschilderde spanen dozen, zoals wij die kennen op het eiland Marken waar van de motieven patronen gemaakt zijn om in een merklap of ander borduurwerk te gebruiken. De motieven in het boek zijn vaak harten, dieren, bijbels van aard en ook zijn er randen en vierkante motieven beschreven. Ook wordt er veel gebruik gemaakt van oude schoollapjes van het Franse platteland, waarbij veel lapjes als totaal patroon erbij gegeven zijn.

Veel borduurwerk werd en wordt in de traditionele kleur rood – Rouge du Rhin – gemaakt. Die naam is ontstaan doordat er in vroeger tijden veel garance, meekrap groeide in het gebied langs de Rijn, de huidige grens tussen Frankrijk en Duitsland. Het afvalwater van de vele ververijen kleurde het water van de Rijn rood. Tegenwoordig is er een merk borduurpatronen en -pakketten onder die naam.

Dit kom je ook vaak tegen: patronen waarbij twee vogels ( pauwen, duiven) tegenover elkaar geplaatst zijn

Behalve het traditionele rood wordt deze kleur helder blauw ook vaak gebruikt, samen met het rood een bijzonder mooie combinatie.

En toen ik deze Vlaamse souvenir ontdekte was ik helemaal verkocht en maakte mijn hart een verheugd sprongetje.
De rol is 3.70 meter lang en ongeveer 27 cm breed. Gedateerd 1912 en gesigneerd E. Peeters. Verder nog de tekst: Gedenkenis mijner Schooljaren

De rol is niet gevoerd alhoewel het mogelijk is dat afzonderlijke lapjes wel gevoerd zijn en bestaat uit een collectie letter- en stoplapjes, breiwerk – eveneens gestopt en het gebruikelijke naaiwerk zoals naden, splitjes, inzetten en het opnaaien van knopen en oogjes . De rol is afgewerkt met rood lint wat aan de onderkant gestrikt is, de tussenzetseltjes zijn uitgevoerd in verschillende haakwerkpatronen

Voor wie van traditioneel handwerk houdt en ook eens wat verder wil kijken dan de symboliek van het Nederlandse kruissteekwerk is het een prachtig boek.

Point de Croix, motifs Traditionels et Symboliques – Fabienne Bassang
uitg. Arte fil
ISBN 978-2-9148-5622-5
Geplaatst in Boeken | 21 Reacties
Deel dit:

inShare
4

hartsvriendinnen
Geplaatst op december 18, 2007 by nuttigenfraai
11

een paar weken geleden werd mij tijdens een van onze quiltavondjes gevaagd of ik meedeed aan het hartenproject , zo nu en dan dringt internet ook ons clubje binnen. Na een korte uitleg besloot men spontaan om als groep e.e.a. in te zenden. Vorige week, tijdens onze pakjesavond gingen de tassen open en kwamen de harten tevoorschijn – voorzover ze nog bij de maakster waren. Deze harten zijn tijdens een Valentijnsproject gemaakt:

een gevleugeld hart van fluweel met kind ;)

een dubbelhartige creatie met knopen,

een crazyhart,

dit hart bevat de knopenoogst van tientallen jaren,

een prachtig geborduurd hart van donkerrood fluweel,

en tot slot een hart geënt op de geboortekussentjes: in plaats van het traditionele "welkom in ‘t leven" zijn er merklapmotieven in patroon gestoken met spelden.

Wat ook op tafel kwam was dit prachtige quiltje:

een herinnering aan een 50e verjaardag.

kijk eens hoe prachtig en met veel liefde deze hartjes gemaakt zijn

hieronder nog een erg mooie met lintborduurwerk, schitterend!

en dan was er nog dit hartenquiltje, ook gemaakt met Valentijn , iedereen maakte een blokje en aan het eind van de avond werden de blokjes als geheel verloot. De nieuwe eigenaresse werd één van de twee quiltsters die het project had bedacht. Na een jaar was het quiltje af en werd het trots geshowd. Daarna werd het tot mijn grote verrassing aan de andere bedenkster van het plan cadeau gegeven. En dat was ik ;)

Bij dit project was het grappig dat (bijna) niemand erop was voorbereid, ieder kreeg gewoon een lapje en wat garen met de opdracht: borduur een hart.

erg leuk dat ieder zo haar eigen invulling gaf aan de opdracht.

Net als het verjaardagsquiltje hierboven is dit ook een warm gekoesterd quiltje.Berthi ik neem dit mee als ik in de gelegenheid ben om 19 januari naar Utrecht te komen. En anders zoeken we een andere oplossing om het bij jou te krijgen.

Quiltgroep de Thimbletalkies bestaat sinds maart 2000 en bestaat uit 14 quiltsters. We komen 6 avonden per jaar bij elkaar in een zaaltje wat we voor de avond huren. We hebben in de loop van de jaren een aantal keren geëxposeerd, o.a. in een hobbykas en in een quiltwinkel. We hebben een eigen stripverhaal, met veel humor getekend door A, een boek waarin we proberen onze activiteiten vast te leggen en in de loop der jaren hebben we al een aantal malen bij gelegenheid van een geboorte, verhuizing e.d een gezamenlijk werkje gemaakt. Bij de komst van twee puppies was er een hondenkraammand en ook zijn er diverse projecten geweest "voor eigen gebruik".
Geplaatst in Geen categorie | 11 Reacties
Deel dit:

inShare
4

smaakvol
Geplaatst op december 16, 2007 by nuttigenfraai
11

Zo ingetogen als ik meestal ben, zo uitbundig is mijn Boom. In 2005 liet ik jullie mijn nieuwste aanwinsten al zien en daar is sinds die tijd nog meer moois bijgekomen. Nieuw dit jaar zijn twee blauwe ballen; de een met een soort Keuls aardewerkkleurtje en -motief de ander is meer Delfts Blauw.
Ook werd ik door Elise verblijd met een uitbundig hardroze bal die "voor Oma" in turkoise letters uitschreeuwt ;)
Ik ben er de hele dag mee zoet geweest: eerst naar het tuincentrum voor een zak tuinaarde om het ding een beetje stevig in de pot te zetten, daarna mijn handen kapot geprikt bij het bevestigen van de lampjes en toen drie dozen vol met aap, tuinkabouter, slakje, trompet, ridder, sneeuwpopjes, oldtimers, aardbeitje, denneappel, slang, de rest van de flora en fauna, ach je kunt het zo gek niet bedenken of het hangt in mijn boom.

Deze week zag ik zelfs een prachtig uitgevoerde Volkswagen bus in geblazen glas. Hij kostte ruim € 20 en dat vond ik te veel geld voor een kerst"bal", maar mooi was ie wel, zelfs het VW logo was met de hand erop geschilderd.

In ieder geval is het prikleed nu achter de rug en kan ik met een glaasje wijn van mijn boompje genieten

nog even een close-upje van de omabal

en de twee Liesjes ;)

Geplaatst in Geen categorie | 11 Reacties
Deel dit:

inShare
4

tussen sint en santa
Geplaatst op december 15, 2007 by nuttigenfraai
14

Ergens na Sinterklaas en voor de kerst zijn wij traditioneel voor de laatste keer van het jaar bij elkaar. Uit de tassen komen dit keer geen quilts of dekentjes-in-wording maar pakjes. Dat doen we al jaren met onze quiltgroep en ieder jaar is het weer reuze gezellig en wordt er veel gelachen. De regels voor het pakje wat je maakt zijn simpel: het mag niet meer dan € 5 kosten, het moet zelfgemaakt zijn en je moet er minstens een week aan gewerkt hebben ;)

Dit waren de pakjes van 2006 en zo ziet De Buit van 2007 eruit:

Na de kofie met lekkere dingetjes stellen we de spelregels voor het dobbelen vast. De basis van het spel is altijd hetzelfde: we pakken een willekeurig pakketje en dobbelen gedurende een bepaalde van te voren afgesproken tijd. Na het verstrijken van de tijd mag ieder het pakje wat zij op dat moment heeft houden. De regels wat er bij elk van het gegooide aantal ogen gedaan wordt varieert per jaar. Hoe de regels ook uitvallen: het is altijd een enorm heen en weer geschuif van pakjes en hopen dat nu net dat ene pakje voor je neus beland als de kookwekker afgaat.

Enige uren en een hoop plezier later zag de tafel er zó uit:

Op de foto een boekje met een prachtige omslag met applicatie en borduurwerk etc, een beeldige krans met hartjes, een stoffen tasje met kabouter van aardewerk, een speldenkussentje, een draaddoorhaler, een tasje in logcabintechniek, een schaaretuitje, een tasje met kaarsjes (op batterij ;) met bijpassende servettenhouder van stof en een beeldig portemonneetje van gevlochten lintjes.

we hebben nu al besloten dat we dit onderdeel van ons quiltgroepbestaan "er in" houden.
Geplaatst in Geen categorie | 14 Reacties
Deel dit:

inShare
4

Kelsch krans
Geplaatst op december 10, 2007 by nuttigenfraai
17

In dit logje vertelde ik dat ik in Strassbourg een bezoekje bracht aan borduurwinkel Fil du Temps. Ik kreeg er een koekje en een hart, maar er werd ook iets gekocht. Eerder die week kocht ik in Colmar een prachtig boek met kruissteekmotieven en symboliek uit de Elzas. Ik zal er eens een apart logje aan wijden want voor liefhebbers is het beslist de moeite waard. In het boek zag ik borduurwerk met een speciaal garen van Caron ( Waterlillies)
Ik vond de kleur garen in het boek zo mooi dat ik bij een borduurwinkel daar in de buurt navraag heb gedaan. Het bleek dat deze kleur speciaal voor Fil du Temps in Strassbourg wordt gemaakt in de kleur Kelsch en uitsluitend daar verkrijgbaar is.

Kelsch is een linnen stof uit de Elzas die in ruiten geweven is in de traditionele kleuren rood en blauw. Tegenwoordig is er ook een groene variant verkrijgbaar. Veel oud beddengoed in de streek is gemaakt van Kelsch en je komt zowel het oude Kelsch als het nieuwe daar nog regelmatig tegen. In de traditionele kleuren van het oude Kelsch is er nu een in kleur verlopend borduurgaren gemaakt dat van blauw via de grauwe linnenkleur verloopt naar rood. Er zijn twee tinten : kleur 999A en kleur 999B de een is wat blauwer van tint en de ander bevat meer rood. Hier zie je het garen op de website van Fil du Temps.( even met de pijl rechtsonder doorklikken)

Eenmaal binnen in de winkel zag ik een beeldig lapje geborduurd met dit garen. Het was onderstaand patroontje:

Het is een kransje in stiksteek en kruissteek, tussen de dunne takjes zijn delicatessen uit de streek te zien: de kugelhopf, een soort tulband en de bretzle een soort broodachtige gezouten krakeling.
Harten komen ook in de Elzassische volkskunst voor en zijn dan ook in dit kransje te vinden.
Behalve het Kelsch garen is er hier en daar ook donkerblauw en rood gebruikt. Het is geborduurd op 16 dr linnen in een zandkleur.
Geplaatst in borduurwerk | 17 Reacties
Deel dit:

inShare
4

najaarsschoonmaak
Geplaatst op december 7, 2007 by nuttigenfraai
15

Ik ben de laatste tijd erg aan het rommelen en opruimen geweest en soms kom ik dan iets tegen waarvan ik niet echt meer wist dat ik het had.
Zoals dit lakentje bijvoorbeeld:

Het is jaren geleden geborduurd door het meisje op de foto. Ik denk dat ze het geborduurd heeft toen ze in verwachting was van haar eerste kind maar het kan ook later gemaakt zijn voor haar tweede zoon, mijn lief. De laarsjes ( maat 18 of 19) heeft hij ook gedragen maar dat zal niet in in combinatie met het ledikantje geweest zijn ;)
De haasjes en eendjes zijn geborduurd in steelsteek met bruin en groen op een ecru/ lichtgele katoen. Op een paar slijtplekjes na is het helemaal goed. Ik zal de plekjes voorzichtig restaureren en dan mag het naar Elise. Zij vindt het leuk om het babylakentje te hebben waar haar paps onder geslapen heeft. Het heeft ook ooit een keer in haar eigen bedje gelegen.

Op de foto is mijn schoonmoeder een jaar of twaalf, het lakentje is uiteraard járen later geborduurd ;) Hier zie je een wat duidelijker afbeelding:

Ze heeft een fluwelen jurkje aan met borduurwerk op het voorpand en een wit kanten kraagje, haar rijglaarsjes zijn keurig gepoetst.
Geplaatst in oud handwerk | 15 Reacties

Jaaroverzicht in naald en draad

Morgen komt Elise hier oliebollen bakken. Dan staan we samen de hele dag in de keuken, schillen de appeltjes, kloppen het beslag, drinken thee en kletsen eindeloos. Morgen heb ik dus geen tijd voor mijn traditionele jaarlijkse overzicht aan handwerkjes.

Vanmorgen heb ik eerst een lijstje gemaakt aan de hand van mijn weblog om een idee te krijgen wat ik her en der aan oude werken uit de kast moest halen. Omdat ik de laatste maanden geplaagd wordt door Een Kwaal dacht ik (alweer, zou ik haast zeggen ;) dat ik dit jaar weinig had gemaakt. Was ik toch mooi vergeten dat ik best een flitsende start in het begin van het jaar heb gemaakt.

Hieronder volgt een overzichtje van mijn handwerk-leven in 2007:

Mijn handwerk jaar begon met een vreselijke storm en een workshop van Margreet Beemsterboer. We maakten deze prachtige knottedoek. Het was al lange tijd een wens van mij om eens zo’n doek te maken. Ik ben er zo blij mee! Het jaar eindigde min of meer met dit kransje uit de Elzas. De babyslofjes zijn een vooruitblik op het wondertje dat wij in het eerste kwartaal van 2008 mogen verwachten. Het is het eerste kraamcadeautje dat ik voor Elise maakte.


Ook in 2007 werden er weer kleine stukjes aan mijn Souvenir toegevoegd: Het wit- en sneewerklapje is nog in de maak, het lapje in Pointe de Saxe moet boven en onder nog afgewerkt worden. De twee ragfijne "zakdoek-hoekjes" op batist met het kleine alfabet in platsteekjes eveneens. Het kleine replica merklapje van Elisabeth moet nog in een ander lapje genaaid worden. Het gebreide tussenzetseltje linksboven breide ik op naalden 0.8 en dat was eens maar nooit weer ;)


Vol goede moed begon ik het jaar met mijn vierde Baltimore blok, een bessenkransje. Er zijn er nog vijf te gaan. Ook maakte ik eindelijk deze quilt voor mijn lief. Het naaien ging redelijk snel, vlak voor onze vakantie naar de Elzas heb ik de top samen met een vriendin gesandwiched en in Frankrijk begon ik met quilten. Maar helaas, quilten is een van de dingen die op dit moment echt niet gaat dus het is na een aarzelend begin blijven liggen. Zodra het weer kan maak de quilt af. Omdat hij hem zo mooi vindt ;)

Borduren deed ik ook in 2007. We begonnen met een "eigen-ontwerp-lap" met onderwerpen die wij met z’n allen als groep gekozen hebben. Het gaat niet snel, officieel komt er eens per twee maanden een motiefje bij maar officieus zijn er al een flink aantal lappen af! Ik heb het mezelf ook niet gemakkelijk gemaakt met die rand. Ook maakte ik deze leuke letterlap in steelsteek en platsteek, de "besjes" boven de letters zijn Franse knoopjessteken.

Gebreid werd er ook. Nadat ik aan een eindeloze rol met patroontjes van Carla en Mezelf was begonnen besloot ik ook een eindig exemplaar te maken: de complete breirol Sampler M; afgewerkt met mijn eigen initialen in rode maassteekjes. Erbij een paar Marker mouwtjes en een half af Marker randje, een patroon van Margreet Beemsterboer (kijk eens bij Kunst en Vliegwerk voor meer Marker moois!)
Het randje wordt een tussenzetseltje voor De Rol

Nog meer breiwerk en Margreet zie je hierboven. Vanaf 2006 was "toute breiend Nederland" in de ban van de HzG shawl. Ik breide deze voor mezelf, daarna eentje in zwart met een klein spikkeltje voor mijn zus en daarna dit jaar nog eentje in bovenstaand blauw voor zoon’s meisje; zij vond na uren wikken en wegen voor de spiegel in de winkel deze kleur toch het mooist. Het slofje maakte ik in Maassluis tijdens de Stitch in.

Bijna af in 2006 en eindelijk in 2007 de laatste -extra- steekjes toegevoegd aan deze replica stoplap. Dat heb je ervan als je iets verandert aan het patroon ;) Niet alleen af, maar ook ingelijst en opgehangen. Dat laatste gebeurde door mijn lief en dat was heel wat. De meeste dingen die ik produceer vindt hij mooi, maar een stoplap laten inlijsten, dat vond hij maar niks.

Dit jaar stond ook in het teken van harten; omdat het een motief is wat "overal" in voorkomt besloot ik om niet iets speciaal voor de gelegenheid te maken maar om te kijken wat er zo al op mijn pad kwam.
Dat was bijvoorbeeld dit kleine merklapje met quilts en namen van quiltblokken. Tussen de letters en onderaan in de rand zijn kleine hartjes. Ook maakte ik dit lapje in Schwämer borduurwerk. Het lapje vindt straks een plaatsje in mijn Souvenir de ma Vie. Zelfs mijn achtergebleven speldjes en naaldjes stak ik in een hartvormig afsnijdseltje ;)

Harten werden ook gebreid. Rond Valentijn ontdekte ik een leuk breiboekje in de boekwinkel en daar stonden deze harten in. Ze kregen een plaatsje in De Eindeloze Breirol. (ik zal hem weer eens opmeten)

En tenslotte: het meeste "hart" zit in deze quilt die jullie nog niet te zien krijgen. Voor de Aagjes hierbij alvast een klein voorproefje.

Voor wie de verhalen achter bovenstaande werkjes nog eens wil nalezen: alles is terug te vinden op mijn weblog, evenals de jaaroverzichten van 2005 en 2006

Ik vond het leuk dat ik jullie ook dit jaar weer zo vaak op mijn weblog mocht begroeten, bedankt voor alle nuttige, fraaie, hartverwarmende en lieve reacties en natuurlijk ook mijn complimenten voor jullie eigen weblogs waar ik ook iedere dag weer met veel plezier lees en reageer.

Ik wens ieder een heel fijne jaarwisseling en een zorgeloos, goed, creatief, gezond en gelukkig jaar
27 Reacties

vrijdag 28 december 2007

In de bonen

Nee, ik bedoel niet dat ik in de war ben of zo maar ik heb het over de kerst.
Beide dagen hadden we ons kroost over de vloer en hebben we de tijd met hapjes en drankjes gevolgd door lange tafelsessies met veel spannende gangen en besprenkeld met wijn doorgebracht. Tussen de bedrijven door hebben we spelletjes gespeeld zoals dit bonenspel. Gistermiddag speelden we het laatste spelletje en daarna hadden mijn lief en ik het huis weer voor ons alleen. Na al die lekkere gangen van de kerstdiners en bovendien weinig zin in weer een gang naar de Kassa besloten we ‘s avonds iets eenvoudigs uit eigen kast te eten. Het werden…bonen ;)
Ze smaakten overigens heerlijk na al die exquise hapjes.

Vandaag is alles weer echt gewoon en dus kwam er een handwerkje uit de kast. Ik ben weer aan de slag gegaan met het wandkleedje voor Elise want de tijd begint aardig te dringen. Om toch een fotootje te hebben bij dit log laat ik mijn kleine vorderingen aan mijn wit- en sneewerklapje zien. Het randje Markens sneewerk is inmiddels klaar en gaandeweg begon ik deze techniek een beetje in mijn vingers te krijgen.
Ik vind dit een erg fijne techniek om te doen en ga daar zeker nog eens iets anders in maken. Dit lapje wordt straks in mijn souvenir gebruikt. Om die reden zijn de zijkanten niet afgewerkt.

11 Reacties

zondag 23 december 2007

Kerstgevoel,II

Er was een tijd dat mijn lief en ik ieder een eigen kerstkaartje maakten met daarop iets wat gerelateerd was aan onze passie. Voor hem is dat "iets" met mechanische muziek, voor mij een handwerkje.
Sinds ik blog doen we het samen: zijn ding en het mijne vereeuwigd op een foto.
Vorig jaar stuurden we dit rond aan familie, vrienden en relaties, dit jaar kozen we voor de Roomse doos

Een centimeters dikke stapel enveloppen is inmiddels de deur uitgegaan maar natuurlijk is het onmogelijk om iedereen persoonlijk een kaartje te sturen.

Voor degenen die ons kaartje niet in de brievenbus vonden:

Wij wensen jullie heel fijne kerstdagen toe en een gezond en gelukkig nieuwjaar



17 Reacties

vrijdag 21 december 2007

Aan een draadje

Soms hangt het geluk van je handwerkje af van een draadje. Wie zich dit logje nog herinnert weet dat ik naarstig op zoek was naar een bolletje DMC nummer 12. Marianne bood ruimhartig haar bolletjes aan en dat vond (en vind) ik reuze lief. Maar juist omdat er zo moeilijk aan te komen is wilde ik Marian’ne natuurlijk niet van haar bolletjes beroven. Ik had al gezocht op de handwerk- en wolbeurs en wist nog twee winkels waar het mogelijk te koop was. Elise heeft voor mij bij de eerste winkel gezocht maar die had het niet, de andere winkel zou ik met een vriendin op ons dagje uit bezoeken. Ook daar kon ik het wel bestellen maar moest dan de hele doos afnemen.

Uiteindelijk kwam ik via een tip van Jessie hier terecht en kon ik de bolletjes bestellen. Zo zie je maar hoe waardevol en nuttig een weblog kan zijn. Dank allemaal voor het meedenken en Marian’ne natuurlijk voor het lieve en zeer gewaardeerde aanbod.

Twee dagen na mijn bestelling lag de envelop al op de mat.
Naar deze twee bolletjes ben ik nu zo druk op zoek geweest, met rechts het allerlaatste eindje draad op de vorige bol.

Angstig als ik ben als het om voorraad gaat heb ik gelijk nog wat meer in verschillende diktes besteld van hetzelfde garen. Op dit moment heb ik het niet nodig maar voor ander witwerk in de toekomst kan het wel eens handig zijn.

dit rolde er verder nog uit de envelop:

Laat de winter maar komen ;)

12 Reacties

woensdag 19 december 2007

Symbolische kruisjes

Ik had beloofd om wat meer te vertellen over het boek Point de Croix, motifs Traditionels et Symboliques.
Het boek is prachtig geïllustreerd en staat vol met kleine en grotere kruissteekpatronen geënt op Frankrijk en in het bijzonder de streek Elzas.
Aan de hand van kunstvoorwerpen uit de 'art populaire' zijn er zowel oude als nieuw gemaakte patronen te zien. Zo zijn er bijvoorbeeld prachtig beschilderde spanen dozen, zoals wij die kennen op het eiland Marken waar van de motieven patronen gemaakt zijn om in een merklap of ander borduurwerk te gebruiken. De motieven in het boek zijn vaak harten, dieren, zijn bijbels van aard en ook zijn er randen en vierkante motieven beschreven. Verder wordt er veel gebruik gemaakt van oude school lapjes van het Franse platteland, waarbij veel lapjes als totaal patroon erbij gegeven zijn.

Veel borduurwerk werd en wordt in de traditionele kleur rood – Rouge du Rhin – gemaakt. Die naam is ontstaan doordat er in vroeger tijden veel Garance, meekrap groeide in het gebied langs de Rijn, de huidige grens tussen Frankrijk en Duitsland. Het afvalwater van de vele ververijen kleurde het water van de Rijn rood. Tegenwoordig is er een merk borduurpatronen en -pakketten onder die naam.

Dit kom je ook vaak tegen in de Elzas: patronen waarbij twee vogels (pauwen, duiven) tegenover elkaar geplaatst zijn

Behalve het traditionele rood wordt deze kleur helder blauw ook vaak gebruikt, samen met het rood vormt het een bijzonder mooie combinatie.

Toen ik deze Vlaamse souvenir ontdekte was ik helemaal verkocht en maakte mijn hart een verheugd sprongetje.
De rol is 3.70 meter lang en ongeveer 27 cm breed. Gedateerd 1912 en gesigneerd E. Peeters. Verder nog de tekst: Gedenkenis mijner Schooljaren

De rol is niet gevoerd alhoewel het mogelijk is dat afzonderlijke lapjes wel gevoerd zijn. De rol bestaat uit een collectie letter- en stoplapjes, breiwerk – eveneens gestopt en het gebruikelijke naaiwerk zoals naden, splitjes, inzetten en het opnaaien van knopen en oogjes. De rol is afgewerkt met rood lint dat aan de onderkant gestrikt is, de tussenzetseltjes zijn uitgevoerd in verschillende haakwerkpatronen

Voor wie van traditioneel handwerk houdt en ook eens wat verder wil kijken dan de symboliek van het Nederlandse kruissteekwerk is het een prachtig boek.

Point de Croix, motifs Traditionels et Symboliques – Fabienne Bassang
uitg. Arte fil
ISBN 978-2-9148-5622-5

21 Reacties

dinsdag 18 december 2007

Hartsvriendinnen

Een paar weken geleden werd mij tijdens een van onze quiltavondjes gevaagd of ik meedeed aan het hartenproject, zo nu en dan dringt internet ook ons quiltclubje binnen. Na een korte uitleg besloot men spontaan om als groep e.e.a. in te zenden. Vorige week, tijdens onze pakjesavond gingen de tassen open en kwamen de harten tevoorschijn – voorzover ze nog bij de maakster waren. Deze harten zijn tijdens een Valentijnsproject gemaakt:

een gevleugeld hart van fluweel met kind ;)

een dubbelhartige creatie met knopen,

een crazyhart,

dit hart bevat de knopenoogst van tientallen jaren,

een prachtig geborduurd hart van donkerrood fluweel,

en tot slot een hart geïnspireerd op de geboortekussentjes: in plaats van het traditionele "welkom in ‘t leven" zijn er hier merklapmotieven in patroon gestoken met spelden.

Wat ook op tafel kwam was dit prachtige quiltje:

een herinnering aan een 50e verjaardag.

kijk eens hoe prachtig en met veel liefde deze hartjes gemaakt zijn

hieronder nog een erg mooie met lintborduurwerk, schitterend!

En dan was er nog dit hartenquiltje, ook gemaakt met Valentijn, iedereen maakte een blokje en aan het eind van de avond werden de blokjes als geheel verloot. De nieuwe eigenaresse werd een van de twee quiltsters die het project had bedacht. Na een jaar was het quiltje af en werd het trots geshowd. Daarna werd het tot mijn grote verrassing aan de andere bedenkster van het plan cadeau gegeven. En dat was ik ;)

Bij dit project was het grappig dat niemand er op was voorbereid, ieder kreeg een lapje en wat garen met de opdracht: borduur een hart.

erg leuk dat ieder zo haar eigen invulling gaf aan de opdracht.

Net als het verjaardagsquiltje hierboven is dit ook een warm gekoesterd quiltje. Berthi, ik neem dit mee als ik in de gelegenheid ben om 19 januari naar Utrecht te komen. En anders zoeken we een andere oplossing om het bij jou te krijgen.

Quiltgroep de Thimbletalkies bestaat sinds maart 2000 en bestaat uit 14 quiltsters. We komen 6 avonden per jaar bij elkaar in een zaaltje wat we voor de avond huren. We hebben in de loop van de jaren een aantal keren geëxposeerd, onder andere in een hobbykas en in een quiltwinkel. We hebben een eigen stripverhaal, met veel humor getekend door Anny, een boek waarin we proberen onze activiteiten vast te leggen en in de loop der jaren hebben we al een aantal malen bij gelegenheid van een geboorte, verhuizing en dergelijke een gezamenlijk werkje gemaakt. Bij de komst van twee puppies was er een hondenkraammand en ook zijn er diverse projecten geweest "voor eigen gebruik".

11 Reacties

zondag 16 december 2007

Smaakvol

Zo ingetogen als ik meestal ben, zo uitbundig is mijn Boom. In 2005 liet ik jullie mijn nieuwste aanwinsten al zien en daar is sinds die tijd nog meer moois bijgekomen. Nieuw dit jaar zijn twee blauwe ballen; de een met een soort Keuls aardewerkkleurtje en -motief de ander is meer Delfts Blauw.
Ook werd ik door Elise verblijd met een uitbundig hardroze bal die "voor Oma" in turkoise letters uitschreeuwt ;)
Ik ben er de hele dag mee zoet geweest; eerst naar het tuincentrum voor een zak tuinaarde om het ding een beetje stevig in de pot te zetten, daarna mijn handen kapot geprikt bij het bevestigen van de lampjes en toen drie dozen vol met aap, tuinkabouter, slakje, trompet, ridder, sneeuwpopjes, oldtimers, aardbeitje, denneappel, slang, de rest van de flora en fauna, ach je kunt het zo gek niet bedenken of het hangt in mijn boom.

Deze week zag ik zelfs een prachtig uitgevoerde Volkswagen bus in geblazen glas. Hij kostte ruim € 20 en dat vond ik te veel geld voor een kerst"bal", maar mooi was ie wel, zelfs het VW logo was met de hand erop geschilderd.

In ieder geval is het prik-leed nu achter de rug en kan ik met een glaasje wijn van mijn boompje genieten

nog even een close-upje van de omabal

en de twee Liesjes ;)

11 Reacties

zaterdag 15 december 2007

Tussen Sint en Santa

Ergens na Sinterklaas en voor de kerst zijn wij traditioneel voor de laatste keer van het jaar bij elkaar. Uit de tassen komen dit keer geen quilts of dekentjes-in-wording maar pakjes. Dat doen we al jaren met onze quiltgroep en ieder jaar is het weer reuze gezellig en wordt er veel gelachen. De regels voor het pakje dat je maakt zijn simpel: het mag niet meer dan € 5 kosten, het moet zelfgemaakt zijn en je moet er minstens een week aan gewerkt hebben ;)

Dit waren de pakjes van 2006 en zo ziet De Buit van 2007 eruit:

Na de koffie met lekkere dingetjes stellen we de spelregels voor het dobbelen vast. De basis van het spel is altijd hetzelfde: we pakken allemaal een willekeurig pakketje en dobbelen gedurende een bepaalde van te voren afgesproken tijd terwijl de pakjes de ronde doen. Na het verstrijken van de tijd mag ieder het pakje wat zij op dat moment heeft houden. De regels wat er bij elk van het gegooide aantal ogen gedaan wordt varieert per jaar. Hoe de regels ook uitvallen: het is altijd een enorm heen en weer geschuif van pakjes en hopen dat nu net dat ene pakje voor je neus beland als de kookwekker afgaat.

Enige uren en een hoop plezier later zag de tafel er zo uit:

Op de foto een boekje met een prachtige omslag met applicatie en borduurwerk, een beeldige krans met hartjes, een stoffen tasje met kabouter van aardewerk, een speldenkussentje, een draaddoorhaler, een tasje in logcabintechniek, een schaaretuitje, een tasje met kaarsjes (op batterij ;) met bijpassende servettenhouder van stof en een beeldig portemonneetje van gevlochten lintjes.

we hebben nu al besloten dat we dit onderdeel van ons quiltgroepbestaan "er in" houden.

14 Reacties

maandag 10 december 2007

Kelsch krans

In een eerder logje vertelde ik dat ik in Strassbourg een bezoekje bracht aan borduurwinkel Fil du Temps. Ik kreeg er een koekje en een hart, maar er werd ook iets gekocht. Eerder die week kocht ik in Colmar een prachtig boek met kruissteekmotieven en symboliek uit de Elzas. Ik zal er eens een apart logje aan wijden want voor liefhebbers is het beslist de moeite waard. In het boek zag ik borduurwerk met een speciaal garen van Caron ( Waterlillies)
Ik vond de kleur garen in het boek zo mooi dat ik bij een borduurwinkel daar in de buurt navraag heb gedaan. Het bleek dat deze kleur speciaal voor Fil du Temps in Strassbourg wordt gemaakt in de kleur Kelsch en uitsluitend daar verkrijgbaar is.

Kelsch is een linnen stof uit de Elzas die in ruiten geweven is in de traditionele kleuren rood en blauw. Tegenwoordig is er ook een groene variant verkrijgbaar. Veel oud beddengoed in de streek is geweven in Kelsch en je komt zowel het oude Kelsch als het nieuwe daar nog regelmatig tegen. In de traditionele kleuren van het oude Kelsch is er nu een in kleur verlopend borduurgaren gemaakt dat van blauw via de grauwe linnenkleur verloopt naar rood. Er zijn twee tinten : kleur 999A en kleur 999B de een is wat blauwer van tint en de ander bevat meer rood. Hier zie je het garen op de website van Fil du Temps.(even met de pijl rechtsonder doorklikken)

Eenmaal binnen in de winkel zag ik een beeldig lapje geborduurd met dit garen. Het was onderstaand patroontje:

Het is een kransje in stiksteek en kruissteek, tussen de dunne takjes zijn delicatessen uit de streek te zien: de kugelhopf, een soort tulband en de bretzle een soort broodachtige, gezouten krakeling.
Harten komen ook in de Elzassische volkskunst voor en zijn dan ook in dit kransje te vinden.
Behalve het Kelsch garen is er hier en daar ook donkerblauw en rood gebruikt. Het is geborduurd op 16 draads linnen in een zandkleur.

17 Reacties

vrijdag 7 december 2007

Najaarsschoonmaak

Ik ben de laatste tijd erg aan het rommelen en opruimen geweest en soms kom ik dan iets tegen waarvan ik niet echt meer wist dat ik het had.
Zoals dit lakentje bijvoorbeeld:

Het is jaren geleden geborduurd door het meisje op de foto. Ik denk dat ze het geborduurd heeft toen ze in verwachting was van haar eerste kind maar het kan ook later gemaakt zijn voor haar tweede zoon, mijn lief. De laarsjes ( maat 18 of 19) heeft hij ook gedragen maar dat zal niet in in combinatie met het ledikantje geweest zijn ;)
De haasjes en eendjes zijn geborduurd in steelsteek met bruin en groen op een ecru/ lichtgele katoen. Op een paar slijtplekjes na is het helemaal goed. Ik zal de plekjes voorzichtig restaureren en dan mag het naar Elise. Zij vindt het leuk om het babylakentje te hebben waar haar paps onder geslapen heeft. Het heeft ook ooit een keer in haar eigen bedje gelegen.

Op de foto is mijn schoonmoeder een jaar of twaalf, het lakentje is uiteraard jaren later geborduurd. Hier zie je een wat duidelijker afbeelding:

Ze heeft een fluwelen jurkje aan met borduurwerk op het voorpand en een wit kanten kraagje, haar rijglaarsjes zijn keurig gepoetst.

15 Reacties

woensdag 28 november 2007

Toeval

Vorige week was ons souvenirgroepje bijeen om de lopende handwerkjes aan elkaar te laten zien en nieuwe projectjes af te spreken.
Het zijn altijd erg leerzame uitjes: er wordt oud handwerk uit de kast gehaald, er worden stapels boeken bekeken en textiel-uitjes besproken. Van een van deze textiel uitstapjes bracht iemand van ons groepje voor mij een eierwarmertje mee in Brussels kant.

drie hartvormige kanten vormpjes gemaakt van een soort lint dat in vorm geplooid wordt en vervolgens aan elkaar genaaid. Diezelfde dag werd ons een stapeltje oude nummers van handwerken zonder grenzen aangeboden en in een van die oude tijdschriften stond ...een artikel over lintjeskant

In het blad een uitgebreid artikel met foto’s van Brussels kant en natuurlijk een beschrijving hoe je zelf aan de slag kunt.

Een dag later was ik op de handwerk- en wolbeurs (zie mijn vorige logje) en stuitte ik, alweer bij toeval op een flinke zak met het bewuste lint. Ik kocht het bij 'Mijn pakkie an' en bij mijn aankoop kreeg ik ook nog uitleg, want het bleek dat de eigenaresse ooit een cursus in lintjeskant gaf. De zak met lint was het restant van haar cursus.

Ik kan nu aan de slag voor mijn souvenir. Ik ga nog wat meer leesmateriaal verzamelen, een proefje maken, patroontjes zoeken en pakketjes maken en dan maar hopen dat mijn groepsgenoten even enthousiast zijn als ik.

nog meer toeval:
eergisteren zag ik in de etalage van een beddenwinkel een prachtig dekbed. In het langslopen viel het al direct zo op dat ik echt even beter moest kijken. Het bleek een dekbed van Brussels kant te zijn, zo prachtig, ik heb er sprakeloos naar staan kijken.

Met dit logje wordt alweer een tipje van mijn Souvenir de ma Vie opgelicht en misschien leidt het Avontuur Lintjeskant in de toekomst tot nog een logje...maar nu eerst... Elise’s wandkleedje afmaken ;)

17 Reacties

zondag 25 november 2007

Uitgedeeld en uitgepakt

Gisteren vertelde dochter Elise in een reactie dat mijn laatste verjaarscadeau was uitgedeeld en uitgepakt. Ik had namelijk nog een dagje Haagsche Hofmode van haar tegoed en dat hadden we gepland voor afgelopen vrijdag.
Voorafgaand aan onze audiëntie in hofkringen wilden we nog naar de handwerk- en wolbeurs in Rijswijk. Zo kon het gebeuren dat ik vrijdag nacht (morgen) om kwart over zeven (!) in de stromende regen richting Fysio-praktijk fietste om me vakkundig aan het armpje te laten trekken.
De rest van de dag klaarde mijn humeur en het weer in stijgend tempo op.

In Rijswijk was veel te koop. Te veel. Zo ontdekte ik dit leuke winkeltje, ga er gerust even kijken maar wel terug komen hoor! Dit waren mijn aankopen bij sprankeltje:

vrolijke minilapjes en een mooi lapje blauwdrukstof. Sprankeltje verkocht ook schattige jongensbloesjes en meisjesjurkjes in Hollandse stofjes. Dat is nu nog even niet aan de orde maar ik ga Sprankeltje beslist onthouden!

Met haar even lekker bijgepraat en eindelijk dit pakketje meegenomen:

een lapje borduurzijde, 16 draads om 1 over 1 draadje op te prutsen met erbij een patroontje en wat borduurgaren. Ik heb er plannetjes mee voor mijn souvenir. De strengetjes bovenop zijn een aanvulling voor in De Doos. Kunst en Vliegwerk heeft weer erg veel mooie en nieuwe dingen in de collectie maar omdat ze in december naar de Haagsche Bee komt heb ik me voor nu even ingehouden. keurig toch?

Onder het linker huisje zie je een klein vlekje; dat is een bedeltje wat ik bij haar kocht, het is een bolletje wol met twee breinaalden. Bij het bedeltje kreeg ik het nuttige advies om op rondbreinaalden te breien in het vervolg, dat schijnt problemen met schouders te voorkomen. Als het weer kan en mag en als ik weer durf ga ik dat zeker proberen.

'Mijn pakkie an' stond ook in Rijswijk op de beurs en daar kocht ik dit:

In het pakje bevindt zich het liefste babyhemdje ooit gemaakt, E zocht het zelf uit maar vanaf nu blijft het pakkie dicht en gaat op de stapel met andere geheime pakkies. Met het kant op het blauwe kartonnetje heb ik ook een souvenir-plannetje.

Met allebei een tas vol leuke dingen werd het rond het middaguur tijd om richting den Haag te gaan.

Eenmaal binnen eerst genoten van een heerlijke lunch; van al dat winkelen hadden we beslist een lege maag gekregen. De tentoonstelling was mooi, de kleding prachtig, de manier waarop het was opgesteld was hier en daar humoristisch, theatraal, Haagsche kakkerig en bijzonder. Wat me vooral is bijgebleven is de veranderende hoogte van het decolleté: dat was nu weer eens te laag, dan weer te hoog en men scheen bij voortduring bezig om de hoogte aan te passen aan de gelegenheid en het tijdstip van de dag. De tentoonstelling is een aanrader om heen te gaan als je in de gelegenheid bent. Je hebt nog tot en met twee december de tijd. Hier kun je meer over de tentoonstelling lezen

Elise, het was echt een heerlijk dagje uit, dank je wel!
31 Reacties

donderdag 15 november 2007

Nog meer uit de kast

Leuk dat er zoveel reacties waren op mijn kraamcadeau van zoveel jaren geleden. Bij het zoeken kwam ik ook nog vier piepkleine bloesjes maat 62 tegen die ik bewaard heb, twee van haar en twee van hem.
Elise vind ze nog steeds schattig om te zien en om te gebruiken straks want natuurlijk geef ik ze door. Zoonlief die ik mijn bewaarde schatten een paar jaar geleden liet zien vroeg zich enigszins benauwd af of ik hem echt een geruit bloesje had aangetrokken. Ja dus. Sorry kind, je mam vond en vind het nog steeds een leuk ruitje.

Dit zijn de bloesjes van haar:

en deze droeg hij:

twee stoere bloesjes, de rechter heeft een kraagje van geel ribfluweel

en tot mijn verrassing vond ik ook nog dit:

zelf gebreid zonder patroon, zomaar wat rondgebreid met leuke randjes in ajour, het kwam redelijk plat uit ook nog en het is afgewerkt met een gehaakt randje. Het stond schattig op die kleine bolletjes en ik ben nog verbaasd dat ik toen zo’n lief mutsje zonder dat ik enige brei-ervaring had,heb gemaakt.

Op zolder moeten nog meer kleertjes liggen maar veel is weggegeven of is in de poppenkleertjes-mand beland. Speelgoed is er ook nog in ruime mate aanwezig. Er is nog een rieten poppenwagentje, een houten trein en een prachtig pakhuis, ooit door zijn opa (mijn vader) gemaakt. Ach als we even zoeken komen we vast nog meer moois tegen.

19 Reacties

woensdag 14 november 2007

Uit de kast

Nee, dit logje gaat niet over de door minister Plasterk zo gewenste 'coming out day' ofwel de uit-de-kast-dag. Ik ben eergisteren letterlijk de kast ingedoken om voor Elise een stukje nostalgie op te zoeken.
Ik schreef in het logje lapjes, poes en quilt dat ik een wandquiltje maak voor haar babykamer.

Dat herinnerde aan het wandkleed wat ik zelf indertijd kreeg bij de geboorte van Elise. Het was gemaakt door mijn vader, mijn moeder en mijn zus en geen van drieën heb ik ooit verdacht van enige handwerkactiviteit. Mijn vader kon goed tekenen dat wel. Het kleed is door hen zelf ontworpen en getekend en is voorzien van allerlei grappige details.

Dit is het wandquiltje in zijn geheel

en ik denk dat ze veel plezier hebben gehad destijds want er zit de nodige humor in verwerkt. Hier


zie je mij in diverse stadia van buikbolling klarinet spelen. Ik speelde indertijd professioneel klarinet en een week of zes voor de bevallingsdatum had ik mijn laatste concert in de hal van de Doelen in Rotterdam en het orkest had besloten spelend op te komen. We kwamen links en rechts van achter het publiek op en precies bij het trio stonden we na een ingewikkelde draai met de neus richting publiek. Ik speelde 1e klarinet dus ik stond vooraan met de Buik prominent voorop. Bij het figuurtje rechtsonder houd ik twee trommelstokjes vast. Mijn vader had erg veel fantasie :)

Dit vind ik ook een leuke:

ons kattenstel, poes Bilenka in witte wol en kater Sojoez in zwart ribfluweel.

en wat dacht je van dit

mijn muzikale waslijntje met in elke boomtop een geborduurd vogeltje en kijk eens naar de babykamer

Ik vond behalve dit leuke kleedje nog meer dingetjes in de kast maar daarover later meer

21 Reacties

dinsdag 6 november 2007

Ontknoping

Met een stel slimme raders is de werking van het Raadselachtige Ding nu bijna onthuld.

zo moet het tegen elkaar:

en zo ziet de gebruiksaanwijzing eruit:

en zo is het ook nog leesbaar:

hulde aan Annette want met wat hulp wist zij het gat in de kennis te dichten.
Het ziet er maar ingewikkeld uit dit apparaatje en het is bedoeld om sokken te stoppen. Ik ga het niet uit proberen, het enige paar sokken wat in aanmerking komt om te stoppen ligt nog nieuw en glanzend roze te zijn, te mooi om aan te trekken. Zo zit dat

14 Reacties

maandag 5 november 2007

Een Nuttig Ding

Ik ben lekker bezig met mijn lapjes. Het is knippen en plakken deze keer en voor een nette handwerkster als ik is het heel wat om lapjes uit te knippen en op te strijken met plakvlieseline. Eigenlijk zou ik alles moeten plakken en dan lekker met de naaimachine heen en weer de lapjes er op vast prutsen. Zo ver is het gelukkig niet met mij gekomen, de helft van de lapjes heb ik netjes omgevouwen en onzichtbaar geappliceerd en de rest ben ik alsnog met vlieseline en strijkbout te lijf gegaan. Ik heb nu alle deeltjes in concept klaar en ben nu druk bezig om het op te naaien en van siersteekjes te voorzien. Met de hand natuurlijk, wat dacht je wel ;)
Ondertussen overleg ik per email met Anny, mijn medecursist over onze vorderingen.
Wat is het jammer dat ik niet alvast een voorproefje kan laten zien van het wandkleedje voor de babykamer van Elise.

Om niet opnieuw een fotoloos logje te presenteren heb ik een foto van een van mijn Nuttige Dingen gemaakt. Het is een nuttig handwerkapparaatje en ik kocht het in een doosje met de handleiding erbij. Het is gemaakt in Engeland en ik heb het(nog) niet geprobeerd.

iemand enig idee wat het is ?
17 Reacties

zondag 28 oktober 2007

Pronken met andermans veren

Afgelopen vrijdag ging de Haagsche bus naar Waalre en ik mocht mee. Het was vroeg opstaan, eindeloos gezellig in de bus, heerlijk om tussen al die mooie quilts te lopen, fijn om langs de winkeltjes te gaan, de bevriende winkeliers te begroeten en als kers op de appelmoes fantastisch om weer met zijn allen te eten in Dickens & Jones in Breda. De Dickens salade was een verrassing, de Lambsrumps met chocoladesaus waanzinnig lekker, het roomijs met warme stoofpeertjes een mooie afsluiting van de maaltijd, de open haard brandde en ieder had het zo te zien en te horen naar haar zin, na een kopje espresso terug in de bus en daar werd opnieuw of nog steeds volop gekwebbeld en werden de gekochte schatten bekeken.

Ik maak bijna nooit foto’s in Waalre, gelukkig was er vrijdag ook iemand van het Eindhovens Dagblad ter plaatse en die maakte dit filmpje. Zet het geluid er even bij aan, veel plezier!
12 Reacties

donderdag 25 oktober 2007

Lapjes, Poes en Quilt

Het is al weer even geleden dat ik een logje schreef, bijna twee weken geloof ik. Ik had en heb al een paar maanden last van mijn rechterschouder en omdat ik daardoor mijn linkerhand veel meer gebruik dan gewoonlijk begon die ook last te geven. Ik besloot om even wat minder te "muizen" om mijn hand wat rust te geven, vandaar dat er even geen postjes waren. Het handenkwaaltje is inmiddels zo goed als over en zelfs mijn schouder is e i n d e l i j k aan de beterende hand. Ik heb dus erg weinig "gedaan" de afgelopen tijd maar gelukkig niet helemaal niks.

De 'quilt voor hem' waar ik eerder een logje over schreef is inmiddels van een achterkant en een vulling voorzien en heeft hier en daar zelfs al wat quiltwerk.

Wat veel beter gaat op dit moment is een quiltje voor de babykamer van dochterlief. Ik kan dat natuurlijk hier niet laten zien maar de lapjes die ik heb uitgezocht wel:

Dit zijn zo ongeveer de hoofdkleuren:

en het blauw geruite lapje en het blauwe lapje met sterretjes wordt straks de ondergrond. In deze mand

heb ik nog meer lapjes verzameld om voor dit quiltje te gebruiken. Het wordt een wandquiltje met applicatiewerk en borduursteekjes en het heeft ook iets met merklappen te maken. Volgend jaar moet het klaar zijn en dan laat ik het resultaat hier ook zien, nog even geduld graag.

Minder geduld heeft onze logeerpoes die met haar zus deze week bij ons is. Iedere avond zoeken ze een plekje onder een van de schemerlampen en lekker warm liggen ze daar dan te genieten met een vol buikje. Vanavond was ik wat laat met het aandoen van de lampen dus zocht deze dame een plekje op de verwarming, toegegeven haar buikje werd lekker warm maar zou dat nou echt lekker liggen?

20 Reacties

zaterdag 13 oktober 2007

Hoera

Het was velen niet ontgaan, ik had wat te vieren gisteren. Het was gezellig en feestelijk, ik ben vreselijk verwend en na een lekker ontbijtje zijn de logerende kinderen nu net de deur uit.
Tijd om a) op te ruimen en b) een logje te schrijven over de handwerkerige kant van mijn verjaardag want die was er ook.

Van quiltvriendinnen kreeg ik een bedeltje met een ananas, de pineapple is een bekend quiltpatroon en staat ook een beetje symbool voor het quilten, een super cadeau! er waren kaarten met een quilt of van een quiltende vriendin, van mijn dochter kreeg ik als "bij-cadeautje" een dagje uit naar de tentoonstelling Haagse hofmode, zij schreef er laatst ook al een logje over en het lijkt me erg leuk om daar heen te gaan. Elise en ik hebben alvast een datum in de agenda’s gezet. Ik voelde me erg verwend, dank jullie wel!

en dan kreeg ik ook nog dit:

het kwam in een envelop geadresseerd aan Nuttig en Fraai (zo wordt mijn weblog ook bij tante pos op de kaart gezet :) en daarin trof ik een kaart aan met prachtige rijk geklede corsetjes. De lieve tekst in de kaart verwees naar het pakje in roze papier waarin "zachte mooie warme feestelijke sokken voor op de bank" werden beloofd.

Dat bleek een understatement: er kwamen Superzachte, Schitterend mooie, letterlijk, want de wol heeft een klein zilveren glimdraadje, Feestelijke Verwensokken voor op bank. Yvonnep, want zij stuurde ze: ik ben er heel heel erg blij mee, niet alleen omdat ze zo mooi zijn en ook nog eens precies passen maar vooral ook omdat ze met liefde door jou zijn gebreid en ik weet hoeveel werk je speciaal voor mij hieraan hebt gehad. Heel hartelijk bedankt, ik zal ze met veel plezier dragen en ervan genieten – op de bank met een glaasje wijn erbij en een hapje

nog even een detail van de SuperSokken:

een erg mooi ajourpatroontje. Ik heb ook met bewondering gekeken naar het prachtige breiwerk en de keurige teen en hiel. Ik brei zelf geen sokken dus ik vind dit reuze knap.
25 Reacties

dinsdag 9 oktober 2007

Het is niet wat het lijkt

Al een aantal malen las ik hier de vraag wat de maakster van een bepaalde quilt bedoeld heeft met haar handwerk. Nu is dat niet altijd na te gaan omdat de gegevens vaak ontbreken maar ik vind dat ook zeer persoonlijk. Had ik het vilten object uit mijn vorige logje anders bekeken als er de naam "vooruitgang" of "emancipatie" bij had gestaan al dan niet vergezeld van een prachtig verhaal ? Ik denk het niet, hoe ik het ook bekijk, het blijft voor mij een darm van vilt en dat is dat.

Nu zag ik deze vraag al aankomen en had daarom met opzet een quilt van de expositie uit Oost Europa bewaard voor een apart logje.
Wij waren dus in het gebied Elzas/Vogezen en dat is een van de streken waar met name de eerste wereld oorlog, La grande Guerre, nog overal voelbaar en zichtbaar aanwezig is vanwege het enorme aantal militaire slachtoffers wat daar gevallen is.
Overal waar je de natuur in gaat in dit gebied zie je borden verwijzen naar een van de vele militaire begraafplaatsen, naar de plaatsen waar nog loopgraven in de natuur aanwezig zijn en de monumenten in de dorpjes kun je moeilijk over het hoofd zien. Alleen al op de Tête de Ligne die wij bezochten zijn in 1915 van juli tot oktober 68.000 soldaten gesneuveld zonder ook maar de kleinste militaire vooruitgang te boeken.
Ook in Vlaanderen drukt WO I nog steeds haar stempel en toen wij ooit in Ieper waren bezochten wij de Lakenhallen waarin het museum In Flanders Fields gevestigd is. Daar las ik voor het eerst het gedicht "In Flanders Field" van de Canadese militaire arts John Mc Crae.

Aan dit gedicht moest ik denken toen ik deze quilt zag:

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below
We are the dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch: be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields

Een prachtig gedicht en een prachtige quilt. Kijk eens hoe mooi de klaprozen, de poppies, gemaakt zijn:

ze zijn of gemaakt van naaldkant of heel fijn gehaakt en liggen vrijwel los op de quilt. De quilt is gemaakt door een quiltster uit Turkije waar men van oudsher Oya naaldkant maakt. Ik vermoed dan ook dat deze techniek gebruikt is voor de bloemetjes. In HzG 120 en 121 kun je meer over deze techniek lezen.

Toen ik na een week toeren en wandelen in de Elzas deze quilt zag was dat mijn interpretatie en mijn verhaal achter deze quilt. Het had niets met de werkelijkheid te maken. Blijf kijken, genieten en laat je vooral niet afleiden door wat je in een bepaald kunstwerk "moet" zien.

wie meer wil weten over de betekenis van de klaprozen kan dat hier lezen.
18 Reacties

zondag 7 oktober 2007

Dierenweek

Als er in Frankrijk dierendag gevierd wordt is dat vast op 7 oktober en niet op de 4e. Ik weet het, ik ben een beetje laat met mijn dierenliefde maar ik had het zo druk dat mijn geplande logje niet op tijd klaar was.
Er waren genoeg dieren te bewonderen. Niet alleen de levende have zoals dit tweetal dat wij in Munster samen met nog minstens dertig andere nestbewoners spotten:

Bij haar familie kwam er net eentje langs toen wij deze foto maakten en begin volgend jaar hopen wij op een bezoekje. Indrukwekkend vind ik ze wel, die ooievaars.

Vogels van een andere orde kwamen wij hier tegen:

Het is een quilt en gemaakt door het Deense paar Inge Mardal en Steen Hougs. Hun quilts zijn eerst geschilderd en daarna intensief machinaal gequilt. Wat het bijzonder maakt is dat er door het quilten een textuur ontstaat die bij schilderen alleen niet mogelijk is. Het is gewone katoen die op de ene plaats koud of glanzend lijkt en op een andere juist fluwelig en zacht aandoet. Hij was er en vertelde dat ze beiden schilderen, het quilten laat hij echter aan zijn vrouw over: hij is in staat om in slechts enkele ogenblikken de quilt totaal te verknoeien. Ik geloof hem nog ook!
Dit roodborstje van hen vond ik ook prachtig:

Het lijkt wel op een vogel, maar vliegen ho maar; dit clustertje pinguins zag ik bij een expositie van een drietal dames uit Duitsland:

Ademloos mooi in de natuur vind ik deze:

en deze:

prachtig om te zien hoe de patronen in de vacht net zoals in de natuur in elkaar over lopen. Na dit rondje stoffen dieren keer ik weer terug naar het stukje natuur rond ons vakantiehuisje.
Daar was het iedere avond feest in het donker als moederpoes haar kittens de straat op stuurde om zelf een paar uurtjes uitgeput bij ons op de bank neer te ploffen om bij te komen van haar grut:

Op het grasveldje voor de garage was het iedere avond bal, het spul hing rond onder onze auto, sprong in het rond of jaagde op elkaar als volleerde poezebeesten op muizen en wij konden er letterlijk uren naar kijken.
Daarna meldde het vijftal zich steevast voor een souper-tje:

om zich daarna massaal op moederpoes te storten voor het nagerecht. Het kostte ons heel wat moeite om toute la famille daarna op straat te zetten als wij naar bed wilden.

mijn nagerechtje in dit log is deze vis uit Rusland:

Vanavond om 11 uur zal ik de winnaar van onze eigen Worst Quilt Contest bekend maken, wacht af en huiver ;)
20 Reacties

En de winnaar is...

tromgeroffel………

het dunne – en dikke darmpaar rechts in beeld.

aardig detail: let op de quilt aan de linkerkant met de drie bevallige doch hoofdloze blote dames.
Terwijl wij probeerden de darm in beeld te krijgen zonder onbedoelde passanten voor de lens liepen de fotograferende heren af en aan. Zo zie je maar dat mannen ook best een 'quilt' kunnen waarderen op z’n tijd.
17 Reacties

zondag 30 september 2007

Matyó

Gisteren was ik in Maassluis voor de workshop Stitch-In van Margreet Beemsterboer. Toen ik de nieuwe workshops en cursussen van het NCH doorlas leek de opzet van deze workshop mij erg leuk: ‘s morgens was er gelegenheid om vragen te stellen over je eigen handwerk, om het werk van anderen te bekijken en hun vragen aan Margreet te horen. Na de lunch was er nog een klein handwerkje uit een bepaald land. Deze eerste keer was het onderwerp een werkstukje uit Hongarije.

Het is moeilijk je vooraf een voorstelling te maken van een dergelijke workshop en dat had ik dan ook niet gedaan. Ik kan achteraf niet anders zeggen dan dat het fantastisch was. In alle opzichten, het was gezellig (leuk om met vijftien andere gelijkgestemden, bekende en onbekende, je handwerkpassie te delen) het was leerzaam en -in ieder geval voor mij- bijzonder nuttig en dan heb ik het niet eens over de goede verzorging met bijvoorbeeld een heerlijk Hongaars soepje tussen de middag.
Margreet had een prachtige souvenir meegenomen uit de collectie van het NCH; een van de medecursisten vertelde wat over Souvenirs en Margreet vertelde daarna in het kort wat over de vele verschillende technieken die in deze rol gebruikt zijn. Al die dingetjes zitten nu als flarden in mijn hoofd en komen later wel weer boven om te gebruiken op mijn eigen manier in mijn eigen souvenir.

Het was bijzonder leuk om het werk van mijn medecursisten te zien: het was divers, technieken die ik zelf (nog) niet heb geprobeerd zoals goudborduren maar die wel een bepaalde nieuwsgierigheid in me opwekken, want ooit kan het moment komen dat ik dat wel zal leren. Ik keek met genoegen in het prachtig gevulde kistje met allerlei klosjes goud borduurgaren; Majo - want die was er ook- bracht een prachtig kleed mee wat in diverse technieken geborduurd gaat worden, heel erg mooi, er was een prachtige merklap in rood en blauw, een eigen ontwerp en een vrij borduurwerk ook met allerlei goedborduursel erin.
Ik had zelf een aantal stukjes meegenomen voor mijn Souvenir de ma Jeunesse en ben beslist een heel eind verder gekomen met hoe ik verder ga met de voorbereidingen. Ook heb ik nuttige tips gekregen om bepaalde steekjes nog mooier te maken.

Margreet noemt het overigens een Souvenir de ma Vie en dat is misschien wel een betere omschrijving op onze leeftijd ;)

Na de heerlijke goulashsoep was er nog een leuke workshop over de borduurtechniek van de Matyó.
Het cursuspakketje bevatte een stukje geschiedenis, wat patronen om later nog een ander werkstukje te kunnen maken en verder alle materialen die we nodig hadden.
Toen ik thuiskwam was dit het resultaat.

en na een uurtje werk thuis was dit slippertje om vingerhoed en spelden in op te bergen klaar.
een leuk aandenken aan een fijne dag.

Wie meer wil weten over de Matyó kan dat vinden in Handwerken zonder Grenzen nummer 5/1994 of op internet
16 Reacties

vrijdag 28 september 2007

Oe

Mijn quiltfoto’s krijgen altijd een code en worden per gelegenheid in een speciaal digitaal mapje gestopt. Mijn foto’s in het mapje Carrefour 2007 van de tentoonstelling Oost Europese in de Eglise St Nicolas in Ste Croix aux Mines quilts kregen dan ook de vermelding "oe" en een nummer.
Het waren stuk voor stuk prachtige quilts. Bij binnenkomst viel mijn oog op deze quilt:

een prachtig samengestelde quilt van allerlei "rijke" materialen die op een bijzondere manier opgebouwd was in lagen. Allerlei oude en nieuwe – veelal handgekloste- kanten, kleine haakwerkjes, zijde, borduurwerk en hier en daar ook gordijnband, fantasievol geborduurd en geplooid.

hier zie je een fragment met in het midden een klein kant"feestje" versierd met kleine kraaltjes en borduurwerk en links en rechts het geborduurde gordijnband.

wat de quilt nog extra diepte gaf waren de talloze kleine zijden kussentjes die overal op de quilt bevestigd waren en die allemaal voorzien waren van een prachtig en fijn haak- of kantwerkje.

hieronder kun je dat op de detailfoto beter zien:

De Russische quiltster bleek jaren lang gewerkt te hebben als kostumière in een theater en dat verklaart haar keuze van materialen en ook het theatrale van de quilt zelf; het was echt een overdadig pronkstuk. Ik heb lang met mijn neus op de quilt gestaan om al die details te bekijken. Geweldig!

Ook deze quilt van een quiltster uit Bulgarije sprak me aan:

een overdadige bloemenzee in heldere kleuren, mooi gemaakt en zeer apart.

En ook deze quilt van een andere Russische quiltster sprak me aan, veel soberder van kleur dan de voorgaande maar wel prachtig versierd met kleine glimmende steentjes en kraaltjes

in een volgend logje laat ik Berthi en de anderen nog wat meer quilts zien uit Oost Europa met onder andere een opmerkelijke quilt uit Turkije.
17 Reacties

woensdag 26 september 2007

En dan nu...

de rode lapjes voor Ingrid.
Het was wel een van de dingen waar ik me vooraf een beetje op had verheugd. Ik kan me voorstellen dat al die schoollapjes voor sommige mensen ( hè Elise?) nogal op elkaar lijken maar op de een of andere manier kan ik er geen genoeg van krijgen. Het was een leuk zaaltje vol oud schoolhandwerk, vooral de nuttige zaken kwamen aan bod en daarnaast was er ook het een en ander aan "thuiswerk" uit de collectie fraaie handwerken te bekijken.
Zo kwam ik een aantal mooie schoollapjes tegen waaronder deze:

met een voorzichtig beginnetje met rijgsteken en oplopend met steeds moeilijker steekjes, twee alfabetten waaronder een met een open letter en de initialen F.R., gemaakt in maart 1931.

Ook waren er wat stekenlapjes

waarvan ik deze twee fraaie exemplaren laat zien. Dit zijn wat moeilijker handwerkjes waar behalve de nuttige kruissteekjes, de stopjes, de naden en zomen ook het fraaie handwerk werd geoefend.

Dan waren er nog diverse kleedjes, servetten en dergelijke waarvan ik vermoed dat ze indertijd thuis gemaakt zijn. Het lijkt net als bovenstaande schoolvoorbeelden erg op de handwerken zoals wij die hier ook kennen maar toch zit er vaak een kleine variatie die het werk net even anders maakt.
Kijk maar eens naar dit kleed:

in witwerk zou het vrij gewoon zijn maar uitgevoerd met rood garen wordt het ineens een ander kleedje.

Dit kleedje vond ik ook wel spannend:

een merkwaardige mengeling van Richelieu effect maar dan zonder spijltjes en filetknoopwerk. Het geeft het idee van open naaiwerk maar het is gewoon met rood garen op witte katoen geborduurd. Een soort armeluis kant :)

Dan waren er nog schortjes voor grote mensen:

van de eenvoudige tot zeer fijn geborduurde en genaaide exemplaren en "schortjes" voor kleine mensen

die tesamen met de beide doopjurkjes (het exemplaar linksonder is gebreid) en de kussensloopjes ook een mooi plaatje opleveren.
Dit was het weer voor nu, op naar de Oost-Europese quilts. Maar dat is voor later
17 Reacties

maandag 24 september 2007

Borderies Alsaciennes Traditionelles

We waren al een tijdje in Frankrijk voor de Carrefour begon. Zaterdag halverwege de middag kwamen we aan en werden in de ons bekende gîte voorgegaan door de lapjespoes die in het vorige logje binnenkwam via een bovenraampje. Ze was niet bijzonder mooi, erg klein en bijzonder eigenwijs. Voordat we ook maar een koffer hadden uitgepakt stond ze al voor de koelkastdeur aanwijzingen te geven over hoe laat ze meestal at en waar ze graag haar middagdut en avondslaap genoot. Even later werden we door de boerin uitgenodigd voor 'un verre' begeleid door grote stukken tarte au quetsches; dat krijg je als je zolang vaste gast bent
Tijdens het bijpraten werd ons verteld dat poes een nest had, vijf stuks en die mochten we allemaal hebben als we wilden. Ook was mijn laatste e-bay aankoopje per post gearriveerd; het kwam uit Frankrijk dus ik had het daar maar laten bezorgen ;) Onze mededeling dat we komend jaar papi en mami worden werd met grote instemming begroet en we voelden ons weer helemaal "thuis".

Op zondag waren er in diverse dorpen en stadjes puces en/of brocantes en daar kwamen we de eerste dag wel mee door. Het verschil tussen een puce (een vlooienmarkt) en een brocante is me nog steeds niet duidelijk: op de puce die we bezochten waren naar verhouding leukere dingetjes te koop dan op de beide brocantes. Ik zag erg veel geborduurde lelijkheid: naakte juffers in kruissteek en Maria’s die devoot naar boven gluurden, wol op stramien en dacht aan de tassen van Betty. Ik heb ze toch maar laten liggen, deze waren echt tè erg.
Wel vond ik een leuk setje koperen sjablonen voor textiel met daarbij een schattig klein boekje met kruissteekpatroontjes en een blokje textielverf. Andere aankoopjes waren een flink stuk oud linnen voor € 0,50 en voor ongeveer evenveel een enorm stuk stramien. Ik heb het nu niet nodig maar dat kan toch nog komen?

Daarna vond ik nog een super mooi boek met kruissteek patronen uit de Elzas, was ik in een gezellige borduurwinkel in Colmar: le Fil de Caro en ging ik op pad voor een tangetje omdat ik mijn eigen tangetje vergeten had en niet zonder hulpstukje wilde quilten. Ik had kort voor de vakantie de 'quilt voor hem' gesandwiched (duur woord voor de drie lagen op elkaar rijgen) en had me voorgenomen iedere dag wat te quilten. In het boek zag ik iets wat ik graag wilde hebben en in le Fil de Caro wist men te vertellen dat dit alleen in Strassbourg te koop was. Op naar Straatsburg dus en daar kwam ik in deze fantastische winkel terecht: Fils du Temps. Het zal wel komen omdat ik zo klein ben, maar de mevrouw dacht wel dat ik enorm goed Frans sprak want ze barstte onmiddellijk in rad Frans los. Toen bleek dat ik haar ken en dat mijn grandpère in de Elzas eboren is liet ze me zo ongeveer de hele winkel zien, kreeg ik een lief hartje van zilverdraad cadeau en een zelfgebakken koekje:

Het is een poppetje in Elzasser dracht en ik heb de hele dag in Straatsburg geprobeerd haar heel te houden. Dat is aardig gelukt nietwaar? Ik was heel blij met mijn aankoopjes en vooral met de bijzonder leuke ontmoeting.

Ik was dus h e l e m a a l in the mood toen het quiltfeest dan eindelijk losbarstte. In de rij voor de locatie waar wij wilden starten belandden wij bij toeval naast een (mij) bekende quiltster uit Nederland die ook met haar man gekomen was; reuze gezellig en we kwamen hen de dagen er na nog regelmatig tegen en liepen met elkaar op.

Al verhalend ben ik nog steeds niet bij de Elzasser rood- en witwerkjes aangekomen. Ingrid, nog heel even geduld alsjeblieft :)
13 Reacties

zondag 23 september 2007

Hoe mooi het was en hoe ver

Jullie hadden het vast wel gemerkt maar ik was er een paar weekjes tussenuit: naar Frankrijk om onder andere de vierdaagse Europese patchwork ontmoeting te bezoeken. Het was weer geweldig, het weer zat reusachtig mee, de quilts waren prachtig, ik heb een weer aantal bekenden ontmoet, heerlijk gegeten en de overige dagen was er ook het nodige te beleven en te genieten.
Bij thuiskomst merkte ik dat jullie toch iedere dag mijn weblog bleven bezoeken, leuk voor de "score" maar ook hartverwarmend!

bedankt allemaal!

Omdat dit een handwerkblog is zullen de vakantie-verhalen die ik de komende dagen schrijf ook voornamelijk over handwerk-achtige zaken gaan.
Er waren tuinen met en van patchwork; zo was er in navolging van Knit a River een groen tapijt voor Afghanistan uitgelegd, heel bijzonder

Er waren dieren: echte, zoals deze indringer via het badkamerraampje:

maar ook de gepatchte dieren waren volop vertegenwoordigd.
Er waren huizen, een Egyptische tentenmaker, we zagen de mooiste quilts uit Oost Europa, oude (redwork-) handwerkjes uit de Elzas (voor een handwerkster om te smullen), Amish quilts, de mooiste quilts uit tien jaar Quiltmania, een prachtige tentoonstelling die eerder dit jaar in Brouage, Charente Maritime te zien was en natuurlijk was er buit!
Niet alleen gekocht in het uitgebreide winkelparadijs wat bij de tentoonstellingen te vinden was maar ook uit winkeltjes en brocantes daarbuiten. Als altijd houden wij onze eigen 'Worst Quilt Contest' en dat was dit jaar moeilijker dan ooit omdat de inzending niet groot genoeg was. Op zich is dat best positief natuurlijk ;) . Deze werd het niet niet, alhoewel het een goede kandidaat was:

Als je erg nieuwsgierig bent naar een van de bovenstaande onderwerpen wil ik die best als eerste laten zien, laat maar horen.
Om alvast een voorproefje te geven van de prachtige quilts die nog komen laat ik tot slot van dit log deze abstracte quilt van een van de leden van het Spaanse Quiltersgilde zien, het gastgilde van 2007.

24 Reacties

vrijdag 31 augustus 2007

Hongaarse balletjes

Zoon ging met zijn meisje naar Hongarije en ik had graag mee gewild. Eerlijk gezegd was ik best een heel klein beetje jaloers. Hongarije lijkt me het summum van textielgenot en ik was dan ook erg benieuwd naar hun reisverhalen. Voor ze op reis gingen hebben zijn vader en ik nog een heerlijke Hongaarse maaltijd gemaakt want zoon had zijn meisje wijsgemaakt dat wij dat konden. Met een kookboekje erbij hebben we ons prima vermaakt in de keuken.
Deze week kwamen ze terug, met foto’s en verhalen en nog twee dingen die ik hier wil laten zien.

Bij binnenkomst viel me direct de prachtige ketting van vilten balletjes om haar hals op. Bij Tijm zag ik hem in rood-tinten, zij heeft hem in blauw. Ze vertelde dat er een demonstratie was waarbij je zelf mocht proberen om de vilten balletjes te maken maar de kant en klare kettingen waren er ook te koop. Natuurlijk mocht ik de ketting fotograferen.

Nadat mijn lief zijn cadeautjes had uitgepakt, hij was tenslotte jarig, bleek er ook voor mij een cadeautje te zijn:

dit boekje uit Hongarije. Ik kan het niet lezen maar wel de plaatjes bekijken en die zijn mooi: een bonte collectie met vingerhoedjes. Erg mooi en apart vind ik een viertal vingerhoedjes die beschilderd zijn met Hongaarse blauwdruk motieven, drie met blauwe ondergrond en de vierde met een heel lichtblauw- bijna witte ondergrond en de motieven in donkerder blauw. Een superlief cadeautje!

Ooit was ik in Hongarije, dat was in 1975 en ik zou graag nog eens terug willen. Voor nu kijk ik uit naar een workshop Hongaars borduren eind september van het NCH op deze mooie locatie.
27 Reacties

woensdag 29 augustus 2007

Handige hulpjes en Haagsche hopjes

Wat een hoeveelheid leuke reacties kwamen er op mijn vraag wat te doen met het handwerkapparaatje uit mijn vorige logje. De meeste mensen kenden dit handige hulpje op een of andere manier wel.
Op deze foto zie je het in uitgeklapte stand en dan wordt ook duidelijk waarom de centimeter erop lag, dat was eigenlijk om het woord "Daisy maker" te verhullen, alhoewel het ook een aardige indicatie gaf van het formaat. Een jaar geleden schreef ik dit logje over een soortgelijk apparaatje en kort daarop kon je hier zien en lezen welk handwerk je met dit soort apparaatjes kunt maken.

Jantiene wist te vertellen dat er in het boek 'Uit Kiep en Bazar' een afbeelding met uitleg staat en dat boek heb ik er natuurlijk even bij gepakt. Behalve mijn wieltje staan er ook afbeeldingen van de apparaatjes uit de eerdere logjes in, verder enkele kopieën van de oude bijgeleverde handleidingen en natuurlijk ook wat voorbeeldjes van wat er uiteindelijk mee gemaakt kan worden. Behalve dit vlakke werk kun je ook met wol werken en dan sla je de draden meer keren om de pennetjes heen. In het midden vastzetten en je hebt een fluffig 3D bloemetje.

Onder Jantiene’s naam bleek nog een leuk linkje verstopt en Margriet schreef dat ze in de winkel Pipoos een moderne versie van een dergelijk apparaatje zag, iedereen kan dus binnenkort zelf aan de slag.

Ik had beloofd zelf mijn apparaatje te proberen en dit rolde er na flink wat tijd en energie uit:

Om in de uitvindingensfeer te blijven: in april schreef ik een logje over mijn boek Waardevolle Vakrecepten van het Internationaal bureau voor uitvindingen en liet terloops los dat er ook recepten voor het maken van Haagsche Hopjes instaan. Achter de schermen heb ik Linda het recept doorgegeven en zij schreef er een logje over. Ze heeft het recept gemaakt en het is nu voor iedereen beschikbaar. Wie trek heeft in zoetigheid is welkom op haar weblog. Make life sweeter
10 Reacties

zondag 26 augustus 2007

Het best bewaarde idee van Nederland

Wat ik al weken geheim moest houden zal ik vandaag prijsgeven: gisteren was de eerste uitzending van het beste idee van Nederland en mijn kind doet mee.
Niet dochter Elise, want die creëert haar eigen wondertje, maar zoonlief met zijn Idee.
Ruim 2500 mensen hebben zich aangemeld voor het programma en 800 daarvan mochten hun idee in de studio laten zien, in een rood geverfd hokje voor een spiegel. Ieder kreeg een minuut om zijn of haar idee te presenteren en dat was voor een aantal mensen maar nauwelijks voldoende. De meeste mensen pasten zich snel aan de omgeving van het hokje aan maar een enkeling bleef hardnekkig naar het plafond praten of stond met de rug naar de spiegel.
Het was een bonte verzameling van uitvindingen die de revue passeerden; om een "uitvinding" heb ik vreselijk gelachen. Niet zozeer om de uitvinding zelf, want ik weet nu nog niet wat die inhoudt, maar wel om de presentatie ervan: een eindeloos en tenenkrommend gehannes met buizen,vallende voorwerpen en een presentatie-opstelling die op twee handen na buiten beeld werd vastgehouden door de lieftallige echtgenote. Tenenkrommend, maar wel amusement en dat hoort er bij dit soort programma’s natuurlijk ook bij. Hier kun je de uitzending (nogmaals) bekijken; mijn kind was niet in beeld.
Van de ruim 2500 kandidaten mocht slechts 10% door naar de volgende ronde en dat houdt in een presentatie voor een vakjury. Deze 250 kandidaten zien we de komende weken. Ik ben benieuwd naar zoonlief want hij is er nog steeds bij.

Ondertussen houd ik me bezig met handwerk-uitvindingen van weleer, je bent hier tenslotte bij nuttig en fraai en er zal dus gehandwerkt worden. Ik liet vorige week al een patentje op handwerkgebied zien en vorig jaar ook.

hierboven zie je nog zo’n gepatenteerd produkt. Ik kocht het een tijdje geleden en ik vraag me af of iemand weet wat je hier mee kunt doen?
Terwijl jullie erover nadenken en je idee hieronder opschrijven, zal ik proberen of het ook werkt.
22 Reacties

woensdag 22 augustus 2007

Oude wijn...

Ik geef het toe, het is een beetje oude wijn in nieuwe zakken want dit stoplapje is al een paar keer langs geweest in diverse stadia van afgemaaktheid.
Aan de andere kant: er werd ook gevraagd om het produkt nogmaals te laten zien na bezoek aan de lijstenmaker dus bij deze voldoe ik aan die wens:

Het kostte een heleboel overleg met de inlijst-mevrouw want ik wilde de beide stopjes op de hoeken rechtsonder en linksboven maar voor de helft in beeld. Al vouwend aan mijn lap heb ik het haar voorgedaan en zij deed het me na. Het resultaat vind ik zelf erg leuk: in de hoeken lijkt nu een zeer moeilijk te maken hoekstopje zichtbaar maar dat is natuurlijk nep, een beetje Haagse bluf als je ‘t mij vraagt. Geeft niks, maar vertellen jullie het niet verder?

een detail van mijn Listige Lijsttrucje:

en nog eentje van de andere hoek:

en hiermee stop ik mijn Pleister Project
26 Reacties

dinsdag 21 augustus 2007

Levend punnikklosje

Ik was blij verrast toen ik vannacht bij Marianne een uitgebreide voortzetting op mijn eerdere gepunnik las. Wat een leuk artikel en wat grappig dat wij beiden op het zelfde moment met het zelfde klosje in ons hoofd zaten. Natuurlijk gebeurt het mij ook regelmatig dat ik een log-onderwerpje in mijn hoofd heb en dat een ander me dan net voor is met een verhaal erover. We vissen nu eenmaal in een klein handwerkvijvertje. Toch vind ik het juist een verrijking als er dan toch opnieuw over geschreven wordt, juist omdat ieder zijn eigen invalshoek heeft en weer een ander stukje over het onderwerp kan vertellen. Ik neem het stokje dus weer over van Marianne en kom met nog een verhaaltje over

PUNNIKEN

Omdat ik vanwege een blessure even heel wat minder tijd kan besteden aan handwerken en de verveling nu en dan toeslaat, blader ik al een paar dagen mijn oude nummers van Handwerken zonder grenzen door (in de hoop op betere tijden). In het februarinummer van 1995 vond ik een erg leuk artikel over Gaitan, de versiering van traditionele Bulgaarse volksdrachten met een soort gebreid koord. Prachtige foto’s illustreren het artikel en laten verschillende details zien van mooie geometrische figuren die met dat Gaitan (het koord) worden versierd. Ook wordt het Gaitan gebruikt om naden in de (dikke) wollen kledingstof mee te verbinden. De twee stukken stof worden met de binnenkant naar boven naast elkaar gelegd met het koord ertussen. De stof wordt aan weerskanten een klein stukje omhoog geslagen tegen het koord aan en vervolgens wordt het koord tussen de beide zoompjes genaaid. Deze manier van naden maken geeft een minder dikke naad die ook nog eens erg buigzaam is.

Hoe het Gaitan gemaakt wordt, wordt uitvoerig beschreven in het stuk en daar kom ik weer bij Marianne terecht: een van die manieren om het koord te maken is door het te punniken op twee spijkertjes. Marianne liet dat gisteren zien met mooie voorbeeldjes van haar handwerk. In Bulgarije wordt kennelijk niet op een klosje met spijkers gepunnikt maar met behulp van een houten vork of een tak in een Y vorm. Een andere manier is om je eigen lichaam te gebruiken als punnikklosje, je "breit" dan op dezelfde manier als op het klosje of het Y vormige houtje maar gebruikt in plaats van die voorwerpjes de duim en wijsvinger van je linkerhand. Ik heb het geprobeerd en het gaat. Ik moet nog erg veel oefenen want het valt niet mee om daarmee een mooi regelmatig steekje te krijgen.
En zeg nou zelf, dit is toch weer eens iets heel anders dan een levend schaakspel of een levende kanonskogel :)

Een tweede methode om aan het vierkante breiseltje te komen is door middel van vlechten.
Je gebruikt daarvoor 8 draden. Ik heb hier vier rode en vier ecru draden gebruikt zodat je goed kunt zien wat je doet. Dit is het resultaat:

Dat is zoals je ziet gelijk ook een voordeel van deze methode: je kunt meerdere kleuren gebruiken en door de draden in een andere volgorde te leggen krijg je ook andere motieven.

het vlechten is niet moeilijk en het lukt vrij snel om een gelijkmatig koordje te maken:

De bovenste ecru draad wordt onder de drie ecru draden en de middelste twee rode draden gelegd. Daarna over de twee rode. Het blijft na aantrekken dan als onderste ecru draad liggen.

Nu doe je hetzelfde met de rode kant: bovenste draad onder drie rode en twee ecrudraden, daarna over de twee ecru draden heen en wordt dan de onderste rode draad.
Bij dit werk kun je steeds de draden goed aantrekken zodat het uiteindelijke koordje er mooi uit zal zien.
Voor het Bulgaarse werk heb je vreselijk veel meters koord nodig, kijk maar eens hoe prachtig de toepassing is op deze foto uit Handwerken zonder grenzen:

de mouwen en de voorkant van het jak zijn rijkelijk versierd met opgenaaid Gaitan in verschillende kleuren. Ook de bredere stukken met ecru aan de bovenkant van de mouw is opgebouwd uit rondingen en bloemen van opgenaaid koord. Bijzonder knap en heel bewerkelijk. Toch zie ik wel leuke toepassingen voor de gevlochten koordjes. Behalve vriendschapsbandjes zijn ze ook leuk om in borduurwerkjes zoals naaldenboekjes en speldenkussentjes te gebruiken. Ik heb nu dikke breikatoen gebruikt maar met dunner haakkatoen krijg je natuurlijk een fijner resultaat.
11 Reacties

maandag 20 augustus 2007

Polsbandhaak-bolhouder

Soms zie je op Ebay erg leuke, nuttige en/of fraaie handwerkgereedschapjes. Meestal is alleen kijken er naar al leuk. Wat zijn er enorm veel verschillende gereedschapjes in de loop van de tijd gemaakt. Kleine compacte setjes met naald, garen en vingerhoed - vaak niet groter dan enkele centimeters. Soms verkocht als souvenir maar ook gebruikt door soldaten om hun uniform te herstellen. Naaietuitjes van de heel eenvoudige tot de bijzonder verfijnde uitvoeringen, al dan niet compleet en met een zeer grote variatie qua inhoud. Mooi uitgesneden of gezaagde garenhoudertjes van been,ivoor,parelmoer,metaal of hout. Scharen in werkelijk alle vormen en maten passeren de revue. Het kleinste bruikbare schaartje wat ik ooit zag was slechts enkele centimeters groot en het knipgedeelte kleiner dan een cm. In Frankrijk noemen ze deze schaartjes "petit monstres" en deze ging weg voor ruim € 80. Veel meer dan ik er voor uit wilde geven.

Bijzonder leuk vind ik al die gereedschapjes die maar een kort verkoop-bestaan hebben gehad, geheimzinnige doosjes met een gepatenteerd "stopapparaat", mechaniekjes om nogg handiger de draad door de naald te halen en meer van dat soort rariteiten. In een eerder logje beschreef mijn lief ooit zo’n soort gereedschapje.
Ik had geloof ik destijds beloofd om het een keer te gebruiken en die belofte moet ik binnenkort maar eens nakomen.

Zelfs het bekende punnik-klosje is in veel verschillende gedaanten te vinden en kan op zich al een vreselijk leuk verzamelonderwerp zijn. Tijdens het zoeken op Ebay leer je en passant ook nog wat vreemde woorden erbij. Ons punnik-klosje bijvoorbeeld heet in Frankrijk een Tricotin. Wij kennen het woord tricot waarmee we een gebreide stof aanduiden, de Fransen beschouwen het klosje dus als een "breiertje" en dat klopt ook: het koordje dat ontstaat is een piepklein rondbreiwerkje van 4 of 6 steken. In Engeland heet het een knitting dolly, een breipopje.

Het WNT ( Woordenboek der nederlandse taal) meldt geen betekenis van het woord punnik-klosje. Alleen het werkwoord staat beschreven, punniken. De betekenis is in de eerste plaats "peuteren" of "pulken", de volgende omschrijving is "netten knopen" wat men kennelijk in vroeger tijden ook punniken noemde en pas daarna volgt de omschrijving: "een koordje breien op een houten garenklosje of doorboorde kurk waarop vier spijkertjes zijn aangebracht -> kurkjebreien"
In Nederland zijn we altijd een beetje zuinig geweest en werd er vaker op een oud houten garenklosje gepunnikt dan dat men er speciaal iets voor aanschafte. Dat laatste verklaart waarschijnlijk het ontbreken van het woord punnikklosje in het woordenboek.

Als kijken naar al die handwerkschatten niet voldoende is kun je natuurlijk ook een bod doen op het door jou begeerde apparaatje en hopen dat je het voor een redelijk bedrag mag hebben. Dat deed ik vorige week en ik had geluk: vrijdag kwam Het uit Engeland, keurig verpakt in een doosje.

Is het geen schatje, mijn polsbandhaakbolhouder?
Net groot genoeg om kleine bolletjes DMC cordonnet aan te hangen.

Links het in grootte verstelbare armbandje; met een muskettonhaakje klikt het vast aan het bolhoudertje.
Als je het haakje losmaakt kun je een bolletje garen op het houdertje schuiven.

met wat gewone haaknaaldjes erbij zie je pas hoe klein het houdertje is. Het bolletje groezelig garen kreeg ik erbij

let op: dit is een gepatenteerd ontwerpje.

En nu maar uitkijken naar een vrouwmens in bus, trein of metro met eenpolsbandhaakbolhoudertje in haar linkerhand en een haakwerkje in de rechter en heel misschien ben ik dat wel.
Geplaatst in oud handwerk | 13 Reacties

zaterdag 18 augustus 2007

Vol verwachting, geheimpje 1

Ik moet beslist een vooruitziende blik hebben gehad toen ik vorige zomer dit piepkleine hemdje op een brocante in Frankrijk kocht. In een kraam vol met antiek textiel zag ik het liggen, schattig afgewerkt met twee randjes zigzagband in verschillende breedte. Ik moest het gewoon hebben en sindsdien ligt het keurig opgeborgen in een van mijn Shakerdozen.

Via Marian’ne ontdekte ik bij Saartje schattige babyslofjes met het patroon. Ik heb ze in witte katoen gebreid en vanmiddag heb ik de knoopjes eraan genaaid. Het begin van oma’s uitzet voor het eerste kleinkind in wording is een feit. Ik heb nog maanden de tijd om al mijn plannetjes uit te voeren en die verklap ik niet hier; mijn kind (de aanstaande mama) leest mee dus ik ga hier natuurlijk niet alles onthullen.

De kaarten die op bovenstaand logje te zien waren heb ik uiteraard bewaard en Elise… ik ook van jou :)

31 Reacties

zondag 12 augustus 2007

Het is een beetje scheef

Terwijl ik mijn boekenkast afzocht op zoek naar publicaties over de pronkrol bedacht ik om ook mijn eigen lapjes die ooit een pronkrol moeten worden weer eens te voorschijn te halen.
Iedere keer als ik een stapje verder ben berg ik het laatst afgemaakte lapje op in een map. Daar ligt het dan totdat er weer een nieuw lapje bovenop mag.

Het is niet zo gek dat ik zo nu en dan het overzicht een beetje kwijt ben en me afvraag of ik nog wel op de goede weg ben.
Ik besloot de lapjes ergens in te leggen zodat er zo min mogelijk afleiding zou zijn van de verschillende maten van de onafgewerkte zijkanten. Met een lapje aan weerskanten zou het wat meer op een rol lijken dacht ik en wat minder op een verzameling willekeurig neergelegde lapjes.
Het enige wat ik zo gauw voorhanden had was mijn HzG shawl; die ligt vaak beneden omdat hij zo lekker warm is als het ‘s avonds afkoelt.
Nou dacht ik toch dat mijn shawl lang genoeg zou zijn.

Toen ik al mijn lapjes had uitgespreid had ik aan het eind van de rij shawl tekort. Na meting bleek ik al zo’n 2,20 meter souvenir bij elkaar te hebben. Dat is zonder de tussenzetseltjes die ik nog moet haken, breien, borduren en….

Dat viel me weer alles mee en ik was er een beetje beduusd van, ik dacht dat er niet meer dan zo’n anderhalve meter zou zijn. Ondertussen zijn ook deze lapjes nog in de maak en die staan niet eens op de foto. Bij elkaar is er, als ook deze lapjes klaar zijn, zo’n 2,5 meter Souvenir in de loop der tijd bij elkaar geprutst.

"Twaalf meter" zei ik ooit in mijn grootheidswaanzin. Of dat er echt van zal komen weet ik niet. Ik blijf gewoon lapjes maken totdat ik voor mijn gevoel "klaar" ben.
Misschien ga ik binnenkort al vast wat voorbereiden aan de achterkant en de omslagjes aan de voorkant, dan kan ik daar mijn lapjes in leggen, want het stimuleert natuurlijk wel als je een beetje een overzicht hebt waar je nu eigenlijk mee bezig bent. Voor de foto’s oogt dat ook wat beter dan de Shawl.

De lapjes liggen nu nog in willekeurige volgorde. Van boven naar beneden zie je de volgende technieken:

Schwälmer borduurwerk, stoppen en doorstopppen, Zaans stikwerk, tweekleurig alfabet in o.a. steelsteek, witborduurwerk uit Marken, Point de Saxe, Perzisch ajour, gebreid kantje, Candlewicking, redwork, en drie kleine schoolmerklapjes.

Hier liet ik al eerder een overzichtje van mijn souvenir zien en in diverse andere logjes staan duidelijker foto’s van de afzonderlijke onderdeeltjes.
16 Reacties

vrijdag 10 augustus 2007

Souvenir de ma Jeunesse

Beloofd is beloofd, eerst aan Tijm privé en daarna hier op het web-log: ik zou naast het literatuurlijstje met publicaties over de breirol ook een lijstje maken waar je nuttige informatie en/of fraaie voorbeelden van souvenirs kunt vinden. Bij deze dan, ik zal beide lijstjes regelmatig aanvullen, mocht ik dingen niet vermeld hebben die wel op de lijstjes horen dan hoop ik op een berichtje van jullie.

Even een korte inleiding over de Souvernir de ma Jeunesse.
Een souvenir de ma Jeunesse (zo genoemd in de zuidelijke Nederlanden en in Vlaanderen),Pronkrol (de Noord-Nederlandse benaming) of naai- en techniekenlap (de benaming in Noord- en Zuid-Holland) was een vaak meters lange stekenlap die door jonge meisjes op een pensionaat, kostschool of in het vervolgonderwijs werd gemaakt. Omdat niet alle meisjes even lang onderwijs genoten werden eerst de meer nuttige en praktische technieken geleerd zoals stoppen, naden en zomen en heel eenvoudig versierend borduurwerk en daarna kwamen pas de fraaie handwerktechnieken aan bod.
Deze handwerklappen dateren van ongeveer 1837 tot 1880. De afzonderlijke werkstukken van de meisjes werden aan het eind van de schoolperiode (in veel gevallen door de lerares) aan elkaar gevoegd tot een lange lap en meegegeven als het meisje de opleiding verliet. Op die manier had het meisje niet alleen een tastbare herinnering aan haar schoollessen maar kon ze ook aan de hand van haar stekenlap de geleerde trechnieken nog eens bekijken.
Soms werden de proefjes van bekwaamheid niet aan een lange lap genaaid maar werden ze in een album genaaid. Er is niet heel veel over de pronkrollen geschreven; dat komt mede doordat veel van die rollen nog steeds in particulier bezit zijn.
De laatste jaren is er een hernieuwde belangstelling voor de souvenirs. Er zijn her en der in het land groepjes handwerksters actief om een dergelijke rol te maken. Ik hoorde een jaar of drie, vier geleden voor het eerst van zo’n werkstuk. Ik was onmiddellijk gegrepen door de vele mogelijkheden die een dergelijk groot en gevarieerd handwerk biedt. Ik ben aanvankelijk in mijn eentje begonnen met kleine lapjes in technieken die ik daarvoor nog niet had gedaan. Sinds die tijd heb ik een aantal zeer goede handwerksters ontmoet en heb hun werk mogen zien. Ik kwam telkens met de nodige opwinding van zo’n bezoek weer thuis, met meer ideeën in mijn hoofd dan ik ooit zal kunnen maken.
Afgelopen jaar ben ik met een klein groepje samen gaan werken en dat gaat heel erg plezierig. Eens per twee maanden komen we bij elkaar, bespreken de techniek die we willen gaan doen en laten ons werk zien. We delen kopietjes uit van werkjes en technieken die we in boeken tegenkomen en bekijken samen welke materialen we kunnen gebruiken.
Vandaag heb ik al mijn kleine werkstukjes eens aan elkaar gelegd in mijn HzG shawl; door aan weerszijden een randje te creëren leidt het minder af dat de zijkanten niet afgewerkt zijn en kun je je beter voorstellen hoe de rol er uiteindelijk uit zal zien. Ik was een beetje beduusd, ik had veel meer dan ik dacht; morgen komen de foto’s maar nu eerst het beloofde lijstje:



Twee pronkrollen uit Groningen, Hennie Stevan-Bathoorn, uitgave museum voor naaldkunst 2003
proefstukken Fraaie handwerken en kunstnaaldwerk tussen 1880 en 1937 uit de collectie van het Museum voor Naaldkunst in Wedde

Souvenir de ma Jeunesse, Kosmos/Ariadne, Anne Rose Oosterbaan, 1976
beschrijving van een 4,5 meter lange lap met kleurenfoto’s en patronen

Nuttig en fraai, Zuid-Hollandse merk-en stoplappen, Annet Kipp, Bix Schipper van Lottem, Lydia van der Vlerk, 1987, H.J.W. Becht- Haarlem, ISBN 90 230 0649 6
ISBN 90 215 0591 6

Handwerken zonder grenzen nr 1/2002, Witborduren met een thema. Van proefjes van bekwaamheid tot fraai samengestelde lappen. Artikel van Margreet Beemsterboer.

Handleiding voor Vrouwelijke handwerken, Witborduren. De verschillende soorten van Handwerken voor School en Huis, de redactie van "de Gracieuse". 1978, Anne Rose Oosterbaan-Martinius. Kosmos, ISBN 90 215 0704 8 veel voorbeelden en uitleg van diverse technieken.

Fraaie handewerken, Een unieke collectie patronen uit 1900, Florentine Boer-Jantzen, 1985
ISBN 90 213 0922 x.Cantecleer

Samplers, Pamela Clabburn, Shire book, 2002 ISBN 0 7478 0365 X , afbeeldingen van Engelse Samplers.

Over merklappen gesproken, M.G.A. Schipper-van Lottum.
ISBN 90 284 14487

Points de Croix, motifs traditionels et Symboliques, Fabienne Bassang
ISBN 978-2-9148-5622-5

intussen is het museum voor de naaldkunst bezig met een nieuwe publicatie:

nieuw boek over Pronkrollen

"Inmiddelszijn Hennie en Sjoerd Stevan gestart met een nieuwe uitgave. Huncollectie handwerkrollen en andere proeven van bewaamheid uit deperiode 1875-1935 wordt momenteel gefotografeerd. Ook wordt, waarmogelijk, onderzoek gepleegd naar herkomst en achtergronden van ditinteressante aspect van de handwerkgeschiedenis. Naar verwachting neemthet geheel geruime tijd in beslag. U hoort t.z.t. meer over dit project"

aldus de aankondiging op hun website. Inmiddels kun je vooraf intekenen op het boek wat naar verwachting medio 2009 verschijnt. Bij betaling vóór 1 dec 2008 krijg je een flinke korting. Voor bijzonderheden: kijk op de website van Museum v naaldkunst, het linkje naar de website kun je vinden onder "borduren".
31 Reacties